Ik zal u vertellen waarom dit onderwerp vandaag mijn speciale aandacht heeft. Op een woensdagavonddienst in onze Christian Science kerk, gaf iemand een getuigenis van een genezing. Deze man komt een paar keer per jaar in deze omgeving en bezoekt dan onze kerk. Hij vertelde dat hij zich veel zorgen had gemaakt over een van zijn dochters want ze was erg ziek geweest. En ze was genezen. Nederig sloot hij zijn getuigenis af met de woorden: “Ik ben heel dankbaar dat ik die angst nooit meer zal meemaken, want ik heb Christian Science om angst de baas te zijn”.
Ik vond dat heel ontroerend. We weten dat we niet bang hoeven zijn. We willen niet bang zijn. De macht van God, de wet van Liefde, werkt voor ons, doet de angst verdwijnen, verdrijft het stoffelijke bewijs dat zo bedrieglijk is. Christus Jezus bewees deze wetten van Liefde en toonde ons hoe wij dit moeten doen. “Wees niet bevreesd” (Johannes 6:20 HS) zei hij tegen zijn discipelen. Hij zei zelfs tegen een man wiens dochtertje net overleden was dat hij niet bang moest zijn. De woorden van Jezus, voor hij het kind uit de dood deed oprijzen, waren “Vrees niet; geloof alleen” (Markus 5:36).
Ik denk dat Mary Baker Eddy, de ontdekster van Christian Science, ons daarom aanraadt in haar leerboek over genezing, Wetenschap en Gezondheid met sleutel tot de Heilige Schrift, om eerst de vrees tot bedaren te brengen (zie blz. 411).
Hoe doen we dat? Hoe wordt vrees weggenomen? Dat zou een heel moeilijke taak zijn als we het persoonlijk zouden moeten doen. Het is de macht van de goddelijke Liefde die de vrees doet verdwijnen. De Bijbel zegt: “Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde [met andere woorden, Gods liefde] drijft de vrees buiten” (1 Johannes 4:18). Dit is heel logisch als je er over nadenkt. We weten dat God Alles is, dus dat betekent dat de goddelijke Liefde Alles is. Wat zegt dat over angst? De alheid van God, van Liefde, vertelt ons dat er geen angst is.
Is het dat “Liefde de vrees buiten drijft” omdat Liefde hard optreedt en alle vrees verdrijft? Nee. Liefde drijft alle vrees uit door haar alheid. Het is niet zo dat Liefde ergens in een hoekje zit en er verder overal angst is. Integendeel, Liefde is alles dus hoe kan er enige angst zijn?
Mary Baker Eddy verklaart het vitale punt van geestelijk genezen in Christian Science aldus: “De Wetenschap zegt tegen vrees: ‘Gij zijt de oorzaak van alle ziekte; maar gij zijt een fout van eigen samenstelling – gij zijt duisternis, nietsheid. Gij zijt ‘gener hoop hebbende en zonder God in de wereld’, gij bestaat niet, en hebt geen recht van bestaan, want ‘volmaakte Liefde drijft de vrees buiten’” (Terugblik en Inblik, blz. 61).
Wat wil dat zeggen? Allereerst legt het uit hoe vrees probeert te werken: Vrees veroorzaakt ziekte, alle ziekte. Vrees is duisternis, maar het is niets omdat het zonder God is! Dus we hebben dit goddelijke gezag om de vrees uit te werpen in Gods naam: “Vrees, je bestaat niet.” En wat is de reden daarvan? Hoe kunnen wij dat zeggen? Vanwege de alheid van God! De goddelijke alheid bevat geen vrees. Je kunt niet de alheid van God hebben en vrees!
Geldt dit ook voor ons? Absoluut! Maar de macht is aan God. De macht is goddelijk.
Ik lees in de Bijbel (zie Johannes 6:17-20 HS), toen de discipelen in het schip gegaan waren: “En het was al donker geworden en Jezus was nog niet naar hen toe gekomen. En de zee werd onstuimig, want er waaide een harde wind. En toen zij ongeveer vijfentwintig of dertig stadiën geroeid hadden, zagen zij Jezus op de zee lopen en dicht bij het schip komen, en zij werden bevreesd. Maar Hij zei tegen hen: Ik ben het; wees niet bevreesd.”
