De apostel Paulus spreekt over de noodzaak om “de oude mens” uit te doen opdat we “de nieuwe mens” kunnen aandoen. Hij zegt: “Liegt niet tegen elkander, omdat gij uitgedaan hebt de oude mens met zijn werken, En aangedaan hebt de nieuwe mens, die vernieuwd wordt tot kennis, naar het evenbeeld van Hem, Die hem geschapen heeft” (Kolossensen 3:9, 10).
Wat bedoelde Paulus?
Ik ben tot de ontdekking gekomen dat “de oude mens” staat voor datgene wat niet afkomstig is van God – karakterfouten zoals angst, egoïsme, zinnelijkheid en trots. Dit zijn de dingen die bij de oude mens horen. Negatieve karaktertrekken en denkpatronen mogen dan lijken voort te komen uit erfelijkheid, familiehistorie, milieu-invloeden, enzovoort, maar de sterfelijke persoonlijkheid is geen deel van ons, geen deel van de wezenlijke mens die het geestelijke beeld is van God. Onze vooruitgang komt voort uit een stap voor stap vrij worden van de hypnotische aantrekkingskracht van de materie, het sterfelijk op hetzelf gericht denken dat deel uitmaakt van de oude mens. Door oprecht gebed en morele wedergeboorte doen we afstand van de oude mens wanneer de nieuwe mens wordt begrepen – gezien, gevoeld en in ons leven tot uitdrukking gebracht. Dus wie is deze nieuwe mens?
De nieuwe mens waarover Paulus sprak is volmaakt, nu al geheel compleet en niet onderhevig aan verandering. De nieuwe mens weerspiegelt God en de volkomenheid van Zijn schepping. De nieuwe mens toont zich in ware nederigheid, liefde, ontzelfde vreugde, zachtheid, reinheid en nog veel meer. Het helpt als we begrijpen dat de nieuwe mens hier en nu aanwezig is en niet in een staat van ontwikkeling. Door vergeestelijking en verchristelijking van de gedachten wordt het ons duidelijk dat wij iedere dag kunnen uitdrukken wie wij werkelijk zijn.
Het onderwerp van morele hervorming en wedergeboorte vinden we terug in alle geschriften van Mary Baker Eddy. In Unity of Good zegt zij: “De wetenschappelijke mens en zijn Maker zijn hier; en u zou niemand anders zijn dan deze mens als u de vleselijke waarnemingen zou onderwerpen aan de geestelijke zin en bron van het zijn” (blz. 46).
Enige tijd geleden ging ik op een kalme dag, het was een feestdag, naar mijn werk met het besef dat ik meer alert moest zijn op ongeïnspireerde gedachtenpatronen die ik al een paar dagen getolereerd had de baas te spelen. Het gevolg daarvan was dat lusteloosheid, kritiek, twijfel aan mezelf en een soort luiheid mijn denken vulden. Waar was mijn normale vreugde en inspiratie?
Ik had het boek Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift van Mary Baker Eddy bij me en ik las het hoofdstuk “Genesis.” Met hernieuwde interesse las ik: “Stervelingen kunnen nooit het oneindige kennen, voordat zij de oude mens afwerpen en het geestelijke beeld en de geestelijke gelijkenis bereiken” (blz. 519). Ik had al geruime tijd uitgereikt naar een hoger, geestelijk inzicht en zag nu in dat ik niet genoeg aandacht had besteed aan het systematisch afwerpen van de oude mens.
Ik begreep beter dat ik niet bedeesd en beleefd moest zijn tegenover agressieve mentale suggesties die mij neerslachtig probeerden te maken. Integendeel, ik moest krachtig optreden tegen verkeerde, ongeïnspireerde gedachten en ze uitwerpen omdat ze geen deel zijn van mijn werkelijke menszijn.
Er had een kentering in mijn denken plaatsgevonden. De rest van de dag tot ’s avonds toe was ik zeer oplettend tijdens mijn werkzaamheden. Iedere keer als er een verkeerde negatieve gedachte aanklopte om mijn bewustzijn binnen te dringen, verwierp ik die en verving hem door krachtige verklaringen van de waarheid. En al doende voelde ik me uiteraard vrediger, meer vreugdevol en dankbaar. De last werd van me afgelicht.
Het verbaasde me hoe vaak het “oude mens” concept, de stoffelijke opvatting over de mens, kwam aankloppen. Maar ondanks enige strijd en moeite, hield ik vol en verheugde me. Deze volharding bracht inspiratie met zich mee, omdat ik de hele tijd wist dat ik de geestelijke uitdrukking ben van God, Gemoed, en niet een stoffelijke persoonlijkheid.
In de loop van de dag verdwenen de agressieve suggesties van de oude mens en mijn normale vreugde en inspiratie keerden terug. Een overwinning!
Wij kunnen er op rekenen dat onze dagen in toenemende mate gevuld zijn met Gods goedheid wanneer we ernstig en volhardend datgene afwijzen wat niet bij ons hoort en alleen accepteren wat geestelijk en waar is. Dus vooral niet beleefd zijn tegen de “oude mens”, maar vol vreugde de “nieuwe” vertegenwoordigen!
