Ik zit in de hoogste klas van de middelbare school en het afgelopen jaar heb ik erg moeten worstelen met het idee dat ik niet genoeg tijd heb en niet voldoende gemotiveerd ben om zorg te besteden aan mijn schoolwerk en andere verantwoordelijkheden. Het leek erop dat ik meer tijd spendeerde aan het ontlopen van mijn verantwoordelijkheden dan aan het nakomen ervan. In de meeste gevallen liep het erop uit dat ik alles op het laatste moment deed.
Gelukkig vond ik deze passage in Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift van Mary Baker Eddy: “Wacht uw beloning af en ‘verslapt niet in goed te doen’. Indien uw streven geweldige tegenstand ontmoet en u niet dadelijk wordt beloond, keer dan niet tot de dwaling terug en wordt ook geen achterblijver in de wedloop”(blz.22). Deze passage vertelt ons dat we niet onwillig of bang moeten zijn om te doen waartoe God ons leidt. Dit sprak me erg aan, want een van de redenen waarom ik mijn verantwoordelijkheden vermeed, was dat ik niet inzag wat de directe voordelen waren als ik ze oppakte. Nadat ik deze regels had gelezen zag ik echter in dat ik een “achterblijver in de wedloop” aan het worden was, en dat zat me behoorlijk dwars. Deze aanhaling gaf een omschrijving van mijn neiging de dingen op de lange baan te schuiven. En het feit dat ik hem ontdekte juist toen ik dat inzicht nodig had, hielp me geweldig.
Verder op dezelfde bladzijde staat: “Wanneer de rook van de strijd optrekt, zult u het goede, dat u hebt gedaan, ontwaren en loon naar verdienste ontvangen.” Toen ik dit las, besloot ik me in te spannen om mijn verantwoordelijkheden direct onder ogen te zien in plaats van ze te vermijden, en ik vond uit dat ik me beter voelde, niet alleen op de lange termijn, maar ook op het moment zelf. Wat ik zo goed vond in de tweede aanhaling is, dat hoewel we Gods onpartijdige liefde niet hoeven te verdienen, er wél een directe relatie istussen hoeveel goed je doet en hoeveel goeds je geopenbaard ziet in je leven. Als we ons inzetten om de juiste dingen te doen, worden we rijkelijk beloond Dit geeft me moed.
Een belangrijk inzicht dat ik dankzij deze ervaring verwierf, is dat ik bang was geweest voor mijn verantwoordelijkheden, in plaats van er dankbaar voor te zijn. Hier is een andere aanhaling uit Wetenschap en Gezondheid die ik ook helpend vond: “Door grote verdrukking gaan wij het koninkrijk binnen. Beproevingen zijn een bewijs van Gods zorg”(blz. 66). Deze uitspraak legt uit dat God ons geen beproevingen geeft, maar dat wanneer we te kampen hebben met tegenslag en die moedig overwinnen, de beproeving in wezen een zegening is, omdat het ons de gelegenheid geeft ons geestelijk begrijpen te versterken en Gods alheid te bewijzen. De passage heeft me geïnspireerd dankbaar te zijn voor mijn uitdagingen omdat ze me helpen dichter bij God en Zijn koninkrijk te komen. En daarbij komt nog de ontdekking, dat dankbaar te zijn voor uitdagingen (en ook voor het goede in mijn leven), mij een gelukkiger en minder onzeker mens heeft gemaakt.
Ik dacht aan het verhaal in de Bijbel, toen God Mozes de opdracht gaf naar Egypte te gaan om zijn volk te bevrijden. In het begin is Mozes weerspannig hieraan gehoor te geven omdat hij denkt dat hij de bekwaamheid mist te doen wat God van hem verlangt. Maar zijn activiteiten in Egypte worden door God geleid en hij overkomt zijn moeilijkheden met Gods hulp. Dit laat zien dat beproevingen een bewijs zijn van Gods zorg, omdat Mozes met Gods hulp het hoofd kon bieden aan de taak die voor hem lag en hierdoor zijn vertrouwen in God toenam. Ik denk vaak aan dit verhaal als ik in mijn eigen leven worstel met angsten, en ik dacht ook aan dit verhaal toen ik erover bad hoe ik mijn neiging de dingen uit te stellen kon overwinnen.
Hoe dan ook, ik ben heel dankbaar dat zowel de Bijbel als Wetenschap en Gezondheid zoveel inspiratie bevatten betreffende het overwinnen van vrees en dankbaar te zijn voor onze uitdagingen. Deze boeken hebben me geïnspireerd Gods aanwezigheid te beseffen als zich problemen voordoen, en ook bij de overwinningen die ik behaal.