Wees even stil. Denk erover na wat dat betekent: “Ik ben het.”
Te midden van alle opschudding – in het gezin, op kantoor, in het lichaam, zegt de Christus: “Ik ben het”. Het is de Christus, en niet de huizenhoge golven die over jouw schip slaan (zelfs jouw schip doen zinken), niet de angst die binnenstroomt en bezit van je neemt. In plaats daarvan neemt de Christus jouw bewustzijn over. Juist waar al die ellende aan de gang lijkt te zijn, is: “Ik ben het.” De Christus, Liefde.
Mary Baker Eddy schreef: “Christelijk wetenschappelijk werk ...” [en dat slaat op iedereen die geestelijk wil genezen – je genezende praktijk] “... begint met de door Christus aangegeven grondtoon van harmonie: ‘Vreest niet!’” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 410). In wezen is Christus’ grondtoon van harmonie de grondtoon van gezondheid.
Deze begint met: “Vreest niet.” En dat is waar wij beginnen. Altijd. Dit is niets nieuws en ook geen verrassing. Maar hoe we te werk gaan kan verrassend lijken. Het is namelijk Gods liefde – en niet wij – die de vrees uitwerpt. Wij achterhalen de vrees, maar de goddelijke Liefde is de macht die de vrees vernietigt.
Je dag begint met “Vreest niet.” Je genezende behandeling begint met “de vrees tot bedaren te brengen”.
De Bijbel en Wetenschap en Gezondheid zijn de leerboeken over hoe te genezen en zij vertellen ons: Begin met niet bevreesd te zijn, en het beginpunt is God. We beginnen met Gods machtige liefde om de vrees te vernietigen. Maar dan missen we toch iets! Dat is niet helemaal juist. In plaats van ”Begin met Gods liefde om de vrees te vernietigen, moeten we eigenlijk niet zeggen “Begin met, Gods liefde vernietigt de vrees”?
Is er een verschil? Zeker! In de eerste uitspraak ligt de verantwoordelijkheid bij jou. Jij moet het doen. Maar de tweede uitspraak: “Gods liefde vernietigt de vrees” geeft alle eer aan God, aan de oneindige Liefde, als de enige macht die werkt. Dat is een belangrijk verschil. En als we even verder redeneren, zien we, dat als Gods liefde de vrees vernietigt, dit betekent dat er geen vrees is. Zoals we eerder zagen, je kunt niet de alheid van Gods liefde hebben, en vrees. Dat is onmogelijk! Dus, “Liefde – de goddelijke Liefde zelf – werpt alle vrees buiten” is een enorm verschil met “Je moet ophouden bang te zijn.”
Dit gaat terug naar iets dat God me jaren geleden vertelde. Ik stond op het punt mijn eerste lezing te geven. Ik was helemaal niet zenuwachtig, maar ik was er pas echt klaar voor toen de volgende gedachte mij in gebed werd aangereikt:”Je bent niet gevraagd om de macht te hebben, je bent gevraagd om de macht alle eer te geven”.
Het is dus nooit jij versus vrees. Het is altijd de goddelijke Liefde versus vrees. Met andere woorden, het is Gods alheid versus vrees.
Laten we eens een paar voorbeelden van vrees opnoemen, zodat we weten waarover we praten. Wat valt onder de categorie vrees?
Is boosheid vrees?
Is enig negatief gevoel vrees?
Is eigenzinnigheid vrees?
Is een bepaalde ziekte vrees?
Is enige ziekte vrees?
.Is alle ziekte vrees?
Is medische druk vrees?
Zijn er negatieve stoffelijke gevoelens die buiten het rijk van vrees zijn, of is iedere ontkenning van God vrees?
Als we zeggen “Gods alheid versus vrees”, zeggen we dat Gods alheid alles verwerpt dat een ontkenning is van God. Die verklaring waar we het eerder over hadden, “begin altijd met de vrees te kalmeren”, is omdat alles wat een ontkenning van God is, vrees is.
