Vrede en waar geluk. Hier volgt mijn beschrijving van wat ik de logische afloop zou willen noemen van de grootste levensvragen, toen ik mij in gebed tot God wendde.
Op een nacht om ongeveer 3 uur zat ik opeens rechtop in bed, wakker geschud door de gedachte: Je kunt niet aannemen dat andere mensen ouder worden en tegelijkertijd claimen dat er voor jou, als Gods weerspiegeling, geen leeftijd is. Ik was al verscheidene jaren gepensioneerd en toen ik onlangs mijn vroegere werkkring nog eens bezocht, was ik verbaasd te zien dat sommige van mijn collega’s daar nog steeds werkten.
In de lente planten velen van ons zaad met de verwachting dat het ontkiemt en tot bloei komt. Het is algemeen bekend dat elke zaadsoort zijn eigen tijd nodig heeft om met de eerste scheutjes boven de grond te komen.
Op verzoek van de Wereldvoedsel- en Agricultuurorganisatie van de VN kwamen vorig jaar in Rome de vertegenwoordigers bijeen voor een conferentie over de “stille tsunami” – de ongekende sprong in de kosten van voedsel wereldwijd. Terwijl de geïndustrialiseerde landen de druk voelen van de snelle prijsstijging zijn er in Burkina Faso, Kameroen, de Ivoorkust, Mauritanië en Senegal, waar voedsel schaars is, hongeropstanden uitgebroken.
Ik heb veel reden tot verheuging voor de vele genezingen die ik in Christian Science heb meegemaakt, onder andere een die in 2005 plaatsvond. In de lente van dat jaar reisde ik alleen door Engeland toen ik hevige, inwendige pijn begon te krijgen.
Johannes en Sadie willen jullie vertellen wat er op een keer gebeurde toen zij baden. Hier is hun verhaal: GOD HOUDT VAN ONS ALLEMAAL Ik liep naar huis na het voetballen.
Een paar maanden geleden reed ik op mijn motorfiets met mijn vriend achterop, toen we in botsing kwamen met een vrouw die in haast de weg overstak. Ofschoon noch mijn passagier noch de vrouw gewond waren, was ik met mijn gezicht op het wegdek gesmakt en had het bewustzijn verloren.
Enige tijd geleden nam J. Edward (“Ned”) Odegaard, Christian Science practitioner, deel aan een chat op spirituality.
Een vriendin van mij die werkte voor de universiteit waar ik studeerde benaderde me op een dag op de parkeerplaats en toonde groot medeleven toen ze zag hoe ik me met pijn en moeite uit mijn auto worstelde. Ze was erg begaan en bezorgd over mijn toestand omdat ze mij kende als een actief persoon die altijd vol overgave meedeed aan de activiteiten in de klas, in de gymzaal en bij de buitensporten.
Zoals een zonsopgang in het vroege voorjaar het gehele winterlandschap geruisloos terugdringt en tevens hoop geeft aan een solitaire mus die is gebleven en de winterstormen heeft doorstaan, zo heeft de vernieuwende kracht van God zijn uitwerking op zowel het grote geheel als het kleine detail. De Psalmist zegt ongeveer hetzelfde.