Wie van ons heeft nooit iets verkeerd gedaan? Ik heb veel fouten gemaakt. Hoe dankbaar ben ik voor de mensen die geduld met me hadden en me lieten leren van die fouten. De Bijbel leert verdraagzaamheid of geduldige terughoudendheid in het aangezicht van de morele misstap van een ander, als middel hem mentale ruimte te geven om een noodzakelijke les te leren.
Sommige van de meest effectieve leiders uit de Bijbel moesten verleidingen en wangedrag overwinnen om de geestelijke lessen te leren die nodig waren om hun genezingsmissie te vervullen. Mozes bijvoorbeeld doodde een man, Petrus liet Jezus in de steek bij de kruisiging en Paulus vervolgde christenen vóór hij werd bekeerd. Wat als ze nooit de kans hadden gekregen om te leren en te groeien?
Het beoefenen van verdraagzaamheid komt niet alleen anderen ten goede, maar is ook de sleutel tot onze eigen vrijheid. Jezus deelde een gelijkenis over een wrede schuldeiser die niet bereid is om anderen dezelfde verdraagzaamheid te tonen als die hij zelf heeft ontvangen. Uiteindelijk doet de schijnheiligheid van deze man hem in de gevangenis belanden met een berg schulden (zie Mattheüs 18:23-35). De gelijkenis gaat over een van de regels uit het onzevader: “Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven” (Mattheüs 6:12). De Wetenschap van Christus onthult dat onze daden jegens anderen worden teruggekaatst naar ons.
Iedereen heeft verdraagzaamheid nodig, om te geven en te ontvangen als we individuele en collectieve vrede, stabiliteit en welzijn willen vinden. Het goede nieuws is dat ieder van ons het natuurlijke vermogen heeft om geduld en genade te tonen als een kind van God – als de geestelijke weerspiegeling van Gods wezen. Christus, Gods altijd werkzame tijding van Waarheid aan het menselijk bewustzijn, verheft ons tot het ontwaren van onze geestelijke natuur als de uitdrukking van de goddelijke Liefde, God. Deze geestelijke natuur omvat verdraagzaamheid.
De gelijkenis van Jezus leert dat we tegenover elkaar zo vrijgevig mogelijk moeten zijn in het toepassen van verdraagzaamheid. Mary Baker Eddy, de Ontdekster van Christian Science, schrijft: “Het is verstandig om bereid te zijn op God te wachten en wijzer te zijn dan slangen; geen mens te haten; je vijanden lief te hebben en schulden snel en eerlijk te vereffenen” (Message to The Mother Church for 1902, blz. 17).
Het tegenovergestelde van verdraagzaamheid – ongeduld, intolerantie, agitatie – omvat vaak woede, wraak en afkeer. Het probeert zonde te onthullen, maar niet om het te genezen. Het neigt ertoe anderen af te doen als waardeloos en onverbeterlijk. Het bevordert slachtofferschap en wrok: een neerwaartse spiraal voor de mensheid.
Jezus onthulde zonde om het te genezen. Toen hij een vrouw tegenkwam die beschuldigd werd van overspel, suggereerde hij op geen enkel moment dat de vrouw menselijk onschuldig was aan deze daad, maar hij zag haar geestelijke onschuld, haar ware aard als Gods geliefde en reine kind. Hij wist dat het goddelijk Beginsel, Liefde, nooit een zondaar kan scheppen en dat deze vrouw het goddelijk recht had om deze schijnvertoning af te werpen. Het was dit fundament van Jezus’ verdraagzaamheid, dat haar verloste. De menigte die deze vrouw omringde, veroordeelde haar en probeerde haar leven te vernietigen. In plaats daarvan maakte Jezus haar tot een voorbeeld van genezing en verlossing (zie Johannes 8:3-11).
Jezus zei over zijn missie: “de Zoon des mensen is niet gekomen om zielen van mensen te gronde te richten, maar om ze te behouden” (Lukas 9:56). Dit illustreert het hart van het christendom. En Jezus demonstreerde dit keer op keer. Hij vernietigde het kwaad van de mensheid, maar redde het leven van veel mensen die door dit kwaad waren getroffen.
Hij leerde dat kwaad nooit persoonlijk is. Het is een leugen over Gods schepping. In de oneindigheid van God, het goede, heeft het kwaad geen oorsprong, geen werking, geen macht, geen uitvoerder en geen slachtoffer. Door dit te begrijpen kon Jezus de menigte die de vrouw beschuldigde, helpen inzien dat we allemaal soms verdraagzaamheid en vergeving van anderen nodig hebben. De Christus, die tot het menselijk bewustzijn sprak, hief de vrouw op tot een nieuw besef van haar volledig burgerschap in Gods koninkrijk. Ieder van ons heeft diezelfde mogelijkheid.
Sommige fouten worden door overheden geclassificeerd als strafbaar en vereisen gevangenisschap in een penitentiaire inrichting als onderdeel van schuldaflossing. Wist je dat “penitentiaire inrichting” oorspronkelijk een “toevluchtsoord voor hervorming, een plek voor boetelingen” betekende? (vertaald uit Merriam-Webster’s Unabridged Dictionary). Hoe zou het zijn als iedereen degenen die we snel zouden willen beschuldigen of veroordelen, in de beste en meest eerlijke zin van het woord als “boetelingen” zou beschouwen?
Het christendom gaat over verlossing, over tweede kansen, over geduldig en verdraagzaam zijn met elkaar, zoals Jezus was. We kunnen actief uitkijken naar en gelegenheden aangrijpen om diezelfde Christusgeest door ons leven te laten schijnen. Omdat ieder de geestelijke uitdrukking van God is, weerspiegelen we de eigenschappen van Christus hier en nu. We kunnen ons verheugen dat we al toegerust zijn om Jezus’ voorbeeld te volgen en te laten zien dat “Liefde wordt weerspiegeld in liefde” (Mary Baker Eddy, Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, blz. 17).
Mary Alice Rose, lid van de Christian Science Raad van Directeuren