Laten we nu kijken naar 1Johannes 4:18. “Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees buiten; want de vrees heeft pijn, en die vreest, is niet volmaakt in de liefde.” Ik heb dat vers van voren naar achteren gelezen, en toen van achteren naar voren:. “Die vreest is niet volmaakt in de Liefde want de vrees heeft pijn, maar de volmaakte Liefde drijft de vrees buiten. Er is in de liefde geen vrees.” Met andere woorden, ik wil liever eindigen met de macht van God, de macht van de goddelijke Liefde die aan het werk is dan met de uitleg hoe vrees probeert te werken.
“Er is in de liefde geen vrees.” Daar staat niet: “Er zou in de liefde geen vrees moeten zijn”, maar: “Er is in de liefde geen vrees: Omdat Liefde Alles is, is vrees niets. We weten dat vrees een bedrieger is, een oplichter, en niet de autoriteit die vrees schijnt te zijn.
Laat je Bijbel open en sla Wetenschap en Gezondheid open op blz 410:19. Lees deze paar regels die gaan over het bijbelvers van 1 Johannes, dat er geen vrees in de liefde is. Wat merk je op over het gebruik van hoofdletters? Het woord Liefde wordt in Wetenschap en Gezondheid met een hoofdletter geschreven. Wat maakt dat voor verschil?
Het haalt ons uit het denken van “O, mijn liefde is niet volmaakt; mijn liefde is niet goed genoeg om dit te genezen. Ik kan dit niet doen.” Maar de hoofdletter L van Liefde verandert die gedachten in: “O, God is Liefde. Hij is de macht. O, dit gaat over God!” Het gaat niet over mij en of ik dit kan doen.
Dit gaat over God. Dit gaat over God. Dit gaat over God.
Mary Baker Eddy durfde God op Zijn Woord te vertrouwen: “Ik ben God en er is geen ander”. Er is geen vrees.
“De volmaakte Liefde drijft de vrees buiten” zet het “Wees niet bevreesd” in een totaal verschillende context. “Wees niet bevreesd” is een geestelijke wet, een geestelijke macht, geen persoonlijke prestatie. Toen Jezus zei, “Wees niet bevreesd” sloot hij bij dat gebod het machtige feit in dat er geen vrees is.
Jezus kende God. Hij kende God – als Liefde. “Wees niet bevreesd” laat ons niet onze krachten meten met vrees. Het verzekert ons dat er geen vrees is.
Wat een verschil tussen “Je kan beter niet bang zijn” en “Er is geen vrees”. Dit verandert de hele opzet.
We weten dat we niet verondersteldworden bang te zijn. Als we ergens openlijk bang voor zijn of zelfs in het geheim, dan zijn we niet vrij van vrees. Wij zeggen dan wel met zekerheid nee tegen iedere vrees, maar die overtuiging komt voort uit Gods alheid, Liefdes alheid, die in je werkt. De goddelijke Liefde doet dit voor ons. Liefde is de macht in je leven. Daarom regeert de onbevreesdheid. Hierin moeten we radicaal zijn.
Laten we een paar onderwerpen die ons vrees aanjagen bij de kop nemen, zoals deze: “ik ben geen erg goed geestelijk denker en geestelijk genezer”. Hallo! Het is de Christus die geneest, en niet jij. Een van mijn studenten mailde me dat ze aan het leren was om “sneller te zijn dan vrees!” We roeien echter de vertoning van vrees veel vlugger uit als we zien dat vrees een bedrieger is.
Hier is nog zo’n gedachte: “Zal ik hier ooit vrij van zijn?” Is deze ontmoedigende gedachte niet alleen maar angst? En het is niet eens jouw angst! Het is hoe de wereld erover denkt. Het zijn altijd dezelfde argumenten – en zonder twijfel dezelfde verzoekingen waar Jezus mee te maken had. Het bekende oude liedje.
In Mattheus 4:1-11, lezen we het verslag over hoe Jezus verzocht werd. Dit is mijn favoriete bijbelverhaal. Jezus bood weerstand aan de angstsuggesties die hem probeerden van zijn stuk te brengen. Zij argumenteerden: “Indien je de zoon van God bent …” En is het niet interessant dat Jezus niet argumenteerde met deze negatieve gedachten. Hij argumenteerde er tegen door het bevestigen van de waarheid: “Het is geschreven” – en dan volgt de waarheid van God en de mens – en op deze manier verwierp hij het pleidooi van vrees.
