“Cyrus, dit is super, hier, moet je proeven”. Ik herinner me nog steeds dat mijn vriend en kamergenoot op de universiteit dit tegen mij zei terwijl hij mij op een avond in een disco zijn flesje met een alcoholhoudend drankje toestak. Zijn toon was overredend, als die van een kenner. We waren in het tweede semester van ons eerste jaar en net een beetje gewend aan het campusleven, en nu vierden we ons VWO-succes en het feit dat we het tot de universiteit gebracht hadden.
In die tijd veranderden er ook andere dingen in mijn persoonlijke leven. Een daarvan was dat ik net Christian Science had ontdekt en deze leer nu met overgave toepaste. Mijn hele leven had ik geen alcohol gebruikt, en nu kreeg ik de geestelijke onderbouwing voor de reden waarom ik het niet zou gaan gebruiken.
Die avond waren we met een groep klasgenoten bij elkaar en iedereen dronk alcohol behalve ik. Ofschoon ik me niet wilde onderscheiden, wilde ik toch ook geen meeloper zijn, alleen maar om er bij te horen en cool gevonden te worden. Evenmin wilde ik de keuzes van anderen veroordelen.
Ik besloot om mijn geestelijkheid te verdedigen. Toen ik nadacht over wat ik mijn vriend moest antwoorden, waren deze regels uit Wetenschap en Gezondheid mijn kracht: “Jezus aanschouwde in de Wetenschap de volmaakte mens, die voor hem zichtbaar was, waar door stervelingen een zondig, sterfelijk mens wordt gezien. In deze volmaakte mens zag de Verlosser Gods eigen gelijkenis en deze juiste kijk op de mens genas de zieken. Zo leerde Jezus de mensen, dat het koninkrijk Gods ongerept en universeel is en dat de mens rein is en heilig” (blz. 476-477).
Ik bad om iedereen in de disco, ongeacht waar ze mee bezig waren, als Gods kind te zien, en ze niet te bekritiseren, of me “heiliger-dan-gij” te voelen omdat ze andere keuzes maakten dan ik. Ik erkende God als alomtegenwoordig – altijd en overal aanwezig op ieder moment. En op deze manier was ik, te midden van de denderende dansmuziek die ten gehore werd gebracht, in staat tot kalm gebed en zelfbeschouwing.
Na een korte onderbreking keek ik mijn vriend recht in de ogen. Ik kan me niet precies herinneren wat ik zei, maar het was zo iets als: ik ga voor “lol zonder alcohol” en daar voel ik me prima bij. Mijn antwoord was standvastig met een scheutje humor en dankbaarheid voor zijn te verwachten vriendschappelijke reactie.
Mijn vriend glimlachte, en ik denk dat hij mij ook wel cool vond. Hij accepteerde dat ik niet buiten de boot viel als ik een frisdrankje nam in plaats van iets alcoholisch. Hij heeft er die avond niet meer op aangedrongen dat ik alcohol zou drinken. Ik kreeg een geweldig gevoel van vrijheid. Ik voelde me als een vogel die hoog in de ruimte zweeft en de schoonheid van de hemel omarmt en kust. Ik danste en had een fijne avond met mijn vrienden en andere feestgangers die ik in de disco ontmoette. Het was mijn meest gedenkwaardige avondje-uit.
Maar al te vaak kunnen we na een feestje horen hoe mensen zich beklagen of zichzelf verwensen over hun gedrag tijdens die feestelijkheden. Als feesten uit de hand lopen, kun je betrokken raken bij dingen waar je later spijt van hebt. Feestelijke aangelegenheden kunnen omslaan in het tegendeel als we geen respect hebben voor onze eigen geestelijkheid.
Ik geloof dat het geheim is om verleidingen te weerstaan, een grootse visie in stand te houden, een geestelijke kijk op jezelf te hebben, en het tot uitdrukking brengen van God als hoogste doel te kiezen. Zelfs gedurende festiviteiten (en in feite kunnen dit de beste momenten zijn om God tot uitdrukking te brengen) kun je geestelijke kwaliteiten als vreugde, geluk, vrijheid, gastvrijheid en dankbaarheid uitdragen.
Het is wijs om verleiding te zien als een kans om Jezus te volgen en in zijn voetstappen te treden. Jezus bepaalde zijn standpunt toen hij in de wildernis werd verleid. Hij ontwarde alle verleidingen van de verzoeker en “Toen liet de duivel van Hem af, en ziet, de engelen zijn toegekomen en dienden Hem” (Matth. 4:11).
Ik geloof als we ons door de engelen laten leiden, dat wij de “zondeloze vreugde” verkrijgen waarvan sprake is in Wetenschap en Gezondheid. Hier volgt de hele passage: “De zondeloze vreugde – de volmaakte harmonie en onsterfelijkheid van het Leven, dat onbegrensde goddelijke schoonheid en goedheid bezit, zonder een enkel gevoel van lichamelijk genot of pijn – vormt het wezen van de enig waarachtige, onvernietigbare mens, wiens zijn geestelijk is” ( blz. 76). Ik had deze grootse leerstelling uit Wetenschap en Gezondheid begrepen, en die avond toen ik nee zei tegen het drinken van alcohol, werden er gelijksoortige ideeën stevig in mijn gedachten verankerd.
Terwijl ik dit artikel schrijf, lees ik de kopregel in een populair tijdschrift, waarin staat dat sommige ouders zich zorgen maken over de sociale activiteiten van hun kinderen tijdens lange vakanties. De ouders zijn bevreesd dat hun kinderen door hun vrienden beïnvloed zouden kunnen worden tot slecht gedrag.
Maar ik denk aan mijn moeder die zo’n 160 kilometer bij mij vandaan, vredig lag te slapen op die avond toen mijn vriend mij alcohol aanbood. God was bij me, zorgde voor me als een ouder, en ik kon niet overgehaald worden.
Cyrus Njagi Muritithi woont in Nairobi, Kenya.
