Toen ik een kind was vertelde iemand me dat zonlicht dat door een vergrootglas schijnt een gat in een stuk papier kan branden. Dus ging ik naar buiten in de zon en hield een vergrootglas een paar centimeter boven een stuk papier – en inderdaad, het licht dat door het glas scheen werd zo geconcentreerd, dat het een gat in het papier brandde.
Christian Scientisten zijn zich wél bewust van Mary Baker Eddy’s verwachting dat haar Kerk de wereld zou omvatten. Haar zuivere, liefdevolle hart sprak duidelijk uit haar woorden: “… in hoop en vertrouwen, waar hart spreekt tot hart met wederzijdse zegeningen, drink met mij het levend water van de geest van mijn levensdoel, - de mensheid te doordringen van de ware erkenning van de praktische en genezende werking van Christian Science” ( Miscellaneous Writings 1883-1896 , blz.
Ik ben mijn hele leven een Christian Scientist geweest en ik heb veel genezingen gehad door gebed, waaronder een gescheurde kuitspier, en een pijnlijke schouder die in één nacht genezen was. Ook zijn er talrijke genezingen van dieren geweest.
Denk eens aan een prachtig standbeeld, met aandacht voor detail gebeiteld, grandioos van vorm en symmetrie, perfect in alle opzichten. Het wordt echter aan het oog onttrokken omdat er een sluier voorhangt.
Wetenschappers schatten dat er ieder jaar miljoenen kilo’s afval in de oceanen terechtkomen, en het meeste daarvan zit gevangen in de wervelstromingen van wat bekend staat als de “Great Pacific Garbage Patch”, de immense vuilnisbelt in de Stille Oceaan – de grootste afvalvergaarplaats ter wereld. Sommigen schatten dat dit afvaltapijt minstens twee keer zo groot is als Texas.
Eén van de meest aangrijpende scènes in de Bijbel is wel de toespraak van Petrus tot de Joden in Jeruzalem op de Pinksterdag die tot resultaat had dat zij zich massaal bekeerden tot het christendom. Volgens het verslag hiervan in Handelingen: “er werden op die dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen” (2:41).
Ongeveer een jaar geleden stond ik in het kantoor van de dierenkliniek om een rekening te betalen. Er was een jonge hond in het kantoor die plotseling tegen me opsprong en me in mijn hand beet.
Ik heet Nadia. Toen ik 12 was, kwam ik van Druskeniki in Rusland om bij mijn tante Fannie in Lynn, Massachusetts, te gaan wonen.
Bekijk een willekeurige krant, tijdschrift of televisieprogramma en je krijgt de indruk, dat ziekte een onvermijdelijk deel van het leven uitmaakt – dat het niet een vraag is van of maar wanneer de meeste mensen de laatste medische snufjes nodig hebben om een reeks ziektes van zich af te houden. De agressieve marketingpraktijken van geneesmiddelen op recept worden ter discussie gesteld en dat is goed nieuws.
Vorige zomer kreeg ik de kans te werken in het grootse landschap van Alaska. Mijn oom had mijn twee neven en mij een karweitje aangeboden om een blokhut te bouwen op een stukje grond, ongeveer 2 uur ten noorden van Anchorage.