En hoe begon het volgende argument, de volgende suggestie? Met net zo’n persoonlijke aanval. “Indien je de zoon van God bent …” In hedendaagse taal: Als je een goed geestelijk genezer zou zijn ... . We moeten dus precies doen wat Jezus ons onderwees in Mattheus 4: we blijven volharden in de waarheid; en met vreugde.
Jezus verklaarde geen geheime waarheden die je onbekend zijn. We weten wat hij gezegd heeft. We weten wat hij bad. In sommige gevallen heeft hij zelfs zijn gedachten met ons gedeeld. Hij vertelde ze ons. Niemand was erbij toen hij verzocht werd, of in Gethsémané, om op te tekenen wat hij dacht. Wat goed van hem dat hij het ons zelf vertelde! In feite kennen we de waarheid waarmee Jezus werkte en waarop hij vertrouwde voor genezing. We zoeken dus niet naar onbekende waarheden. Hij zei ons dat we vrees moeten uitwerpen, omdat hij wist dat vrees geen macht was. Hij wist dat er geen macht buiten God was. Hij wist dat er geen vrees was.
Misschien kunnen sommigen van u zich nog herinneren wat President Franklin Roosevelt zei: “Het enige dat we moeten vrezen is de vrees zelf.” We weten wat hij bedoelde, maar wij vrezen geen vrees! Wij behandelen vrees met de macht van de goddelijke Liefde.
Jezus zei het heel treffend: “Ieder die deze woorden van Mij hoort en ze doet, die zal Ik vergelijken met een verstandig mens, die zijn huis op een steenrots gebouwd heeft; en de slagregen viel neer en de waterstromen kwamen en de winden waaiden en stortten zich.op dat huis, maar het stortte niet in, want het was op de rots gefundeerd” (Mattheüs 7:24, 25 HS). De Rots – Christus, Waarheid – onverschrokken Waarheid! Jezus zei niet dat er geen stormen zouden komen omdat we op de rots hadden gebouwd. Hij zei dat we stormen zouden overleven omdat we op die Rots, Christus, gefundeerd zijn!
Laten we het even hebben over het verband tussen angst en ziekte. We weten dat angst heel agressief kan zijn. Het is zelfs agressief als het subtiel is. Angst is agressief omdat het stiekem naar binnen kruipt, of onaangekondigd aanvalt, vermomd als ons eigen ik met onze eigen gedachten. Mary Baker Eddy noemt dit agressieve mentale suggestie.
En wat zullen we zeggen over ziekte? Ben je bereid om het standpunt te verlaten dat ziekte lichamelijk is en werkelijk bestaat? Dan ben je er klaar voor om vlugger te genezen. Kanker, diabetes en jicht zijn net zo agressief als angst. Ben je bereid om toe te geven dat dit geen kwalen zijn? Het zijn suggesties. Geen agressieve werkelijkheid. Geen agressieve macht. Geen agressieve waarheid. Maar agressieve mentale suggestie.
Laten we de punten verbinden. Als vrees agressieve mentale suggestie is en ziekte is agressieve mentale suggestie, wat wil dat zeggen? Ziekte is vrees.Het geval wil dat Wetenschap en Gezondheid ons dit vertelt. Heel duidelijk: “Ziekte is een ondervinding van het zogenaamde sterfelijk gemoed. Het is vrees die in het lichaam tot uiting komt”(blz. 493). Om kort te gaan: Ziekte is vrees.
Maar we weten al dat de goddelijke Liefde vrees buiten drijft. Dus de goddelijke Liefde drijft ook ziekte buiten. Dat is een en dezelfde handeling. Een gezang bevestigt die verbinding: “Liefde is des hemels, kent geen zonde of vrezen, Liefde is een troost in leed, zal ons hart genezen; Liefde verlost en redt.” (Margaret Morrison, Gezangboek van Christian Science, nr. 179, © CSBD). Nogmaals, het is een en dezelfde handeling.
