Op een woensdagmiddag, vlak voordat ik naar de wekelijkse getuigenisbijeenkomst in De Moederkerk zou gaan, kon ik plotseling niet scherp meer zien. Dit was me eerder overkomen en het had me toen volkomen uitgeput en ik moest altijd voor uren op bed gaan liggen. Maar deze keer, hoewel ik niet goed kon zien, had ik het gevoel dat ik naar de kerk kon lopen en dat de kerkdienst me zou helpen. Ik vond het onnodig om de bijeenkomst te missen en voelde een geestelijke kracht die me vooruit hielp.
Ik nam contact op met een kerkvriend en vertelde hem dat ik naar de kerk wilde gaan en vroeg hem om met me mee te lopen. Toen we samen op weg waren, voelde ik zijn mentale steun en medeleven. Ik kon merken dat hij aan het bidden was en ik was me bewust van de geest van de woorden van Christus Jezus: “elkanders voeten te wassen” (Johannes 13:14).
Toen ik tijdens de dienst luisterde naar de aanhalingen van de Prediker: de Bijbel en Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift van Mary Baker Eddy, voelde ik de inspiratie van de goddelijke Liefde over me komen. Ik dacht geen ogenblik aan mijn gezichtsvermogen—ik luisterde geconcentreerd naar wat de Prediker zei over Gods tegenwoordigheid en alheid. Aan het eind van de voorlezing was mijn zicht volkomen helder.
Dit was in de tijd dat de Jaarvergadering van 2016 van De Moederkerk naderbij kwam en ik had veel nagedacht over het thema: “Kerk: ‘het genezen en verlossen van de wereld.’” Ik had het feit gekoesterd dat Kerkactief is in het genezen en redden van de mensheid.
Tijdens deze bepaalde kerkdienst was ik vooral dankbaar voor de voorziening in de Handleiding van De Moederkerk dat “De gebeden in Christian Science kerken moeten uitsluitend voor de gemeente in haar geheel worden opgezonden” (blz.42). Ik ondervond de “ontzelving” die plaatsvindt als we voor anderen bidden, die ons gelijktijdig zegent en geneest.
Toen ik bad gedurende de ogenblikken van stil gebed kreeg ik een diep gevoel van Gods liefde die de gehele mensheid omhult, iedereen inbegrepen, en ik had het vertrouwen dat de genezende macht van Liefde aanwezig was in de hele wereld en anderen hielp en genas zoals Liefde zojuist mij had gedaan.
Ik ving een glimp op van wat het moet betekenen om “één Liefde” te hebben zoals in Wetenschap en Gezondheid staat: “Men moet grondig begrijpen, dat alle mensen één Gemoed hebben, één God en Vader, één Leven, Waarheid en Liefde” (blz.467).
Niet alleen was ik in staat om die dag naar de kerk te gaan, maar ik had ook een blijvende genezing toen ik actief deelnam aan de dienst. Mijn dankbaarheid voor Gods altijd-aanwezige, genezende liefde bracht me ertoe om tijdens die dienst een getuigenis te geven. Mijn nieuwe besef van vrijheid deed me inzien hoe we gezegend worden door te bidden voor Kerk en de “gemeente in haar geheel.”
Ik heb vaak de aankondiging van Eerste Lezers gehoord dat we deel zijn van een genezende dienst. De ervaring die ik had herinnerde mij eraan dat we moeten verwachten, misschien zelfs moeten eisen, genezing te zien. We kunnen steunen op de Prediker en vertrouwen dat genezing plaatsvindt, overal.
Ik werd er ook aan herinnerd dat genezing natuurlijk en blijvend is. Ik was in staat om na afloop van de dienst terug te gaan naar mijn werk en had een productieve middag. Ik was het hele probleem met mijn ogen totaal vergeten, en nam in plaats daarvan de inspiratie en de groei met me mee, die was gekomen door de actieve demonstrate van Kerk, “die het bewijs levert van haar nut” (zie de definitie van Kerk in Wetenschap en Gezondheid, blz. 583). Het was een blijvende genezing.
Door deze genezing leerde ik dat we een essentieel deel van Kerk zijn, en dat Kerk een essentieel deel is van ons; er is geen scheiding. En door de activiteit van deze genezende Kerk, die het bewijs hiervan levert, wordt de mensheid geholpen en genezen. Ik ben zo dankbaar dat ik de wonderbaarlijke omarming van de goddelijke Liefde heb ondervonden door Kerk.
Susan Sage
Monmouth, Maine, VS
