Met vertrouwen of met angst? Twee verschillende houdingen waarmee de volgende situatie die zich voordoet, benaderd kan worden. Wanneer ik geconfronteerd word met problemen – van de meest dramatische tot de meest alledaagse – wil ik graag weten dat ik ze met vertrouwen tegemoet kan treden en niet met angst. Ik wil echter iets meer dan alleen maar vertrouwen op mijn menselijke bekwaamheden en talenten. Als ik me daarop verlaat, is het enige waar ik zeker van kan zijn dat ik ook de beperkingen moet accepteren die deel uitmaken van het sterfelijk bestaan.
In plaats van dergelijke limitaties, wil ik een vertrouwen hebben dat voortkomt uit een dieper begrijpen van mijzelf als Gods idee. Door iedere dag meer van God te begrijpen en daardoor meer inzicht te krijgen in mijn identiteit als Zijn idee, groeit mijn vertrouwen dat op de werkelijkheid gebaseerd is, en dat angst en twijfel onverbiddelijk uitdrijft. Iedere keer als ik weiger de beperkingen van menselijk vertrouwen te accepteren, wordt mijn leven gevuld met oneindige mogelijkheden die niet beperkt kunnen worden door vrees, en bestand zijn tegen mislukkingen. God is Alles en Hij is goed. Dit zijn de absolute feiten die mijn verlangen dat uitgaat van de werkelijkheid, uit de sfeer van ijdele hoop halen. Ik hoef niet langer te hopen dat ik onbevreesd zal zijn. Ik weet het zeker.
Voor mij is Jezus het volmaakte voorbeeld van vertrouwen dat berust op de werkelijkheid. Zijn begrijpen van zijn geestelijke identiteit, afkomstig van God, maakte dat hij absoluut zonder angst was – en het was dit vertrouwen, dat hen die met hem in contact kwamen de moed gaf onbevreesd te zijn. Alles waarmee hij geconfronteerd werd, zag hij vanuit Gods gezichtpunt van volmaaktheid. En daardoor werd er voorzien in alles wat nodig was. De zieken werden gezond, de zondaars werden verlost, en zij die gebrek leden, vonden overvloed binnen handbereik. Door de wetten van Christian Science heeft ieder van ons doorlopend toegang tot hetzelfde onbevreesde vertrouwen waarvan Jezus’ leven een voorbeeld was. Het doet er niet toe hoe bang, ziek, gewond, verward of hulpeloos wij lijken te zijn, de waarheid is dat op dit moment God al Zijn ideeën – u, ik en ieder ander – bezielt met vertrouwen in Zijn macht. Wij weerspiegelen Gods wezen.
Een paar jaar geleden had ik een geweldige gelegenheid om mijn vertrouwen op deze werkelijkheid in praktijk te brengen. Ik werd van mijn paard afgeworpen tijdens het rijden en werd bewusteloos gevonden door buren, die ervoor zorgden dar er hulp kwam. De eerste keer dat ik weer bij bewustzijn kwam, was toen de paramedici me de ambulance indroegen, nadat ze me geïmmobiliseerd hadden met een neksteun en een speciale plank voor mijn hoofd. Ik verloor opnieuw het bewustzijn en werd wakker in de EHBO-afdeling van het plaatselijk ziekenhuis. Er waren röntgenfoto’s gemaakt, mijn man en enkele vrienden waren intussen gearriveerd, en de dokter die de foto’s al had bekeken, waarschuwde mij dat de geringste verkeerde beweging die ik maken zou verlamming kon veroorzaken, of zelfs de dood. Hij legde uit dat ik direct naar een groter ziekenhuis in de stad moest worden overgebracht waar specialisten beter voor me konden zorgen. Dit was het moment dat mijn ware vertrouwen in de werkelijkheid voor de eerste keer in werking trad. Ik dacht onmiddellijk: “Ik hoef nergens naartoe gebracht te worden. Ik heb mijn eigen ‘specialist’ die dag en nacht aan mijn zij is. Wie zou er meer over mij weten dan mijn Schepper?”
Hoewel het erop had kunnen lijken dat ik vol angst mijn opties aan het overwegen was toen ik op de brancard lag, in feite zag ik maar één mogelijkheid – genezing. Dus toen de dokter mij vriendelijk doch met grote nadruk, mijn – naar zijn idee – beperkte opties voorhield, vertelde ik hem dat ik naar een Christian Science verpleeginrichting wilde, waar ik uitsluitend op geestelijke genezing kon vertrouwen. Het gesprek ging nog even verder, en ofschoon hij bleef waarschuwen voor het gevaar van een verkeerde beweging, liet hij me uiteindelijk, zij het met tegenzin, gaan. Hoewel hij niet werkelijk begreep waar mijn vertrouwen op gebaseerd was, had hij er wel respect voor.
