Ik was vijftien jaar oud en thuis in Chicago voor de kerstvakantie van kostschool. Toen ik op een avond in het donker over straat liep, greep iemand mijn rechterarm en duwde iets in mijn rug en ik hoorde een mannenstem zeggen: “Doe wat ik je zeg of ik vermoord je”.
De waarheden die we in de Christian Science zondagsschool leren vergeten we nooit! Zo wist ik heel zeker dat we nooit buiten Gods zorg zijn. Ik bekeek rustig het passerende verkeer om te zien of er iemand was die merkte dat ik hulp nodig had. Er was niemand. Toen keek ik of er iemand achter ons op de stoep liep, maar er was niemand in de buurt. Toen kwam deze prachtige engelengedachte bij me op: “Mijn enige hoop is om God in hem te zien.” Hoe kon een jonge tiener zo’n genezende gedachte hebben in zo’n bedreigende situatie?
Op zondagsschool had ik geleerd dat er in de Bijbel staat: “God schiep de mens naar Zijn beeld, naar het beeld van God schiep Hij hem” (Genesis 1:27), en dat betekent dat ieder van ons door God, het goede, geschapen is. Ik geloof dat het besef dat we allemaal door God geschapen zijn mij ervan weerhield om in paniek te raken en mijn gedachten opende voor de mooie engelengedachte dat ik de gelijkenis van God in deze man moest zien.
De man begon me naar een verlaten plek te trekken onder een reclamebord. Ik trok terug en toen hij zich omdraaide om naar me te kijken, keek ik hem recht in zijn ogen en zag alleen maar de mens die God geschapen had en ik verzocht hem dringend me los te laten. Maar hij bleef aan me trekken, en ik bleef terugtrekken en terwijl ik hem aankeek herhaalde ik: “Laat me los!”. Toen gaf hij me een duw en zei: “Oké, ga dan maar.”
Wat was ik intens dankbaar voor Gods zorg toen ik naar huis rende! Gedurende mijn leven ben ik vaak genezen van angst door de herinnering aan deze overtuigende ervaring van Gods liefde. Dit was een duidelijk bewijs dat, zoals staat in Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift van Mary Baker Eddy: “De goddelijke Liefde heeft altijd voorzien en zal altijd voorzien in alles wat de mens van node heeft” (blz. 494). Ik ben ervan overtuigd dat de altijd tegenwoordige goddelijke Liefde de allerhoogste bescherming is. In tijden van conflicten, of het nu in onze familie is of ergens op aarde, moeten we onszelf inzetten om naar het goede te kijken – de goddelijkheid in anderen te zien.
In een artikel, getiteld “Love your enemies” [Heb uw vijanden lief] uit haar Miscellaneous Writings 1883-1896, schrijft Mary Baker Eddy over de overwinning die volgt als wij anderen meer geestelijk gaan zien: “De hemel daalt neer op aarde, en stervelingen leren uiteindelijk de les, ‘ik heb geen vijanden’” (blz. 10).
Marjorie Thornton
Tempe, Arizona, VS