Mary Baker Eddy, de ontdekster van Christian Science, begreep de nietsheid van vrees omdat ze de alheid van God begreep. Zij schreef naar een van haar studenten: “De genezing zal gemakkelijker worden en vlugger gaan als je je realiseert dat God, het Goede, alles is en het Goede Liefde is. Je moet groeien in Liefde [Zij spreekt over Gods liefde, de goddelijke Liefde], en de onjuiste opvatting over liefde afleggen. Je moet de Liefde voelen die nooit faalt, dat volmaakte gevoel van goddelijke macht, die duidelijk maakt dat genade de macht is, en niet genezing. Dan begrijp je de Liefde die vrees uitwerpt; en als vrees is verdwenen, is twijfel verdwenen en is je werk gedaan” (Mary Baker Eddy: Christian Healer, Amplified Edition, blz. 396).
Mary Baker Eddy bewees de onmacht van vrees door honderden genezingen. Op een dag kwam een man haar opzoeken die een beschermende bril droeg met donkere glazen. Hij vertelde haar dat hij door een ongeluk blind was aan een van zijn ogen en dat hij een donkere bril droeg om het beschadigde oog te verbergen. De man trad op in een circus, en zij had hem zelfs eens van een grote hoogte zien springen. Ze vroeg hem of hij bang was toen hij die sprong nam. Hij zei, dat als hij bang geweest zou zijn voor de hoogte vanwaar hij sprong, dat het zijn dood zou zijn geweest. Na een poosje met hem gesproken te hebben zei ze: ”Waarom pas je dezelfde regel niet toe op je oog? (Namelijk onbevreesd te zijn). Nadat de conversatie nog even verder was gegaan, was zijn angst verdwenen, en waren zijn gedachten gevuld met hoop en blijdschap. Hij realiseerde zich op dat moment niet de zegen die hij had ontvangen, maar nadat hij was opgestapt en even later bij het station aankwam, was zijn oog genezen (Christian Healer, Amplified Edition, blz. 210-211).
Geen wonder dat zij schreef dat degenen die “niet in de werkelijkheid van ziekte geloven, ziekte genezen…” (The First Church of Christ, Scientist, and Miscellany, blz 300).Wow! Degenen die niet in de werkelijkheid van ziekte geloven – of: degenen die niet bang zijn – genezen ziekte. Laten we dat eens in de context van ons onderwerp plaatsen. Degenen die toegeven dat de goddelijke Liefde de vrees uitdrijft, genezen ziekte. Gods liefde verdrijft vrees, is gelijk aan Gods liefde verdrijft ziekte.
Accepteer je dat? Geloof je dat? Dan stop je ermee ziekte te verontschuldigen met: “Wel, dit is erfelijk; en dat begon jaren geleden al; en dit is de reden waarom ik altijd zo moe ben; en dat is omdat ik iets verkeerds gegeten heb.”
Wij danken U, dierbaar goddelijk Gemoed, Waarheid, Geest, dat U ons wakker schudt uit het geloof in ziekte. We ontwaken tot de liefde van Geest, de liefde van Waarheid. We proberen niet ziekte te laten verdwijnen, maar we begrijpen dat er geen ziekte is, omdat wij Gods alheid hoogschatten, de alheid van Geest, de alheid van Liefde.
Komen alle argumenten waarmee je te kampen hebt voort uit vrees? Ja! Het is niet een zeer been, een kankerdiagnose, een moeilijke relatie, een financieel verlies. Het is vrees. Alleen maar vrees.
Een ander gezang vertelt ons waar we de macht vinden om vrees uit onze gedachten te bannen: “Vrees niet, Ik ben met u.” Het luidt niet: Vrees niet, je kunt het doen, maar: “Vrees niet, Ik ben met u, wees nimmer versaagd, … Ik ben uw God die door ’t leven u draagt; Ik sterk u, Ik help u, Ik houd u in stand…” (Gezangboek van Christian Science, nr. 123, adapt., © CSBD).
Zo, waag de sprong! Deze fysieke uitdagingen zijn de oproep om in genade te groeien en in Liefde te wandelen en Geest te eren. Ben je bang om vaker met God te wandelen, bang om Waarheid dagelijks eer te betonen, bang om geestelijk te groeien? Natuurlijk niet!
