“Ik ben geobsedeerd!!” Deze bekende kreet zul je inmiddels wel gehoord hebben. De uitdrukking zou onschuldig kunnen klinken als het gaat over een favoriete smaak van je ijsje, een merk schoenen of een televisie optreden—of het zou heel wat ernstiger kunnen overkomen wanneer het slaat op een persoon of een probleem. In het eerste geval zou je kunnen zeggen dat het alleen maar een uitdrukking is en we er niet te zwaar aan moeten tillen. In het tweede geval zou het enigzins manipulerend en akelig kunnen overkomen.
Die zin, en wat er achter schuilgaat, zijn onze aandacht en ons gebed waard. Is het wel gezond om “geobsedeerd” te zijn over ook maar een enkel ding? En belangrijker nog, beschrijft het onze voorliefde voor iets of heeft een obsessie een meer duistere betekenis?
De definitie van geobsedeerd luidt: “dat wat iemand onophoudelijk in zijn gedachten bezighoudt,” “kwellende gedachten die men zich niet uit het hoofd weet te zetten,” “dwangmatig denken,” “bezeten zijn.”
Als je de Bijbel erop doorzoekt zie je voorbeelden van verschillende niveaus van obsessie. En die bestaan doorgaans uit een focus op persoonlijke macht en kracht: het afdwalen van vertrouwen op God.
Denk maar eens aan Samson. Hij worstelde met ijdelheid en trots. Zijn geschiedenis is complex (zie Richteren, hoofdstuk 13-16), maar je zou kunnen zeggen dat hij geobsedeerd was door zijn mooie haar. Hij schreef zijn kracht en macht toe aan zijn lange lokken. Delíla hielp zijn vijanden gebruik te maken van zijn zwakheid, en hij verloor zijn kracht. Later vroeg Samson nederig aan God hem kracht te geven.
En wat denk je van Herodes. Hij stuurde de wijzen uit om hem nieuws te brengen over de verblijfplaats van de baby Jezus. Hij was geobsedeerd om zijn machtspositie te behouden en doodde ieder jongetje onder een bepaalde leeftijd, dat geboren was omtrent de tijd dat de voorspelde Messias zou verschijnen. Zijn handelingen kwamen niet overeen met die van iemand die zijn volk leidt met eer; hij dacht alleen aan zichzelf en was geobsedeerd om zijn plaats in de wereld veilig te stellen (zie Matthéüs 2).
Als we denken over de samenhang tussen ons gebed en hoe we ons kunnen beschermen tegen de meer kwaadaardige, angstaanjagende fanatieke obsessie, die aanleiding is voor gevechten en strijd om de macht—op wereldschaal, of zelfs binnen een groep vrienden—kan het nuttig zijn te beginnen met de kleinere obsessies in ons leven een voor een te verwijderen. Zijn we voortdurend bezig met zelfingenomen iemand terecht te wijzen wanneer hij iets verknoeid heeft? Of kijken we misschien constant in de spiegel? Er is een manier waarop we ons kunnen losmaken van de dwanghandeling om onophoudelijk te herkauwen, te beoordelen, te obsederen. Als we nederig zijn, ons bezighouden met goede dingen en naar God luisteren zullen we minder onder de indruk raken van zorgen die ons proberen te ontmoedigen en suggereren dat we gescheiden zijn van God, het goede.
Als we op de goddelijke Liefde vertrouwen om onze gedachten te leiden en te voorzien in wat we nodig hebben, bevrijdt dit ons van beklemmende zorgen en geeft ons de mentale helderheid om te zien hoe alle kracht en schoonheid en bekwaamheden die we hebben van Liefde afkomstig zijn. Geen enkele noodzaak dus om geobsedeerd te zijn; in plaats daarvan, stel je beschikbaar voor Gods berichten. Je zult niet teleurgesteld worden.
