Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Verenigd in de strijd die naar vrijheid leidt

De Christian Science Heraut - 2 augustus 2017

Oorspronkelijk gepubliceerd in de 3 juli 2017 editie van de Christian Science Sentinel.


Overal ter wereld herdenken bijna 200 landen hun vrijheid en onafhankelijkheid. Meer dan 20 landen vieren hun nationale onafhankelijkheidsdag in de maand juli. De strijd tegen onderdrukking met als resultaat vrijheid en ruimere mogelijkheden voor zelfbestuur, wordt wereldwijd gevierd en in ere gehouden.

In een recente video ter introductie van de nieuwe versie van de Christian Science Monitor Daily, zei de Monitor hoofdredacteur Mark Sappenfield: “Nieuws is het verhaal van ons; het is het verhaal van onze strijd voor waardigheid, voor rechtvaardigheid, voor redelijkheid, voor mededogen, voor vooruitgang”en “dat pad is zelden recht of gemakkelijk.” Maar elke langzame en gestage stap van vooruitgang—waarbij tirannie wordt afgeworpen en vooruitgang voor het grotere goed wordt omarmd—is een geestelijke stap. En de strijd voor een hogere menselijkheid verenigt ons. 

Geestelijk gezien is onze individuele strijd voor vrijheid, gezondheid en heiligheid het vasthouden aan ons standpunt tegen de onderdrukking en tirannie van het materialisme en worden wij voortgedreven door de collectieve hoop en overtuiging dat vrijheid mogelijk is. En hierbij helpt Christian Science, die de wet van God uiteenzet, ons om samen te werken, en ondersteunt ons bij onze menselijke inspanningen om die vrijheid te bewerkstelligen.

Christian Science leert: “De mens is dienstbaar aan God, Geest, en aan niets anders. Gods wezen is oneindigheid, vrijheid, harmonie en onbegrensde gelukzaligheid” (Mary Baker Eddy, Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, blz. 481). Wij leren dat God, Liefde, het goddelijk Beginsel is achter de genezende werken van Jezus. Christian Science toont aan hoe wij het christelijk genezen heden ten dage kunnen toepassen met grote liefde en mededogen voor elkaar—met respect voor elkaars levenservaringen—wat de problemen ook mogen zijn. Menselijkerwijs hebben we te maken met beproevingen. Eddy ondervond dit en schreef: “Wij moeten zowel beproevingen en zelfverloocheningen als vreugden en overwinningen hebben, totdat alle dwaling is vernietigd” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 39). Wat verderop wordt de rijke beloning voor het overwinnen van tegenslagen uiteengezet. “Beproevingen leren stervelingen niet op een stoffelijke staf te steunen … Leed is heilzaam … Elk volgend stadium van ervaring ontvouwt nieuwe inzichten in de goddelijke goedheid en liefde” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 66).

Kerk is een genezende kracht die ons samenbrengt en ons helpt deze nieuwe inzichten van goddelijke goedheid en liefde te verwerven. De invloed die ervan uitgaat is “het mensdom te verheffen,”door de sluimerende gedachte wakker te roepen tot meer geestelijke idealen en het christelijk genezen te demonstreren (zie Wetenschap en Gezondheid, blz. 583). Bevrijding van materiële beperkingen is iets waar wij allemaal naar verlangen, en Kerk biedt ons de gelegenheid om samen met anderen onze vrijheid op te eisen, problemen te overwinnen en met elkaar verblijd te zijn. Kerk kan ons een mogelijkheid aanreiken om onze eigen zaligheid en genezing uit te werken in een omgeving die vrij is van veroordeling en kritiek. Het is natuurlijk om ons met anderen te willen verenigen in dit nobele werk.

