Het was pikdonker vroeg in de ochtend en ik had het licht nog niet aangedaan. Opeens klonk er een lied uit de hoek van de kamer. Ollie, een valkparkietje van nog geen 150 gram, was in een schitterende melodie uitgebarsten. (Insert here Ollie actually singing). Het bijzondere hiervan was, dat hij in zijn kooi zat en deze helemaal was afgedekt. Gewoonlijk zingen vogels niet als ze zijn afgedekt.
Wat een mooie les bood dit moment mij aan. Soms voelen wij ons alsof we in het donker zitten, bedekt met zorgen die ons belasten en beperken. Maar evenals Ollie kunnen we ook tijdens deze momenten uiting geven aan vreugde.
Vreugde maakt deel uit van onze geestelijke identiteit. Wij zijn hiermee uitgerust, omdat we zo zijn geschapen door God. Wij leren in onze studie van Christian Science dat we als de weerspiegeling van God beschikken over elk facet van Ziel, een andere naam voor God. En ons Zielsvermogen is altijd beschikbaar om te zingen en op te stijgen. Het is onbedwingbaar.
Christus Jezus zei: “Niemand zal uw blijdschap van u wegnemen.” Soms lijkt het alsof er een tekort aan vreugde is. Door te zien dat – als een geestelijke eigenschap – vreugde altijd aanwezig is, ongeacht de omstandigheden, opent zich de weg er uitdrukking aan te geven.
Waardoor begon Ollie vóór het ochtendgloren die dag te zingen? Het is gewoon wat hij doet. En zo hebben wij ook altijd het vermogen om uiting te geven aan vreugde, want wij zijn door God daartoe gemaakt.