Betekent dat nu dat we de verontwaardiging en de pijn en het verdriet van het menselijk gemoed niet aanpakken? We behandelen die zeer zeker, maar vanuit het goddelijk Gemoed, vanuit de Wetenschap van Gemoedgenezing, en niet vanuit de suggestie dat deze gevoelens echt zijn.
Noch de kanker noch de verontwaardiging is werkelijk.
Noch de hartkwaal noch de angst is werkelijk.
Noch de pijn noch de druk is werkelijk.
Noch de ziekte noch de onzedelijkheid is werkelijk.
Nogmaals word radicaler!
Maar wat te doen als je nog steeds bang bent? Sluit dit genezing uit? God is groter dan angst. God is oneindig veel groter dan angst. Ik heb veel genezingen gezien waar de vrees nog steeds aanwezig was. Je kent vast wel het verhaal van Jezus’ ervaring met de vader die zo bang was voor zijn zoon, dat hij uitschreeuwde: “Ik geloof Heer, kom mijn ongelovigheid te hulp” (Markus 9:24). Met andere woorden, “ ik ben vol onzekerheid en angst.” Jezus zei niet: “Dan kan ik je niet helpen.” Hij genas het kind. Geestelijke genezing is niet afhankelijk van het menselijk gemoed – of van het menselijk gemoed dat afstand heeft gedaan van vrees. Geestelijke genezing is afhankelijk van Waarheid!
Soms verbaast de Bijbel ons als we zien hoe de angst een situatie probeert te overheersen. Kijk naar 1Koningen 17:19-22. God zorgde ervoor dat een weduwe Elia onderhield (eigenlijk denk ik dat God Elia zond om haar te steunen). Maar na een korte tijd stierf haar zoon, en ze gaf Elia de schuld. En toen gaf Elia God de schuld! (vers 20). Toen probeerde Elia een stoffelijke methode (begin van vers 21). Waarom deed hij die dingen? Misschien was hij wel bang. Deze grote profeet, die later ten hemel opsteeg, zou wel eens last van vrees gehad kunnen hebben. Voor zover wij weten had hij nooit eerder zo’n situatie meegemaakt. Hij wilde niet bang zijn.We vroegen ons net af: “Maar wat te doen als we nog steeds bang zijn?” Het is nooit te laat om te bidden! Dat is wat Elia deed, hij bad – hij “riep de Heere aan”, en zei: “Heere, mijn God, laat toch de ziel van dit kind in hem terugkeren.” Bidden tot God! Bidden met God. En het kind werd weer levend!
Wij bidden, maar het is de goddelijke macht van de goddelijke Liefde die aan het werk is.
Wij leven in een tijd waarin de medische geneeskunde aanbeden wordt, maar dat verandert de goddelijke macht niet. De wereld gedijt op angst voor de stof – en angst voor medische diagnoses – inbegrepen de diagnoses die we over onszelf stellen.
De naam van het Christian Science leerboek is Wetenschap en Gezondheid. Het heet niet Jij en Gezondheid. Jij bent niet de macht. Jij bent de ontvanger. Wij zijn niet God, spelen niet voor God, vertellen God niet wat te doen. Maar wij hebben God lief. Een vriend van mij zag eens de bumpersticker: Er is slechts één God. Waarom blijf je solliciteren naar Zijn baan?
Ben je ooit in de verleiding gebracht te denken: “Ik vind geestelijke genezing geweldig, en het heeft me echt op veel manieren geholpen, maar ik ben niet zo goed met fysieke uitdagingen.” Kijk eens naar de manier waarop dit argument zich aandient: Je zegt of denkt niet dat jij wel echt goed bent met die andere uitdagingen. Je weet dat het God is die aan het werk voor je is. Maar als het aankomt op de uitdagingen op fysiek gebied is er een neiging om te zeggen dat jij het bent die daar niet zo goed in is. We zullen nooit zeggen dat God niet zo goed is in lichamelijke genezingen, omdat er ontelbare bewijzen zijn dat Hij dat wél is. Zegt die suggestie – dat we niet goed zijn met fysieke problemen – in feite niet: “Ik moet het zelf doen” als het om ons lichaam gaat? Dat is net zoiets als we vinden in Mattheüs 4 – Jezus die gesuggereerd werd te denken dat hij de stenen niet in broden kon veranderen en dus niet in staat was om zichzelf te voeden.