Maar wat is er dat zou willen proberen de genezende invloed van Kerk onbeduidend te maken en haar af te scheiden van vooruitgang en potentieel? In één woord: persoonlijkheid. Een paar vormen van persoonlijkheid die verdeeldheid zaaien zijn schuchterheid en superioriteit. Schuchterheid draagt ertoe bij dat enkelingen geïsoleerd raken en dat zou de indruk kunnen wekken dat iemand ongeschikt is om te helpen, of zich niet goed in woorden kan uiten, of bang is om een probleem onder de aandacht te brengen, waardoor kansen van wederzijdse zegening onbenut blijven. Anderzijds kan het in het werk van Kerk voorkomen dat iemand geestelijke vooruitgang en genezing ziet als een persoonlijke prestatie, in plaats van als een nederige erkenning van de alomtegenwoordige zorg en werking van de goddelijke Liefde. Het is subtiel, maar een vorm van snobisme kan zich ontpoppen als een overtuiging dat degenen die het gezondst en rijkst zijn ook het meest geestelijk zijn. Dit soort houding kan een onuitgesproken faalangst aanwakkeren, die ertoe leidt dat mensen zich schamen of zich niet welkom voelen als ze ziek zijn, gebrek lijden of met een zogenaamde zonde te kampen hebben. Deze atmosfeer van denken stoot de mensen af in plaats van ze aan te trekken. En dit heeft niets te maken met Christian Science, de wet van Liefde, die ons verenigt in de vrijheid van de Waarheid.

“Een vriendelijk woord en Christelijke bemoediging van de zieke, medelijdend geduld met zijn angsten en het wegnemen daarvan doen meer goed dan een stortvloed van theorieën, afgezaagde napraterij en het rondstrooien van argumenten, die slechts even zoveel bespottingen zijn van onvervalste Christian Science, die gloeit van goddelijke Liefde” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 367).

Op een grote kerkbijeenkomst met de nadruk op genezend gebed, begon een deelneemster zich vreemd te gedragen. Ze dwaalde tussen de zitplaatsen door, praatte met anderen en verstoorde de gehele presentatie. Toen een paar mensen haar vriendelijk naar buiten wilden leiden, protesteerde ze luidkeels. Op dat moment stopte de spreker en vroeg ons allen om in stilte te bidden en daarna gezamenlijk het onzevader uit te spreken. De vrede in de zaal was voelbaar. Aangezien het bijna lunchtijd was werd er besloten een pauze te houden. Toen we terugkwamen zaten de echtgenote van de spreker en deze vrouw naast elkaar vooraan in de zaal. Haar arm rustte om de schouders van deze vrouw. Van tijd tot tijd keek de vrouw naar haar op en glimlachten ze tegen elkaar. Er was geen gevoel van schaamte of onbehagen, niemand oefende enige druk uit op deze vrouw hoe ze zich moest gedragen. Het was duidelijk dat we daar waren om meer te leren over de genezende macht van Liefde. En we hadden zeker niet verwacht allemaal een ere plaats te krijgen om die onvoorwaardelijke liefde in actie te zien. Later hoorde ik dat deze vrouw al gauw weer in orde was en bij haar volle verstand. Haar mentale problemen waren tegemoet getreden met wijdopen armen van liefde en onvoorwaardelijke steun van de hele gemeenschap.

Wij zijn niet alleen in de strijd tegen onderdrukking en disharmonie van elke aard en in ons streven naar genezing. Genezing verenigt ons, zoals dit gezang verwoordt:

Broeders, gij die met ons deelt
De eeuwge hoop, die ’t harte heelt,
Strijdt met moed de eedle strijd,
Leeft in ’s Heeren heiligheid.

(Charles Wesley, Gezangboek van Christian Science, nr. 273) 

We kunnen elkaar steunen en liefhebben terwijl wij moeilijkheden uitwerken. En aldoende zullen we ervaren dat ons begrijpen van Gods almacht en liefde groeit, wat meer vrijheid, mededogen, genezing en vooruitgang voor allen tot gevolg heeft. En dat is iets dat we allen kunnen vieren – met elkaar.

De missie van de Heraut

In 1903 stichtte Mary Baker Eddy De Christian Science Heraut, met het doel: “de universele werkzaamheid en beschikbaarheid van Waarheid te verkondigen” (My 353:14). De definitie van ‘heraut’ in een woordenboek: “voorloper – een boodschapper die vooruit is gestuurd om bekend te maken wat er gaat komen”, geeft een speciale betekenis aan de naam Heraut en wijst ons bovendien op onze plicht – de plicht van ieder van ons – om te zorgen dat onze Herauten hun taak vervullen, een taak die onafscheidelijk is van de Christus en werd aangekondigd door Jezus met de woorden: “Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen” (Markus 16:15).

Mary Sands Lee, Christian Science Sentinel, July 7, 1956

Lees meer over de Heraut en zijn missie.