Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

God heeft mijn leven aangeraakt

De Christian Science Heraut - 1 oktober 2009

Christian Science Sentinel, jaargang 111, nummer 14


Twee jaar geleden begon ik voor het eerst naar de Christian Science zondagsschool te gaan in de stad waar ik woon, nadat ik was grootgebracht in een andere religie.

Voor ik bekend raakte met Christian Science had ik geen zelfvertrouwen en was erg onzeker. Ik gebruikte crèmes en andere medicaties, voorgeschreven door een dokter, voor acné en uitslag op mijn gezicht en lichaam, maar zonder resultaat. Deze huidaandoeningen had ik al drie jaar en ik had het gevoel dat ze nooit over zouden gaan.

Ik vond dat ik er verschrikkelijk uitzag, en ik was ook niet tevreden met de vrienden die ik had. Met andere woorden, mijn hele leven stond in een negatief teken. Ook maakte mijn moeder zich zorgen over mijn geïrriteerde gedrag en besprak het zelfs met haar vriend. Deze vriend nodigde me uit naar de Christian Science zondagsschool te gaan om inzicht te krijgen in geestelijke genezing. Vanaf dat moment was ieder bezoek aan de zondagsschool onvergetelijk. Het leek of God naar al mijn gebeden had geluisterd. 

Mijn grootste probleem was mijn ongeduld met anderen, omdat ik voelde dat er iets aan mijn leven ontbrak. Ik nam kleine voorvallen, zoals een argument of onenigheid, veel te serieus, met het resultaat dat ik gauw overstuur was. Toen ik dit gebrek aan geduld besprak met mijn zondagsschool leraar, besefte ik dat ik me op zulke momenten zeker niet gedroeg als de ware weerspiegeling van “de lankmoedige, de tedere en waarachtige” God (Wetenschap en Gezondheid, blz. 3). De regel: “in geduldige gehoorzaamheid aan een geduldig God” hielp me ook en deed me inzien dat boosheid en frustratie geen deel waren van mijn identiteit (blz. 242).

Ik was ook vaak verontwaardigd als mijn vrienden achter mijn rug of zelfs waar ik bij was, slechte dingen over mij zeiden die mijn reputatie aantastten. Ik had de overtuiging dat vriendschap meer moest zijn dan met elkaar rondhangen of winkelen, maar dat er ook sprake moest zijn van oprechtheid en trouw. Deze hogere eigenschappen miste ik in mijn vriendschappen en daar was ik ongelukkig onder. Op school werd de situatie hoe langer hoe moeilijker en ik vroeg me af of ik ooit echte vrienden zou hebben.

Op een dag toen ik de Christian Science bijbelles las, kwam ik deze mooie aanhaling tegen: “Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening voor onze zonden” (1 Joh. 4:10). Opeens was alles zo duidelijk! Ik besefte dat het mijn zaak niet was anderen te beoordelen over de manier waarop zij uitdrukking gaven aan hun vriendschap, maar dat het mijn taak was iedereen die op mijn weg kwam lief te hebben. Een andere aanhaling die me hielp mijn vrienden meer te waarderen, was: “Indien iemand zegt: Ik heb God lief; en zijn broeder haat, die is een leugenaar; want die zijn broeder niet liefheeft, die hij gezien heeft, hoe kan hij God liefhebben, Die hij niet gezien heeft?” (1 Joh. 4:20). Deze ideeën hielpen me echt en ik stopte al gauw met te oordelen over de manier waarop mijn vrienden me soms behandelden. De visie die ik op mijn vrienden had, veranderde ook. Nu tracht ik hun uitsluitend te accepteren zoals God hun geschapen heeft, in Zijn gelijkenis, en mijn relaties zijn beter en gezonder geworden. Als ik bijvoorbeeld in een situatie ben waar een misverstand heerst, ga ik er nauwelijks op in of word defensief. Het eerste wat ik doe, is mijn geduld bewaren en denken aan wat erin Wetenschap en Gezondheid staat: “Zelfverzaking, reinheid en liefde zijn voortdurende gebeden” (blz. 15). Als ik hieraan denk, verwijder ik me gewoon mentaal van de situatie en bid voor goede ingevingen. Het resultaat hiervan is, dat mijn vrienden en ik beginnen te begrijpen dat bekvechten geen oplossing is en dat geschillen kalm en geduldig opgelost kunnen worden. En door mijn eigen gebeden en met bemoediging van mijn zondagsschool leraar, ben ik ook al meer dan een jaar helemaal genezen van de huidproblemen die ik eerder noemde.

Nu is het alsof ik iedere seconde van mijn leven met God communiceer. Ik word altijd geleid en geholpen; en God heeft me antwoord gegeven, zoals een beste vriend zou doen als je hem nodig hebt. Ik begin en eindig mijn dag met drie tot vijf bladzijden te lezen in Wetenschap en Gezondheid, en dit heeft wonderen voor me gedaan.

Ik moet zeggen, dat door mijn besef van Gods bestuur ieder onderdeel van mijn leven steeds beter wordt.


Malvika woont in Chandigarh, India. Haar favoriete onderwerpen op school zijn natuurkunde en scheikunde. Ook speelt ze graag rugby.

De missie van de Heraut

In 1903 stichtte Mary Baker Eddy De Christian Science Heraut, met het doel: “de universele werkzaamheid en beschikbaarheid van Waarheid te verkondigen” (My 353:14). De definitie van ‘heraut’ in een woordenboek: “voorloper – een boodschapper die vooruit is gestuurd om bekend te maken wat er gaat komen”, geeft een speciale betekenis aan de naam Heraut en wijst ons bovendien op onze plicht – de plicht van ieder van ons – om te zorgen dat onze Herauten hun taak vervullen, een taak die onafscheidelijk is van de Christus en werd aangekondigd door Jezus met de woorden: “Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen” (Markus 16:15).

Mary Sands Lee, Christian Science Sentinel, July 7, 1956

Lees meer over de Heraut en zijn missie.