Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

2017

Zes jaar geleden had ik een genezing die bewees dat ik nooit buiten Gods zorg en directe hulp kan zijn. Op een dag, na het werk, haastte ik me om de ondergrondse naar huis te halen.

Ik wil mijn diepe dankbaarheid uitdrukken voor Christian Science en de toewijding van de Christian Science practitioners die altijd klaar staan om liefdevolle ondersteuning te geven als daarom gevraagd wordt. Het was drie dagen voor Kerstmis en ik was iedere dag druk met voorbereidingen voor de feestdagen en had  verschillende activiteiten met familie en vrienden.

Veel mensen identificeren zichzelf in materiële termen, die slaan op dingen zoals hun ras, geboorteplaats, beroep, en persoonlijke verworvenheden. Als we iemand voor het eerst ontmoeten, zijn we geneigd te vragen: “Waar kom je vandaan? Wat doe je voor werk?” Wij vereenzelvigen onszelf zo nauw met uitsluitend menselijke eigenschappen en gebeurtenissen, dat zij wel onze identiteit lijken te worden.

Ik groeide op in een familie met Christian Scientisten en leerde zodoende, dat gebed een krachtige manier is om te denken, een manier om merendeels mijn aandacht op geestelijke dingen te vestigen. Als kind leerde ik, dat God nog dichterbij is dan mijn bewustzijn, en het overpeinzen van Zijn goedheid en macht vertrouwen en vrede geeft.

Als je aan de waterlijn staat op het strand vlakbij me, kunnen we het koele zoute water over onze voeten voelen stromen. Of kijken naar de golven die verderop langzaam alle sporen van een zandkasteel uitwissen.

Een van de belangrijkste elementen van geestelijke groei is zelfkennis. In al haar werken vermeldt Mary Baker Eddy dit begrip en zij beschrijft twee duidelijke stappen die te maken hebben met het verkrijgen van deze kennis.

Ik had het gevoel alsof ik mijn hele leven al om een hondje had gevraagd. Maar mijn vader was er niet zeker van dat ik de verantwoordelijkheid aankon, dus hij daagde me uit.

“Schrijf een gedicht over een sociale onrechtvaardigheid. ” Dat was het? Dat was de opdracht? Ja, dat was het.

Waar Jezus ook heen ging, drommen mensen volgden hem om de geweldige dingen te zien die hij deed—zieke mensen genezen en vertellen over Gods koninkrijk. Een jonge knul volgde de duizenden mannen en vrouwen en kinderen te voet.

Toen ik jaren geleden op het punt stond mijn studie voort te zetten aan een hogeschool, kreeg ik een bericht dat ik een lichamelijke onderzoek moest ondergaan als deel van de toelatingseisen. Ik legde het toelatingsbureau uit dat ik een Christian Scientist ben en daarom graag vrijstelling wilde krijgen, maar er werd me verteld dat ik evengoed een tuberculosetest moest laten doen.

De missie van de Heraut

In 1903 stichtte Mary Baker Eddy De Christian Science Heraut, met het doel: “de universele werkzaamheid en beschikbaarheid van Waarheid te verkondigen” (My 353:14). De definitie van ‘heraut’ in een woordenboek: “voorloper – een boodschapper die vooruit is gestuurd om bekend te maken wat er gaat komen”, geeft een speciale betekenis aan de naam Heraut en wijst ons bovendien op onze plicht – de plicht van ieder van ons – om te zorgen dat onze Herauten hun taak vervullen, een taak die onafscheidelijk is van de Christus en werd aangekondigd door Jezus met de woorden: “Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen” (Markus 16:15).

Mary Sands Lee, Christian Science Sentinel, July 7, 1956

Lees meer over de Heraut en zijn missie.