Als je op zoek bent naar een baan zou je het dan niet prettig vinden om intuïtief geleid te worden door de mazen van de banenmarkt naar een opening met jouw naam er op? Naar een positie die op maat gemaakt lijkt te zijn, die vraagt om al jouw unieke talenten en gaven?
Uren werken op het internet om de advertenties en de aangeboden functies door te nemen om te zien er er iets voor je bij is, geeft geen garantie dat we net die baan vinden die perfect voor ons is, en – sprekend uit ervaring – het kan heel ontmoedigend zijn. Het is gemakkelijk overweldigd te worden door de stortvloed van werkeloosheidcijfers, of te ontdekken dat onze vaardigheden niet meer van deze tijd zijn, en zelfs in onbruik zijn geraakt.
We kunnen soms verstrikt raken in deze negatieve scenario’s – maar wat de argumenten of machten ook mogen zijn die zich schijnbaar tegen ons opstapelen, God heeft een unieke plaats voor ieder van ons, en Hij heeft ons voortdurend nodig. Hij heeft ons ontworpen voor de vervulling van Zijn oneindige en diverse doeleinden. En er is altijd een goddelijke, zeer luide stem die nooit faalt en die ons direct toespreekt – en ons weer op de juiste weg leidt.
Lang geleden woonden we in een landelijke omgeving in het noorden van Californië. Mijn man vond af en toe werk bij kleine verniewingsprojecten in woonhuizen, en ik werkte al een poosje als makelaar. In beide banen ging niet veel om gedurende de wintermaanden. We hadden ook net een hoofdstuk achter de rug waarin we ons restaurant hadden moeten sluiten, en het leek erop of onze carrières op een doodlopend spoor waren aangeland.
We zaten in de put en konden er maar niet uitkomen, totdat ik er eindelijk op zekere dag genoeg van had en besloot me terug te trekken in de leeskamer van de Christian Science Society in ons kleine stadje. Ik wilde bidden en alle negatieve gedachten buitensluiten, en luisteren tot ik een antwoord hoorde. De Christian Science bijbelles was die week gericht op de voorvaderen die vaak Gods woord direct hoorden, en het zelfs beschreven als een donderende stem: “God dondert met Zijn stem zeer wonderlijk”(Job 37:5).
We kunnen ons sterfelijke resumé en onze vroegere ervaringen loslaten, en verwachtingsvol luisteren naar nieuwe richtingaanwijzingen.
Toen God Mozes’ aandacht moest trekken, was er een brandend braambos in de woestijn en een stem die duidelijk zijn naam riep (zie Exodus, hoofdstuk 3). Die oproep leidde Mozes naar een geheel nieuwe missie en doel. Hij moest zijn nederige beroep als herder opgeven en in plaats daarvan de kinderen van Israël uit Egypte leiden. Mozes had deze radicale omkeer in zijn carrière niet zelf verzonnen en hem ook niet op het internet gevonden. God openbaarde het direct aan hem en liet hem zien dat hij als enige gekwalificeerd was voor dit veeleisende pionierswerk. Onze persoonlijke aanwijzingen komen wellicht niet op een dergelijke grote schaal, maar de veranderingen in onze werkzaamheden kunnen net zo onverwachts en radicaal zijn.
Ik verliet de leeskamer die dag met een gevoel van vrede. Ik was ervan overtuigd dat het belang van deze geestelijk verheldering en de aanwijzigingen om een andere carrière te beginnen niet alleen maar bijbelse historie waren – maar hedendaagse feiten. Zoals Mozes, kan ieder van ons zich nederig buigen bij ons eigen brandende braambos. We kunnen ons sterfelijke resumé en onze vroegere ervaringen loslaten, en verwachtingsvol luisteren naar nieuwe richtingaanwijzingen. We kunnen er zeker van zijn God te horen, die “dondert met Zijn stem”. Ik was ervan overtuigd dat mijn man ook de boodschap kon horen die hij nodig had om voorwaarts te gaan.
Toen ik thuiskwam begroette mijn man me met: “Je zult nooit geloven wat ik vandaag op de radio hoorde.” En hij begon een baan te beschrijven die aangeboden werd door een non-profit onderneming, zo’n 160 kilometer bij ons vandaan. Er werd gezocht naar een echtpaar met ongewone vakkundigheid: bekwaam in restaurant- en hotelbeheer, handig in klusjes, zakelijke- en maatschappelijke betrekkingen, ervaring in verkoop- en klantenservice, en praktische vaardigheid met boten.
De baan – vuurtorenwachters!
Mijn man en ik beantwoordden samen aan alle eisen voor deze vacature van een bed- en breakfast plaats in een historische vuurtoren op een klein eilandje in de baai van Sant Francisco. Nog in geen honderd jaar hadden wij ons zo’n baan kunnen voorstellen. Hoewel er zich 250 echtparen hadden aangemeld voor deze job, waren we niet geïntimideerd door dit aantal. Door de manier waarop deze aankondiging tot ons kwam – met die donderende stem – voelden we dat alleen wij aanspraak maakten op die baan. En dat bleek ook zo te zijn, toen wij er uiteindelijk voor werden geselecteerd.
Vele jaren zijn voorbijgegaan sinds we aan dat hoogst-avontuurlijke hoofdstuk in ons leven begonnen. Maar het is nog altijd een bron van inspiratie telkens als ik me gedwarsboomd voel door een schijnbaar gebrek aan vooruitgang. Het is een vingerwijzing om ergenis, bezorgdheid en plannenmakerij te laten varen, om in stilte af te stemmen op het alwetend Gemoed en vol verwachting te luisteren. God spreekt altijd tot ons “met donderende stem”, en verwacht onze volle, onverdeelde aandacht. Als die stem een totale omkeer van ons eist, kunnen wij erop vertrouwen dat het goddelijk Gemoed ons hier volmaakt op heeft voorbereid. Als we nieuwe vaardigheden nodig hebben, zal in de gelegenheid om die te leren voorzien worden. Teder en volhardend stuwt de stem ons met gezag vooruit. In de woorden van Mary Baker Eddy, “...vooruitgang is de wet van God, wiens wet slechts datgene van ons eist, wat wij ook zeker kunnen volbrengen” (Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, blz. 233).
Het is niet Gods wil dat iemand van ons – Zijn oneindige idee – vastloopt, mislukt, of onproductief is. De goddelijke Liefde arrangeert een overvloedige, onbeperkte toevoer van het goede, dat zich uitspreidt en tot ontvouwing komt. Wij kunnen niet buitengesloten worden, of denken geen deel uit te maken van deze krachtige levensstroom. Als wij ons afstemmen op Gods stem, kunnen we die horen, en volgen, en onbevreesd de opdrachten uitvoeren.
