Zes jaar geleden had ik een genezing die bewees dat ik nooit buiten Gods zorg en directe hulp kan zijn.
Op een dag, na het werk, haastte ik me om de ondergrondse naar huis te halen. Toen de treindeuren begonnen te sluiten, sprong ik over de drempel en hoorde een krakend geluid in een van mijn benen toen ik neerkwam. Ik kon geen gewicht op dat been hebben dus ik hinkte naar een dichtbijzijnde zitplaats.
In het begin raakte ik in paniek, maar toen dacht ik aan eerdere genezingen en het belang me direct te richten tot God voor hulp. Ik kan geen speciale geestelijke waarheid noemen die ik mentaal bevestigde, behalve vers 11 en 12 van Psalm 91, die de belofte geven: “Hij zal Zijn engelen aangaande u bevelen, dat zij u bewaren in al uw wegen. Zij zullen u op de handen dragen. opdat gij uw voet aan geen steen stoot.”
Al gauw maakte de paniek plaats voor het vertrouwen dat God met mij was en dat ik niet buiten Zijn liefde en bescherming kon zijn. Toen ik de trein verliet om de bus naar huis te halen dacht ik aan gezang 139 van het Christian Science Gezangboek:
Ik ga met Liefde aan mijne zij,
En heilig wordt de dag voor mij;
Ik ken geen vrees, ga niet alleen,
Ik voel haar arm zacht om mij heen,
Een vreugd, die niets me ontnemen kan,
Ik ga mijn dag met Liefde dan.
(Minny M. H. Ayers)
“Liefde” is een synoniem voor God en dit gezang maakte duidelijk dat mijn relatie tot God vrees en blessure uitsluiten. Terwijl ik dit gezang zachtjes zong ontdekte ik een railing langs de muur die ik kon gebruiken om naar het station te hinken. Tegen de tijd dat ik de bushalte had bereikt, kon mijn been een beetje gewicht dragen maar het was nog steeds moeilijk om te lopen. Toen ik thuis kwam vertelde ik de gebeurtenis uitvoerig aan een familielid, maar die leek niet erg onder de indruk. Geërgerd benadrukte ik de ernst van de situatie, met het gevolg dat de pijn en het ongemak weer erger werden.
Ik besloot om een Christian Science practitioner te bellen voor hulp in gebed. Toen ik haar de hele geschiedenis vertelde, zei ze ferm maar liefdevol, dat ik “het drama van me af moest zetten.” Ik schrok van haar benadering. Maar, in tegenstelling tot mijn ervaring met het familielid, nam ik er geen aanstoot aan of verdubbelde mijn pogingen om haar te overtuigen van mijn moeilijkheid.
Mary Baker Eddy, de Ontdekster van Christian Science, schrijft in haar boek Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift:.“U maakt de goddelijke wet van genezing duister en van nul en geen waarde, wanneer u het menselijke met het goddelijke in de weegschaal legt, of in enige richting van het denken de alomtegenwoordigheid en de almacht van God beperkt” (blz. 445).
Door over het ongeluk te praten en de nadruk te leggen op de ernst ervan, had ik een gevoel van menselijke hulpeloosheid vergroot. Toen ik stopte met me te wentelen in dit “drama“, dat de altijdtegenwoordige en almachtige liefde van God ontkende, stopte de hypnotische aantrekkingskracht ervan. Nu was ik met ontzag vervuld over de manier waarop God mij iedere dag weer geeft wat ik nodig heb—letterlijk. Binnen een paar uur was ik helemaal vrij. De genezing was volkomen en is zo gebleven.
Ik ben heel dankbaar voor een groeiend begrijpen van de alomtegenwoordigheid en almacht van God in mijn leven.
Mary Samardzija
Arlington, Virginia, US
Vreugdevol in kracht, verblijft Gemoed in het rijk van Gemoed. De oneindige ideeën van Gemoed dartelen en vermeien zich. In nederigheid bestijgen zij de hoogten van heiligheid.
--Mary Baker Eddy, Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, blz. 514
