Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Boerderijhond vlug genezen

De Christian Science Heraut - 23 oktober 2013

Oorspronkelijk gepubliceerd in de 7 oktober 2013 editie van de Christian Science Sentinel


Het grootbrengen van drie kinderen op een boerderij in het noorden van Minnesota, V.S., heeft me geleerd om ons voortdurend voor genezing te wenden tot de Bijbel en Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift van Mary Baker Eddy. Een aanhaling die onze familie regelmatig bestudeerde, luidt: “Al Gods schepselen bewegen zich in de harmonie van de Wetenschap en zijn onschadelijk, nuttig en onvernietigbaar. Het besef van deze grote waarheid was een bron van kracht voor de grote figuren der oudheid. Het steunt de Christelijke genezing en stelt degene, die het bezit, in staat het voorbeeld van Jezus na te volgen. “En God zag, dat het goed was” (blz. 514-515).

Een aantal maanden geleden, net toen het donker begon te worden, liep ik met onze drie paarden naar het weiland. Bij de schuur stopte ik even om een stuk touw te pakken dat ik als halster gebruikte om de zachtmoedige ruin naar het hek te leiden dat een paar honder meter verderop was. Onze twee speelse halflinger trekpaarden renden vrolijk om ons heen met de twee grote jachthonden Rowdy en Ruckus op hun hielen. (Mijn man heeft de honden ook geleerd om met het vee om te gaan). Het was een heerlijke warme avond na een ellenlange winter, en de atmosfeer was gevuld met dankbaarheid en vreugde.

Ongeveer halverwege op weg naar het hek kwam Ruckus, die nog niet zoveel ervaring had, te dicht bij een van de rennende paarden en werd onder de voet gelopen. Dit gebeurde precies voor mijn ogen en de toestand zag er zorgwekkend uit. Het leek erop dat Ruckus’ rug was gebroken en dat hij stervende was. Ik duwde, wat een muur van angst leek uit mijn gedachten en begon instinctief te bidden en de waarheid te verklaren. De Bijbel belooft: “Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees buiten” (1 Johannes 4:18), en het was deze volmaakte liefde van God die mijn angst kalmeerde en me in staat stelde te luisteren naar Gods ingevingen.

Ik had maandenlang nagedacht over een deel van Eddy’s definitie van Kerk: “Het bouwwerk van Waarheid en Liefde; al wat berust op en voortkomt uit het goddelijk Beginsel” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 583). Dit “bouwwerk” voorziet in een beter begrijpen van onszelf als Gods beeld, zoals Hij ons ziet. In plaats van te worden bepaald door het bouwwerk van ruggegraat, spieren, zenuwen, enzovoort, zijn wij het spiegelbeeld van de goddelijke Waarheid, Liefde, Beginsel en Leven. Dit is het goddelijke bouwwerk dat mijn geliefde hond, als een manifestatie van goddelijke eigenschappen, ook tot uitdrukking bracht.

Ik redeneerde ook dat God alomtegenwoordig is, alle ruimte vult, en dat daarom enige gedachte aan ongelukken, disharmonie, chaos of toeval onmogelijk is in Gemoed. God is almachtig, de enige macht, die menselijke wetten buitensluit. God, de goddelijke Liefde is niet alleen mét ons, maar ook één met ons, Zijn volmaakte schepping.

Hoe wanhopig de situatie er ook uitzag, mijn gedachten waren gevuld met deze bevrijdende geestelijke feiten. Het leek het beste om door te lopen en de paarden naar het weiland te brengen terwijl ik mij bleef vasthouden aan deze engelengedachten. Spoedig was ik, met de hulp van Rowdy, door het hek met alledrie de paarden, en nog steeds in gebed begon ik aan de terugtocht. Toen ik in de buurt van Ruckus kwam die aan de rand van het weiland lag, riep ik gewoon: “Kom Ruckus, we gaan naar huis.” Op dat moment stond hij op en rende met de andere hond naar huis, totaal vrij van enige verwonding. Het is onmogelijk mijn dankbaarheid te beschrijven – alles wat ik zeggen kan is dat mijn hart gevuld was met liefde voor God en Zijn Christus! Wij hadden een onmiddellijke genezing meegemaakt.

Toen ik het huis binnenkwam vertelde ik mijn man dat Ruckus onder de voet was gelopen door een van de paarden. “Ja”, zei hij, scherpe waarnemer die hij was, “ik dacht al zoiets toen ik bloed aan zijn poten zag en een bult op zijn kop.” En dat was alles was erover gezegd werd. De volgende ochtend was er geen enkel spoor meer van het voorval. En ik moet hier nog aan toevoegen dat Ruckus helemaal niet bang was geworden voor de paarden.


De missie van de Heraut

In 1903 stichtte Mary Baker Eddy De Christian Science Heraut, met het doel: “de universele werkzaamheid en beschikbaarheid van Waarheid te verkondigen” (My 353:14). De definitie van ‘heraut’ in een woordenboek: “voorloper – een boodschapper die vooruit is gestuurd om bekend te maken wat er gaat komen”, geeft een speciale betekenis aan de naam Heraut en wijst ons bovendien op onze plicht – de plicht van ieder van ons – om te zorgen dat onze Herauten hun taak vervullen, een taak die onafscheidelijk is van de Christus en werd aangekondigd door Jezus met de woorden: “Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen” (Markus 16:15).

Mary Sands Lee, Christian Science Sentinel, July 7, 1956

Lees meer over de Heraut en zijn missie.