Twee jaar geleden had ons gezin een beleving die leidde tot een duidelijker begrip van Gods tedere zorg voor al zijn schepselen. Onze hond, Leia, leek die vrijdagavond nog helemaal in orde, ofschoon we eerder die week wel hadden opgemerkt dat ze niet meer normaal blafte. Ze is een grote, oudere hond en haar nieuwe blafgeluid was tamelijk hoog en zwak. Op zaterdagmorgen hinkte ze en we legden een steunverband om haar voet om die te beschermen, al konden we niet zien dat er iets mis mee was. Ze bleef die dag binnen, hobbelde langzaam en hijgend van het ene plekje naar het andere. Ze at en dronk maar weinig.
Ofschoon we gebeden hadden, besloten we een Christian Science practitioner te bellen om ons te helpen omdat we het steeds moeilijker vonden te blijven vertrouwen in onze gebeden en niet onder de indruk te raken van Leia’s toestand. De practitioner bracht ons in herinnering dat Gemoed (God) de idee “hond” kent, en dat de gezonde, ontspannen, blije hond de enige hond is die er bestaat; dat Leia niets tekort kon komen omdat een geestelijke idee compleet is; en dat wij niet misleid konden worden te geloven in minder dan dat.
Tegen zondagochtend kon Leia helemaal niet meer lopen. Omdat zij zo’n grote hond is, was het lastig haar op te tillen om haar af en toe naar buiten te brengen. Ik overwoog een dierenarts te bellen die huisbezoeken aflegt om een oplossing te vinden die in Leia’s behoeften zou voorzien, maar ik maakte me zorgen dat de arts misschien iets ernstigs zou diagnostiseren en zou aanbevelen haar in te laten slapen. Ondanks mijn bezorgdheid wist ik dat ik op Gods zorg voor Leia kon vertrouwen en dat zij volledig kon genezen. Ons gezin heeft zich in veel situaties voor hulp tot God gewend en we wisten dat behandeling door gebed betrouwbaar is.
Hoe dan ook, toen er geen verbetering optrad, besloot ik om de stap te zetten om twee dierenartspraktijken te bellen die ik op het Internet had gevonden. De ene was gesloten en de andere zei dat hun arts die dienst had die dag geen huisbezoeken aflegde. Op dat punt realiseerden we ons dat dit een kans was om dieper in Christian Science te duiken en getuige te zijn van een genezing.
Wij besloten om de Christian Science practitioner opnieuw te bellen voor hulp, en wat was dat een zegen! Ze beantwoordde vragen, kalmeerde vrees en ondersteunde ons in onze gebeden. Ik begon te zien dat het goddelijk Gemoed alleen de volmaaktheid van zijn eigen ideeen kent; dat de hond van Gods schepping geestelijk, volledig, onvernietigbaar is – en dat ik niet kon misleid worden om te geloven dat er een andere versie van Leia bestond. Ik zag in dat het haar taak was om blijdschap, liefde, actie, vertrouwen, kracht, sterkte, nieuwsgierigheid, vrijheid, aanhankelijkheid, moed en gezondheid tot uitdrukking te brengen. Ze heeft geen andere zelfheid – geen zieke, beperkte of inactieve zelfheid.
In de Bijbel staat dat toen Johannes de Doper Jezus zag, hij uitriep: “Ziet, het Lam Gods” (Joh. 1:36). Daar deze titel uitsluitend voor Jezus was gereserveerd, kwam het in mij op om aan Leia te denken als “de hond Gods” en te bevestigen dat zij alleen bestaat als uitdrukking van Gods volmaakte idee van “hond”.
Mary Baker Eddy schrijft in de Kerkhandleiding: “De leden dezer Kerk behoren dagelijks te waken en te bidden om bevrijd te worden van alle kwaad, van verkeerdelijk voorspellen, oordelen, veroordelen, raadgeven, beïnvloeden of beïnvloed te worden” (blz.40). Ik zag in, dat wij in de kern van de zaak niet te maken hadden met een zieke hond, maar met een verkeerd begrip van hond. Ik moest me realiseren dat ik niet verkeerd kon worden beïnvloed, dat niets me kon laten geloven in een beeld dat het tegenovergestelde was van Gods schepping, waarin “...God zag al wat Hij gemaakt had, en ziet, het was zeer goed.” (Genesis 1:31). Elk van Gods ideeën is volmaakt – is dat altijd geweest en zal dat altijd zijn. Geestelijke ideeën zijn compleet – er hoeft niets aan te worden toegevoegd of van te worden weggenomen. Ik moest weten en voelen dat het oneindig Gemoed alleen zijn eigen schepping ziet, en dat is alles wat ik of ieder ander kan zien.
In Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift schrijft Eddy: “Bekoorlijkheid en gratie zijn niet afhankelijk van de stof. Het zijn is in het bezit van zijn eigenschappen, voordat deze door de mens worden waargenomen. Schoonheid is een ding des levens, dat voor altijd in het eeuwig Gemoed verblijft en de bekoring van Zijn goedheid weerspiegelt in uitdrukking, vorm, omtrek en kleur” (blz. 247). Het is natuurlijk om te verwachten dat wij “de bekoring van Zijn goedheid” uitgedrukt zullen zien in onze geliefden, dus ook in onze huisdieren, en ik maakte er een punt van om de rest van die zondag op deze manier aan Leia te denken.
Op maandagochtend kon Leia zelf naar buiten lopen zonder ook maar met haar poot te trekken. De daarop volgende dagen bleef ze vooruit gaan, at en dronk normaal en ze kreeg ook haar eigen blaf weer terug. Sindsdien is ze gezond en actief gebleven.
Tori Dell
Sacramento, Californië, VS.