Even terzijde, denk even aan de tijd toen er dagenlang geen voedsel was voor hemzelf en voor het hele gezelschap dat hem volgde. En hij voedde toen zelfs duizenden. Later zei Jezus tegen ons : “Ik kan van Mijzelf niets doen” (Johannes 5:30). Hij zei niet “Ik kan niets doen”, maar “ Ik kan van Mijzelf niets doen.” Die conclusie, die inspiratie, moet zijn voortgekomen uit diep gebed. Wij kunnen van onszelf niets genezen. Dus we stoppen ermee om de stoffelijke verschijning te aanbidden en we aanbidden en erkennen nederig de macht van Geest om te genezen, zoals Jezus deed.
Mary Baker Eddy vraagt in Wetenschap en Gezondheid: “Zou het niet verstandig zijn als wij, in plaats van de veronderstelde rechten van ziekte hardnekkig te verdedigen, ... die verdediging achterwege lieten ... ?” (blz 348).
Ik zal zeker Uw naam niet ontkennen: Alom-tegenwoordige, Altijd-aanwezige, Almachtige God. Genezing vraagt geen tijd. Het vraagt Waarheid. En je hebt Waarheid. God geeft het aan je. Ik zeg niet dat wij niet werken, want dat doen we wel! We studeren en we bidden; we studeren om ons gebed kracht bij te zetten. Niet onder druk, maar omdat we het waardevol vinden.
Dit zijn geestelijke oproepen, geen stoffelijke dreigementen. De anti-Christus kan niet in opstand komen tegen de genezende Christus. De anti-Christus is de haat voor de geestelijke idee en geestelijke genezing. Moeten we er beter in worden om deze haat aan te pakken? Natuurlijk, dat is het doel van ons leven. Is het echt nodig om harder te werken? Nogmaals, dit is geen drukkende taak, maar een waardevolle ervaring. Waardevol om op deze geestelijke weg te zijn, een weg die Mary Baker Eddy haar hele leven volgde, toegewijd aan genezing, en een weg die haar in staat stelde ons het boek Wetenschap en Gezondheid te geven, dat direct op de Bijbel is gebaseerd, en ons vertelt dat God oneindig veel groter is dan vrees.
Mijn gezin heeft veel genezingen gehad. Er was een tijd dat mijn echtgenoot niet kon praten of schrijven of lezen, of zelfs helder kon denken. Dit had al lange tijd geduurd. Op een avond zaten we beiden in de huiskamer. Hij zat tegenover me op de bank. Hij pakte een boek op, het Gezangboek van Christian Science, hij sloeg het open en keek aandachtig naar een gezang. Toen keek hij op en zei maar één woord, met zo’n groot verlangen: “Lees”. Binnen een seconde zat ik naast hem. Ik wist dat hij niet bedoelde dat ik hem het gezang zou voorlezen. Dat had ik al ettelijke malen gedaan. Nee, hijwilde zelf deze genezende woorden van Waarheid lezen. We begonnen heel langzaam: “O dromer, rijs en kom tot blij ontwaken (laat uw angsten los) … want gij zijt vrij…” Het is een kort gezang, maar we deden er uren over. En toen kwamen we bij de woorden: “Zie Christus komt en doet de stomme juichen,” en tot slot : “Uw Heiland komt, hoor zijn verlossingswoord” (Rosa M. Turner, nr. 412, © CSBD). De Christus komt. De genezende Christus verlost. Mijn echtgenoot begon zonder moeite te praten en te schrijven en te lezen en helder te denken. De vrees was verdwenen. Dat was heel natuurlijk, omdat er geen vrees is in de alheid van Gods liefde.
Een psalm herinnert ons eraan dat Gods gedachten “zeer diep zijn” (92:6). Je bent veilig in Gods gedachten, veilig in Gods liefde waar geen vrees is.
