Enige tijd geleden nam J.Edward (“Ned”) Odegaard, Christian Science practitioner, deel aan een chat op spirituality.com. Hij was meer dan twintig jaar werkzaam als investeringsbankier voor J.P. Morgan. Hij is nu penningmeester van The First Church of Christ, Scientist in Boston, Massachusetts, V.S. Het volgende interview bevat een selectie van vragen die gesteld werden tijdens de chat, en fragmenten van zijn antwoorden. U kunt de hele chat beluisteren (in het Engels) op www.spirituality.com/spirituality/chats/economy.
Het grootste deel van mijn pensioenuitkering wordt betaald in Amerikaanse dollars, maar ik woon in Frankrijk. Tengevolge van de wisselkoers is mijn inkomen aanmerkelijk verminderd. Ik kan bidden om te begrijpen dat al mijn inkomsten van God afkomstig zijn. Is er meer dat ik kan bijdragen om het evenwicht in de internationale handel en geldomruil te herstellen?
De eerste gedachte die bij me opkomt is de vraag: Wie zijn wij? Wij weerspiegelen de volledigheid en totaliteit van de Almachtige God Hemzelf of Haarzelf, en dat betekent dat we voortdurend en zonder verlies te leiden, ieder facet van God tot uitdrukking brengen. De beschrijving van iemand als pensioengerechtigde is gebaseerd op het oordeel dat de mens een begin en een einde heeft. En dat een gepensioneerde, dichter bij het einde is dan bij het begin. Ik denk dat ons hier een mooie gelegenheid wordt geboden enkele facetten van onze identiteit, die we wellicht hebben geaccepteerd, opnieuw te overdenken.
Als de algemene overtuiging is dat gepensioneerden een beperkte bron van inkomsten hebben, minder dan iemand die een baan heeft, dan kan deze opinie onze gedachten binnendringen zonder dat we beseffen dat we hem zelf toelaten. Het is dus belangrijk dat we deze denkwijze goed in de gaten houden. En, vanzelfsprekend wijst Mary Baker Eddy, de ontdekster en grondlegster van Christian Science, niet alleen op dit probleem, ze geeft ons ook het antwoord, de remedie. En deze is, de valse aanklacht het masker af te rukken en die te corrigeren. De correctie vindt plaats als we begrijpen dat de mens onafgebroken productief en vitaal is, en het daarom volkomen logisch is dat deze vitaliteit en productiviteit een altijddurende voorziening en overvloed met zich meebrengt.
Er lijkt zoveel hebzucht te zijn in deze onstabiele economische tijd. Hoe kan men voorkomen ontmoedigd te worden en de toekomst met angst tegemoet te zien?
In de traditionele economie heerst sinds lange tijd (een paar honderd jaar al) de rotsvaste overtuiging dat vrees en hebzucht de voornaamste drijfveren zijn van de mensheid. En de financiële markt is op die veronderstelling gebaseerd. Natuurlijk zijn vrees en hebzucht uitvindingen van de mens. Het zijn geen goddelijke eigenschappen. Het spreekt vanzelf dat de al-liefhebbende en alvoorzienende God die teder zorgt voor ieder van Zijn ideeën, niet hebberig is. Uit hoofde van Zijn natuur straalt God Zijn liefde uit, zoals de zon haar stralen uitzendt.
Het is niet Gods aard om karig te zijn. Integendeel, het is Zijn aard met volkomen zekerheid te vertrouwen in Zijn eigen overvloed waar vrees geen plaats heeft. Dit is een van de essentiële elementen van Jezus’ leer, en Mary Baker Eddy heeft ons getoond hoe we in ons gebed kunnen afrekenen met angst. Als je angstig bent en ergens een zwaar hoofd in hebt, valt het niet mee om helder te denken. Vrees verlamt onze gedachten. Het is duidelijk dat hierdoor een verkeerde kijk op de dingen ontstaat. Maar die denkwijze is niet afkomstig van God en kan dus veranderd worden.
De remedie voor angst, legt Mary Baker Eddy uit, is meer te begrijpen van God als Liefde, als de bron van oneindige, nimmer aflatende, onvoorwaardelijke liefde – liefde die niet fluctueert met de factoren die de markt beïnvloeden. Het is Gods wil Hemzelf te zijn en liefdevol te zijn. Het is Gods wil dat de schepping totale klaarheid en volmaakheid weerspiegelt, waarin angst geen rol speelt. Wanneer angstige gedachten zich opdringen kunnen wij ze de rug toekeren, wetende dat het een foute inschatting is van zowel onze als Gods identiteit. En we kunnen die foute gedachten vervangen door het juiste inzicht in onze nobele, onvernietigbare en onveranderlijke relatie met onze Schepper, waarin de zaken niet bergafwaarts kunnen gaan.
In het afgelopen jaar werd ik geconfronteerd met een aantal financiële problemen. Door gebed en vast vertrouwen op God werd ik iedere keer uit die situaties gered. Mijn vraag is: Hoe kan ik het feit weerleggen dat er iedere keer als ik het ene probleem heb opgelost zich een ander aandient?
Ik denk aan een paar dingen. Een daarvan is dat het goed, normaal en natuurlijk is om een harmonischer leven te verwachten als gevolg van ons constant gebed. Iedere genezing en ieder gebed hervormt ons denken en brengt ons op een hoger niveau. Mary Baker Eddy wijst op voorbeelden in de natuur waar groei plaatsvindt: Een eikel groeit tot een boom. De boom keert niet terug tot de eikel; die staat van ontwikkeling is voorbij. Als wij zijn genezen en geestelijk inzicht hebben verworven, hoe minimaal soms ook, in zowel Gods wezen als ons eigen wezen, is dit een stap vooruit. Gods wet schrijft niet voor dat we dezelfde dingen telkens weer moeten oplossen.
