Onlangs, tijdens een wandeling langs een fietspad, zag ik een gezin op de fiets rijden; de vader voorop met zijn zoontje achter hem in een kinderzitje en de moeder reed op een andere fiets.
Verderop in een veld niet ver van het fietspad stond een tractor geparkeerd. De moeder riep tegen haar zoontje: "Kijk eens daar staat een grote tractor!" Maar het kind dat achter de rug van zijn vader zat, kon alleen maar naar links en rechts kijken en niet voor zich uit. Omdat hij vertrouwde wat zijn moeder hem had verteld, bleef hij voortdurend zijn hoofd van links naar rechts draaien op zoek naar de tractor. Even later toen ze bij de tractor waren aangekomen, was de jongen blij dat hij hem eindelijk zag.
Soms kunnen we misschien geen oplossing zien voor een probleem of geen uitweg voor een slechte situatie of we zijn op zoek naar genezing die nog niet heeft plaatsgevonden. Maar God, de alwetende ziet reeds wat de menselijke zin de uitkomst noemt, want God kent alleen het goede en dit goede gaat altijd door.
Als we volledig het almachtig goddelijk Gemoed, God vertrouwen, zullen we eerst geloven in de goedheid van God. Dan, evenals de kleine jongen die bleef kijken, omdat hij vertrouwde wat zijn moeder zei en eindelijk kon zien wat ze hem verteld had, zullen wij het tastbaar bewijs zien van het door God beloofde goede voor ons, Zijn geliefde kinderen.
De kleine jongen bleef kijken met oprechte verwachting. Kunnen wij hetzelfde doen? Kunnen wij even volhardend en zeker zijn in onze verwachting van het goede?
Toen ik op een bepaald moment in mijn leven door een scheiding ging en alleen kwam te staan met drie jonge kinderen, merkte ik dat ik veel van dit volhardend vertrouwen in het goede nodig had. Ik moest een nieuw huis vinden, maar alles in de buurt was te duur, niet geschikt voor de behoeften van ons gezin of gewoon niet beschikbaar wanneer we het nodig hadden.
Ik had gebeden, maar beperkingen in mijn kijk op de situatie verhinderden me een oplossing te zien. Onder deze beperkingen vielen mijn klachten over de verschrikkelijke situatie waarin mijn man ons had achtergelaten en zelfmedelijden over het feit dat ik het probleem alleen onder ogen moest zien (mijn ouders woonden in die tijd ver weg).
Mary Baker Eddy verklaart in haar boek Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift: "Alle invloed, die u aan de zijde van de stof in de schaal werpt, ontneemt u aan Gemoed, dat anders van overwegende invloed zou zijn" (blz. 168). Dus ik moest een verandering inzetten met betrekking tot het zwaartepunt van mijn denken. Wilde ik blijven piekeren over de problemen – aan de kant van de stof – of wilde ik in plaats daarvan streven om vol verwachting mijn gezin te zien, zoals God ons ziet – niet als eenzame stervelingen, maar als Gods zonen en dochters, geestelijk en eeuwig verzorgd?
Terwijl we op een zondag terugreden van de kerk, vroeg mijn moeder me (zij was samen met mijn vader een paar dagen bij ons op bezoek) om een lokale krant te kopen, omdat op zondag de vastgoedadvertenties werden gepubliceerd. Ik schudde mijn hoofd en vertelde haar dat ik dit de afgelopen paar maanden elke zondag had gedaan en er nooit iets voor ons bij was. Maar ze bleef aandringen, dus kochten we de krant. Toen we thuiskwamen, zag ik dat een vriend het blad met advertenties van dezelfde krant bij mijn voordeur had achtergelaten met een verwijzing naar een bepaalde aanbieding op de voorpagina.
Verdriet over mijn situatie begon me teveel te worden, dus terwijl mijn ouders voor de kinderen zorgden, kroop ik onder mijn dekbed en bad zoiets als: "God, ik weet dat U van mijn kinderen en van mij houdt en dat U voor ons zorgt als Uw schepping." En toen kwam er een idee in me op: Waar we ook mogen zijn, God heeft al de beste plek voor ons vastgesteld. We zijn altijd thuis bij God.
Op dat moment liet ik al mijn uitgestippelde eisen voor nieuwe huisvesting los, zoals locatie, kosten, grootte, enzovoort. Ik gaf me volledig over aan God, vertrouwend op de zorg van de goddelijke Liefde en op de belofte gegeven in Psalm 23:1: "De HEERE is mijn Herder, mij ontbreekt niets". En ik was ervan overtuigd dat God ons zou leiden naar de "groene weiden, Die ‘k nimmer zag voorheen" (Anna L. Waring, Gezangboek van Christian Science, nr. 148). Ik voelde een nieuwgevonden vertrouwen in Gods belofte om voor mijn kinderen en mij te zorgen. Gerustgesteld voegde ik me bij mijn familie voor een gezellige lunch.
Nadat we een telefoontje hadden gekregen van weer een andere vriend die me op een vermelding op het eerste blad van de krant wees, bekeken we ’s middags de advertenties. Gewoonlijk stonden hier de meest selecte, dure aanbiedingen. En inderdaad, er stond een prachtig huis tussen – een huis waarover ik nooit had durven dromen dat ik het zou kunnen betalen.
Gezang 382 stelt de vraag: "Welk heilig scheppingsplan / Heeft Hij u toegedacht?" (Emily F. Seal, Gezangboek). De Duitse vertaling van dit lied maakt het duidelijker: "Der Vater hat für dich / Den allerbesten Plan” [De Vader heeft voor jou het allerbeste plan].
Dit was een belofte! Ik besloot me eraan vast te houden. God weet.
Die avond zocht ik in de concordantie voor Mary Baker Eddy’s geschriften naar goed. Veel bemoedigende passages steunden me. Eén passage sprong eruit en vervulde me met dankbaarheid voor het goede dat God voor ons had: ‘Goed is mijn God en mijn God is goed. Liefde is mijn God en mijn God is Liefde.’
“Geliefde leerlingen, jullie zijn de weg ingeslagen. Zet geduldig door; God is goed en goed is de beloning voor allen die God ijverig zoeken” (Miscellanious Writings 1883–1896, blz. 206).
De volgende ochtend belde ik het makelaarskantoor om de prijs te vragen van het huis. Tot mijn grote verbazing was het betaalbaar. Hoewel er enkele moeilijkheden ontstonden, werden deze allemaal door gebed overwonnen. Op de exacte dag waarop we ons huis moesten verlaten, verhuisden we blij naar ons "paradijs", zoals we het noemden gedurende de volgende 15 jaar dat we daar woonden. Ofschoon het huis op enige afstand van ons voormalig dorp lag, maakten mijn kinderen nieuwe vrienden en bleek de hele situatie perfect bij ons gezin te passen.
Op het moment van de grootste wanhoop kon ik, door mij volledig tot God te wenden, voorbij beperkingen kijken en een totaal vertrouwen in God voelen. Ik begreep dat ik me vol vertrouwen kon laten leiden door God, die Liefde is. Spoedig daarna zag ik al de manifestatie van de goedheid, die God reeds kende en voor ons had geregeld. Dit was inderdaad het "allerbeste plan” voor iedereen.
Wanneer er onzekerheid lijkt te zijn over de toekomst, kunnen we vertrouwen op het alwetend Gemoed, dat in elke behoefte voorziet. En als we met ons hele hart op God steunen, ontdekken we dat dit helpt om geduldig, zelfverzekerd en vertrouwend te blijven, zelfs voordat we getuige zijn van de ontvouwing van Gods plan.