Het was een donkere en stormachtige avond. Tenminste dat dacht mijn hond Raven.
Het was laat op de avond. Raven lag opgerold op de grond te slapen. Ik keek naar het weerbericht op de tv. Het verslag liet een storm zien die ver bij ons vandaan had gewoed. Het donderde vreselijk en de regen viel bij bakken uit de lucht. Raven dacht dat de storm bij ons huis was! Ze was heel bang en rende de badkamer in. Ze zat op de grond voor de badkuip en bibberde van angst.
Ik zei tegen haar dat ze veilig was omdat er niet echt een storm buiten woedde. Maar ze geloofde me niet. Ze liet zich niet overtuigen. Raven was bang voor een storm die er helemaal niet was!
Soms kunnen stormen voor ons ook heel angstig zijn. Niet alleen stormen buiten met donder en bliksemschichten, maar ook stormen zoals ziekte of verdriet of zorgen. Misschien, als je bang bent voor je eigen “storm,” probeert je moeder of vader je te troosten, zoals ik probeerde Raven te troosten. Maar misschien ben je nog steeds bang.
Wat kan je dan doen? Je kunt bidden. Als we bidden, luisteren we naar God. God vertelt ons altijd de waarheid, want God is Waarheid. De waarheid die God ons vertelt is dat er geen storm en geen plaats voor stormachtige gedachten is waar Hij is, en Hij is overal en helemaal goed. De waarheid troost ons altijd en maakt ons kalm in plaats van stormachtig, zodat we ons veilig en beschermd voelen.
Toen Raven die nacht zo bang was, wist ik dat ik moest bidden. Ik zat op de grond dicht naast haar. Ik bad door te denken aan een van de gezangen van Mary Baker Eddy die ik lang geleden had geleerd op de Christian Science zondagsschool. Misschien ken jij het gezang ook wel. Het begint:
O, ‘t deert u niet, wat u geschied’,
Zo Liefde u leidt;
In vreugde en smart, daalt vrede in ’t hart,
Wat ook u beid’ (Wat je ook denkt dat er gebeuren kan).
(Gezangboek van Christian Science, nr. 160)
Dat gezang vertelde me dat het er niet toe doet wat de stormachtige gedachten zijn. Het doet er ook niet toe hoe luid ze zijn of hoe echt ze lijken. Niet één van deze gedachten kan werkelijk zijn waar God is.
Liefde, een andere naam voor God, maakt altijd dat we ons vredig voelen waar we ook zijn. Waarom? Omdat Liefde en vrees niet samen kunnen gaan. Liefde is als het licht en vrees is als de duisternis. Als het licht schijnt is het nergens donker. Waar Liefde is, zijn nergens stormachtige of angstige gedachten.
Ik wist dat Raven veilig was omdat er geen storm was. Maar ik wist ook dat ze altijd veilig zou zijn, wat er ook gebeurde, omdat Liefde om haar heen is, overal waar ze is en op ieder moment. God vertelde me in mijn gebeden dat Raven nooit ergens kon zijn zonder Liefde. Niemand van ons kan dat zijn!
Ik werd blij van deze gedachten en Raven hield op met bibberen. Ik had Gods liefde gevoeld en ik wist dat Raven dat ook had.
Ik stond op om naar bed te gaan en zij volgde me de slaapkamer in, waar ze opgerold op haar kussen ging liggen en direct in slaap viel.
God, Liefde, had Ravens onwerkelijke stormachtige gedachten weggejaagd zodat ze zich weer veilig voelde. En Liefde is ook altijd bij jou – en beschermt je voor iedere storm.