Het lijkt wel of sommige moeilijkheden op economisch gebied het resultaat zijn van personen in machtsposities die oneerlijk zijn en handelen uit zelfbelang en onverschilligheid. Hoe kunnen we in gebed dit scenario aanpakken?
Deze menselijke problemen lijken een beetje op het geloof in duisternis. Je weet dat duisternis geen concrete factor is. Het is niet meer dan de afwezigheid van licht. Of deze problemen ons nu persoonlijk raken of dat het zogenaamde wereldproblemen zijn over management en de wereldeconomie, zij zijn alle het resultaat van het collectief bewustzijn van menselijk denken. Daarom als ieder van ons zijn denken vergeestelijkt en in overeenstemming brengt met de geestelijke feiten, verheffen wij tevens het wereldbewustzijn.
We hebben de neiging te denken dat de oplossing voor stress over onze financiën, een grotere bron van inkomsten is. Is het mogelijk dat, in sommige gevallen, verlies van financiën Gods manier is om ons aan het verstand te brengen dat de bron van al het goede en alle voorziening niets te maken heeft met geld of bezit?
Deze vraag heeft een paar interessante aspecten. Ik denk dat het mogelijk is dat sommigen tot de conclusie komen dat de huidige economische staat Gods straf is voor ons grote materialisme. En dat we deze toestand verdiend hebben. En op dat gebied zijn een aantal belangrijke waarnemingen te doen. Het is mijn overtuiging dat in de mate waarin onze gedachten niet gebaseerd zijn op geestelijke feiten, in die mate de waarheid voor ons verborgen blijft. En dat kan dan de aanleiding zijn om te denken dat we slecht af zijn. Maar deze onharmonische situatie wordt veroorzaakt omdat wij een verkeerde zienswijze accepteren. Het is niet Gods wil. Ik weet zeker dat God de mens niet straft. God heeft de mens lief.
Het is onze eigen keuze van ideeën waarmee we onszelf straffen. De oplossing komt als we de verkeerde ideeën vervangen door de juiste. Het zou mogelijk kunnen zijn dat onze focus en ons hartsverlangen is afgedwaald naar zelfzucht en het najagen van oppervlakkig vermaak. Wat ook het geval mag zijn, God strekt Zijn arm niet uit om ons neer te slaan. Deze onjuiste opvatting van wie dan ook, kan de waarheid zo verbergen dat we in mentale duisternis terecht komen die kan leiden tot deprimerende ervaringen. Maar ook dan kunnen we misvattingen corrigeren met waarheid en zodoende de bewolkte horizon van ons denken opklaren, met het gevolg dat er op natuurlijke wijze een verandering in onze situatie plaatsvindt.
En als het erop lijkt dat God ons geen antwoord geeft? Hoe slaan we ons door de moeilijkheden heen – als we ons huis misschien verliezen of niet genoeg geld hebben om onze kinderen te voeden – als God geen antwoord lijkt te geven?
Ik ken het gevoel als Gods antwoord lijkt uit te blijven. Maar dat verandert niets aan het feit dat God in werkelijkheid altijd aanwezig is. Dus, wat moeten we doen om Gods aanwezigheid te voelen wanneer we dat, zonder resultaat, al geprobeerd hebben?
Het ligt niet in onze aard verward te zijn door onwerkelijke menselijke scenarios. Het is onze aard Gods gelijkenis te zijn. Het is onze aard te zien wat God ziet. Het is onze aard in God te geloven en op Hem te vertrouwen.
We geven het niet op, want God is niet buiten ons bereik. Het is onze taak niet God goed te maken, of het heelal in evenwicht te brengen. Dat heeft God al gedaan. Dat is Zijn werk en Hij heeft het volbracht.
Onze taak is dat te erkennen en te accepteren. Wij hoeven niet de volmaaktheid op te bouwen, maar wij moeten wél onze angst en menselijke redenaties die de weg versperren loslaten. Op momenten dat het heel moeilijk was Gods aanwezigheid te voelen, heb ik ontdekt dat Psalm 23 een redder in de nood is. En ook de gezangen van Mary Baker Eddy zijn lichtbakens – zij geven ons houvast. We kunnen ons eraan optrekken en ons vertrouwen opbouwen. Het is belangrijk te weten dat als de nood het hoogst is, Gods redding nabij is. We kunnen onze hand in de Zijne leggen, en Hij zal ons leiden. In Psalm 23 staan enkele prachtige uitspraken over Zijn zorgzaamheid. “Hij doet mij neerliggen in grazige weiden”. En, in de versie van Mary Baker Eddy: “ ... [Liefde] voert mij zachtkens aan zeer stille wateren. [Liefde] verkwikt mijn ziel [geestelijke zin], [Liefde] leidt mij ...” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 578).
Wij hoeven dit allemaal niet te doen, Liefde doet het. We laten het over aan Liefde. We accepteren het, en we weigeren deel te nemen aan de valse argumenten. En als die telkens weer de kop opsteken, kunnen we iedere keer weer “Nee” zeggen. En dit kunnen we blijven herhalen en eraan toevoegen, dat we nooit iets zullen accepteren waarvan we in ons diepste wezen weten dat het onwaar is.
