Afgelopen zomer, toen ik me zorgen maakte over mijn werk en over persoonlijke verantwoordelijkheden, had ik een zeurderig pijngevoel in mijn zij, dat ik probeerde te ontkennen. Wat eerst een vervelende sensatie was, groeide uit tot een brandende pijn die zich verspreidde naar mijn ribbenkast. Hoewel ik doorging met werken en actief bleef, weerhield de pijn mij ervan een makkelijke positie te vinden waarin ik voor enige tijd kon zitten of liggen.
Omdat ik Christian Science bestudeer, was ik vol vertrouwen dat ik in gebed kon claimen dat deze pijn machteloos was en dat, door beter te begrijpen dat niets mijn volmaaktheid als Gods kind kon veranderen, de normale toestand op natuurlijke wijze zou worden hersteld. Ik wist dat niets me kon scheiden van mijn ware, geestelijke erfgoed. De Bijbel verklaart: “Weet dat ik je zal genezen, ik zal je wonden helen – spreekt de Heer – “ (Jer. 30:17 NBV).
Ik bad ootmoedig en zocht de inspiratie van Liefde. Zelfs als ik ‘s nachts niet kon slapen, werd mijn denken gekalmeerd door me te verdiepen in het onzevader, de tien geboden en de zaligsprekingen; en in “de wetenschappelijke verklaring van het zijn” op blz. 468 in Wetenschap en Gezondheid. Deze geestelijke waarheden hielden me overeind. De pijn was echter hardnekkig, en na een paar dagen werd mijn echtenoot ongerust over mijn welzijn.
Ik begon mijn denken te onderzoeken of zich daar misschien iets in bevond dat zich manifesteerde in mijn ervaring. Nu realiseer ik me dat ik het dwaalbegrip had geaccepteerd dat deze pijn veroorzaakt werd door iets op het menselijk vlak en dat ik, net als Adam, er een naam aan wilde geven. Al sinds enige tijd was mijn denken overbelast met televisie-advertenties en terloopse, zorgelijke opmerkingen van vrienden over slijtage van het lichaam, en overwoog ik wat “mijn kwaal” zou kunnen zijn. Op Internet ben je slechts een klik verwijderd van eindeloze beschrijvingen en afbeeldingen van letsel en ziektes – wat was het verleidelijk om mijn symptomen op te zoeken! Hoewel ik in mijn leven heel wat genezingen heb gehad die mij tot steun zijn, werd ik zwaar in verzoeking gebracht om te geloven dat de conditie ernstig was.
Een aantal dagen later toen ik de Christian Science bijbelles van die week bestudeerde, werd ik getroffen door deze aanhaling: “Vrees heeft nooit het zijn en zijn werking tot stilstand gebracht” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 151). Ik redeneerde dat mijn unieke, geestelijke belichaming van Waarheid en Liefde op ditzelfde moment intact was. Waarom zou ik dan toestaan dat angst mij ertoe kon brengen een vals beeld vast te houden, of een geloof voor waar aan te nemen dat de fysieke aandoening geïdentificeerd moest worden en een naam moest hebben? Ik belde een Christian Science practitioner om mij te helpen een beter beeld van mezelf te krijgen. Haar liefdevol gebed – dat mijn volmaaktheid en geestelijkheid bevestigde, èn het feit dat ik dit wist – bracht aan het licht dat er geen reden was spookbeelden na te jagen.
Mijn gebed bracht mijn individuele, perfecte verbondenheid met God alleen aan het licht. Er is geen breuk in deze verbinding, en de fysieke zintuigen hebben geen macht om God, Waarheid, te beïnvloeden. De enige oorzaak behoort aan God – de “Alles-in-alles” – er is geen oorzaak in de stof (zie Wetenchap en Gezondheid, blz. 262). Ik breng deze waarheid tot uitdrukking. Het was belangrijk voor mij om dit helder begrijpen, dat alle dwaling weerlegt, vast te houden. Ik verkreeg vrede, en hield voet bij stuk om iedere tergende angstgedachte te vervangen door de verklaring: “Je bent volmaakt en geestelijk, en dat weet je.”
Na ongeveer drie dagen was het me duidelijk dat dit werken in gebed en de steun van de practitioner effectief waren. Het zou dan ook niet als een verrassing moeten komen dat ik spoedig helemaal verlost was van alle ongemak, en mijn werk en persoonlijke taken voortzette in vrijheid.
Voor dit overtuigend bewijs dat God de enige Oorzaak is, ben ik oprecht dankbaar. Mijn leven is vol bewijzen van genezing, waarvoor ik God en Christian Science alle eer geef.
Arlington, Virginia, V.S.
