Veel mensen zouden een gat in de lucht springen als zij de gelegenheid kregen om in Hawaiï te wonen, maar ik voelde dat niet zo.
Toen mijn ouders me vertelden dat we naar Hawaii gingen verhuizen, liet ik me op de grond vallen en barstte in tranen uit. Ik voelde me diep ellendig bij dat idee. Ik wilde me niet gestrand voelen op een eiland in het midden van de oceaan en elk contact verliezen. Jaren later had ik het er nog steeds moeilijk mee dat ik mijn “volmaakte” leven in Californië had achtergelaten. Ik wentelde me in zelfmedelijden.
Na verloop van tijd bleek dat wonen in Hawaii eigenlijk zo slecht niet was, maar ik vond het nog steeds erg moeilijk om echt gelukkig te zijn. Als ik me al gelukkig voelde kwam dat omdat ik op andere mensen en omstandigheden steunde om me gelukkig te maken. Voor mij was de enige mogelijkheid om gelukkig te zijn terug te gaan naar Californië.
Ik vond mijn leven maar een schijnvertoning, met het gevolg dat ik me onzeker, ondankbaar en ontevreden voelde. Hoewel ik wist dat dit genezen moest worden koos ik er voor om hieraan geen gehoor te geven. En toen ik na een jaar reizen terug kwam in Hawaii waren die ongelukkige gevoelens er ook meteen weer en sterker dan ooit. Gedurende deze moeilijke perioden waren mijn ouders voor mij aan het bidden en wilden dat ik gelukkig zou zijn.
Uiteindelijk realiseerde ik me dat ik al het goede dat God me gaf niet erg waardeerde, het goede dat geestelijk is en reeds aanwezig was. Maar ik zat of vast in het verleden of ik leefde in gedachte in de toekomst. Ik kon geen gemoedsrust vinden omdat ik het op de verkeerde plaatsen zocht.
Op een nacht, toen ik meer dan ooit hiermee worstelde, keerde ik me eindelijk tot God. Ik opende Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift op blz. 58, waar Mary Baker Eddy zegt: “Eigen haard is de dierbaarste plek op aarde en moet het middelpunt maar niet de grens van de liefde zijn”. En plotseling voelde ik me een stuk vrediger.
Ik realiseerde me dat ik nooit contact kon verliezen met het goede omdat God er altijd zal zijn, en ik kon niet gescheiden zijn van Hem of van het juiste, geestelijke idee van mijn thuis. Dit was een mijlpaal die verandering bracht in mijn denkrichting. In gezang 69 in het Gezangboek van Christian Science staat: “Geef mij een hart dat U, mijn God, verstaat,/ Geef dat ik mij volmaakt in U erken”( James J. Rome). Ik begon me te richten op wat in mijn hart was en op het zuiveren van mijn motieven, in plaats van te focussen op mijn omstandigheden. En dat leidde ertoe dat ik beter begreep wie ik ben als Gods kind en manifestatie, en geestelijk groeide.
Alle negativiteit die ik had gevoeld over mijn situatie verdween volkomen toen ik op God begon te vertrouwen. Ik vertrouwde niet langer op andere mensen of op een andere plaats om gelukkig te zijn. Ik was gelukkig omdat alles inspirerend voor me werd en ik me omgeven voelde door de goddelijke Liefde. Dit veroorzaakte dat ik vrede had met mezelf, en dankbaar was voor de plaats waar ik woonde.
Mijn leven werd zinvol; ik nam deel aan verschillende sporten en maakte vrienden op school. Omdat ik tevreden was met mijn leven en met mijzelf, deden zich steeds nieuwe mogelijkheden voor. Deze genezing heeft me een solide geestelijke fundering gegeven waarop ik kan bouwen.
Hannah Sipe zit in de hoogste klas van de middelbare school, waar zij voetbalt en tennist. Zij reist graag en houdt van activiteiten met haar familie en vrienden.
