Ondanks momenten van echt geluk en goedheid kan voor sommige mensen somberheid en neerslachtigheid – zelfs uitzichtloosheid en depressie - van dag tot dag het overheersende gevoel zijn. Zij geloven in geldige redenen om ontzet te zijn over het leven, over de wereld in het algemeen. Voortdurend voelen dingen niet goed aan of lijken zinloos te zijn.
Gedurende een groot deel van mijn tijd op de universiteit en ook nog daarna, worstelde ik met dergelijke hardnekkige gevoelens van droefheid en soms hopeloosheid. Ofschoon ik niet serieus zelfmoord overwoog, zag ik toch vaak geen reden om verder te gaan. Ik wilde weg van dit alles, maar wist niet hoe.
Toen kwam er op zekere dag een eenvoudige gedachte in me op: Vraag het aan God. Ik voelde me vooral geleid om Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift van Mary Baker Eddy te lezen en met mijn diepste zorgen naar het boek te gaan. Omdat ik met Christian Science ben opgegroeid, was ik vertrouwd met het leerboek dat op de Bijbel is gebaseerd en wist dat daarin heel nadrukkelijk sprake is van de goedheid en werkelijkheid van God en de genezende macht van de geestelijke Waarheid. Dus nam ik de proef op de som, vastbesloten om antwoorden te vinden voor mijn malaise.
Ik werd al snel in beslag genomen door wat ik las, keer op keer speurend naar antwoorden en hoop. Naarmate de dagen verstreken, begonnen er lichtpuntjes te verschijnen. Op een ochtend werd ik al neuriënd wakker. Ik voelde me zelfs een beetje blij, alsof ik weer kon ademen. Ik begon het te begrijpen: Dit was God en door God gegeven hoop – vrede die komt van een Vader-Moeder die liefdevol, intelligent en nabij is. De goddelijke Liefde dreef me om naar boven en naar buiten te kijken: naar Hem, niet naar het zelf, niet naar anderen, niet alleen maar naar mijzelf. Ik wist dat ik fundamenteel aan het veranderen was – feitelijk wakker werd geschud – en begonnen was een nieuw begrip over mezelf te krijgen gedurende het proces. Ik bleef studeren en de depressie verdween; ik weet niet zeker wanneer. Die is nooit meer teruggekomen. Ja, soms moesten er moeilijke dingen onder ogen worden gezien, maar nu zijn licht, vaste hoop en zelfs vreugde – niet duisternis – de constanten.
Mijn geschiedenis is niet uniek. Ik heb veel ‘duisternis-naar-licht’ verhalen in de Bijbel gevonden. Ik heb ook ontdekt dat ze allemaal een soort tweeledige voorstelling illustreren: God die ons kent en wij die God leren kennen.
We lezen in de Bijbel over Jozef, die een tiener was toen hij door zijn broers werd verraden, als slaaf werd verkocht en later onrechtvaardig gevangen gezet. Maar Jozef ondervond dat God een altijd tegenwoordige hulp is en vertrouwde erop dat Hij een vaste bedoeling voor hem had. Dit leidde herhaaldelijk tot veiligheid en vooruitgang. Op dertigjarige leeftijd werd hij een nationale leider van zijn geadopteerde land en redde het van hongersnood. En dan was er Ruth, een twintigplusser die haar man al had verloren toen ze alles achterliet om haar schoonmoeder, een weduwe, te vergezellen op een lange en zware reis terug naar haar thuisland – voor Ruth een vreemd land waar ze zonder inkomsten in wanhoop had kunnen vervallen. Maar dankzij wat zij had geleerd over Gods voortdurende zorg, opende zich een nieuw leven voor haar en kreeg zij een sleutelrol in de menselijke geschiedenis als de overgrootmoeder van David.
Door zich tot God te wenden opende zich een deur naar hoop voor Jozef en voor Ruth. Zij kenden God als een altijd aanwezige kracht buiten henzelf, als hun liefhebbende Ouder en betrouwbare vriend, als een rots om op te rusten. En de angst en verdrukking, de verslagenheid en het isolement verdwenen toen er iets nieuws en moois in zicht kwam. Zij vingen een glimp op van hun ware geestelijk volmaakte aard en zagen dat zij bekwaam en geliefd waren en een niet mis te verstane opdracht hadden.
God als Leven kent ons als levendig, vredig en vreugdevol. God als Gemoed kent ons als wijs, inventief en bedachtzaam. Zelfs als we te maken krijgen met problemen die ons een gevoel van wanhoop geven, zoals onrechtvaardigheid, klimaatrampen en mentale gezondheidscrisissen, is het begrijpen van onze ware geestelijke identiteit en het besef, dat we door God gekoesterd en gekend worden op deze uiterst waardevolle manier, die ons in staat stelt om voorwaarts te gaan, die ons hoop geeft en genezing brengt, vaak al voordat we het hele antwoord zien. Het geeft ons de verzekering dat er een antwoord is. Christus Jezus illustreerde als geen ander de gelijkenis van de mens met God. En zijn leer brengt aan het licht dat ieder individu in elke periode, ongeacht demografie, voor altijd een zoon of dochter van God is: onveranderlijk Christusgelijk, omdat hij door God gemaakt is en onmisbaar is. En hij bewees door zijn genezingen dat niemand een hopeloze sterveling is, gedoemd om te leven in wanhoop, vrees of verwarring. Jezus, wetende wat God weet, bracht ieders individuele onvervreemdbare vrijheid en waarde aan het licht. En de genezende Christus, de waarheid van God, die door Jezus belichaamd werd, doet vandaag nog hetzelfde.
De hele maand kunt u op onze Sentinel Watch podcast genezingen horen van twintigplussers en anderen, die door hedendaagse ontdekkingen van wat God is en weet, genezing brachten van wanhoop, depressie en zelfs zelfmoordneigingen. Hun doorbraken zijn het bewijs dat we allemaal, ieder van ons, altijd reden hebben voor hoop en dat God leren kennen als “de God die jou kent” de sleutel is, die veel jonge mensen door de eeuwen heen hebben gevonden.
Ethel A. Baker