Deze welmenende dokter had mij een beperkte keuze voorgehouden, maar ik wist dat ik één alternatief had, namelijk volledige genezing en volledige vrijheid. Ik lag op een brancard in een gang van het ziekenhuis, de situatie leek gevaarlijk en angstaanjagend, en toch was mijn vertrouwen ongeschonden. Vertrouwen op Gods totale, effectieve zorg is altijd mijn eerste, veiligste en meest zinvolle benadering geweest in iedere situatie. Dit vertrouwen op de werkelijkheid houdt in dat we de vrees recht in het gezicht kijken en de onwerkelijkheid ervan zien. Hierdoor wordt elke macht vernietigtd die vrees zich probeert toe te eigenen.
Eenmaal in de verpleeginrichting aangekomen, had ik maar één doel: vrij te zijn van de angst dat ik door een verkeerde beweging te maken verlamd zou worden of dood zou gaan. Ik moet eerlijk toegeven dat op dat moment mijn “vertrouwen” was, dat ik mijn angst zou kunnen overwinnen. Ik was er niet zeker van of ik dat al gedaan had. Terwijl een liefdevolle Christian Science practitioner mij bijstond met gebed, en net zulke liefdevolle Christian Science verpleegsters voor mij zorgden, gebruikte ik vrijwel ieder moment dat ik bij bewustzijn was om na te denken en te bidden over een vers uit Jesaja: “Vrees niet, want Ik ben met u, wees niet ontzet, want Ik ben uw God; Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met de rechterhand Mijner gerechtigheid” (41:10).
“Vrees niet”, fluisterde mijn liefhebbende Vader-Moeder met tedere stem. “Stil nou maar, er is niets om bang voor te zijn. Ik ben hier. Alles is goed.” Dit was Gods krachtige belofte aan mij. “Er is niets om ontzet over te zijn, want Ik ben Almachtig.” En de opdracht volgde: “Stop met bang te zijn. Stop te geloven in iets anders dan Mij.” Ik begreep dat “Ik ondersteun u”, betekende dat ik niet was samengesteld uit beenderen en spieren, maar uit geestelijke eigenschappen die Waarheid en Liefde weerspiegelen. “Ik ben uw God”, gaf me de verzekering dat alles wat er gebeuren moest door Hem al gedaan was. Zogenaamde sterfelijke toestanden konden op geen enkele wijze mijn door God gesteunde activiteiten beperken, of mij de wet voorschrijven. Ik was geen armzalig sterveling die het ene moment goed was en het volgende moment volkomen hulpeloos. Ik wist dat uitsluitend Gods oordeel over mij van betekenis was. Dus concentreerde ik me op Hem voor inspiratie bij wat me te doen stond.
Redenerend vanuit de werkelijkheid van Gods wezen, en dus van mijn wezen, begon mijn angst af te nemen en kon ik me meer en meer bewegen. Binnen tien dagen na mijn aankomst in de verpleeginrichting, liep ik op eigen kracht naar de auto en bracht mijn man me naar huis. Ik bleef snel vooruitgaan, geholpen door gebed, en binnen een paar weken was ik totaal genezen.
Wetenschap en Gezondheid zegt: “Houd in uw gedachten vast, dat harmonie het werkelijke is …” (blz. 412). Door deze uitspraak ter harte te nemen, weet ik dat ik er van moment tot moment op kan vertrouwen dat ik geen angst heb en vrij, gezond en wel ben, want harmonie is het werkelijke voor ieder van ons. Wij kunnen vertrouwen op een volledige genezing, omdat we weten dat alleen Gods oneindige macht ons kan aanraken, want God is onze “eerste en laatste bron van het zijn” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 63). Voor mij betekent dit, dat wij onze oorsprong hebben in God, leven in God, en eeuwig in Hem zullen verblijven.
Middenin een schijnbare, vreselijke ervaring waar angst de overhand lijkt te hebben, is in werkelijkheid onze eenheid met God aanwezig. Het doet er niet toe hoe intens de angst lijkt te zijn, of hoe diep de angst zich in ons bewustzijn verankerd lijkt te hebben. In feite is het niets. In Gods alheid is geen ruimte voor iets wat ongelijk is aan Hem.
Niets is machtiger of veiliger dan het begrijpen waarin God centraal staat. Het stelt ons in staat iedere situatie onbevreesd tegemoet te treden met vertrouwen, helder inzicht en vrijheid.
