Wat zou jij doen als je niet zeker wist hoe je een probleem moest oplossen? Zou jij je moeder of vader om hulp vragen? Of zou je er met een vriend over praten? Ik heb het eerste gedaan en het tweede ook. Maar toen leerde ik een les die me liet zien dat er nog een betere helper is op wie we altijd kunnen rekenen. Hier volgt wat er gebeurde.
Op een dag liep ik langs een meer en zag een pelikaan aan de kant staan. Pelikanen zijn grote vogels met een enorme snavel en een keelzak om vis in te bewaren. Ik dacht dat de pelikaan sliep omdat zijn kop onder zijn vleugel was gestopt. Maar toen ik dichterbij hem kwam, begon hij weg te springen zonder zijn kop op te richten. Toen wist ik dat er iets mis was.
Er was niemand in de buurt die me kon vertellen wat ik moest doen om hem te helpen. Maar ik wist dat ik het aan God kon vragen. Dus begon ik te bidden.
Ik kreeg het idee om aan gezang 83 in het Gezangboek van Christian Science te denken. Het eerste couplet begint met: “God schiep al Zijn kindren vrij, / Leven is geen slavernij” (James Montgomery).
Slavernij is het tegenovergestelde van vrijheid en Ik wist dat deze vogel recht had op vrijheid en om verlost te worden van datgene dat zijn kop naar beneden hield. Ik liep langzaam naar hem toe en zei tegen hem dat ik wist dat hij Gods idee was – volmaakt en veilig. Ik vertelde hem ook dat hij het recht had om vrij te zijn en dat God ons beide zou laten zien hoe ik hem kon helpen.
Toen ik hem naderde, ging de pelikaan het water in en bleef daar staan. Ik bleef hem vertellen dat God voor ons beide zorgt en dat hij het verdiende om vrij te zijn. Ik voelde dat God mij liet weten wat ik moest doen en zeggen. Hierdoor verdween mijn twijfel en angst.
Ik bad dat de pelikaan zich veilig zou voelen en zou beseffen dat ik hem probeerde te helpen. Ik liep het meer in en sloeg kalm mijn armen om hem heen. Voorzichtig hield ik zijn snavel vast om te kijken wat zijn kop naar beneden hield.
Het bleek een vislijn te zijn met aan het uiteinde een dubbele haak. De ene haak zat vast in zijn nek en de andere in zijn rug, achter zijn vleugel. Ik bleef bidden terwijl ik heel voorzichtig de ene haak verwijderde zodat de pelikaan zijn kop kon bewegen. Het was moeilijker om de andere haak eruit te krijgen. Een visser die had staan kijken, kwam mij toen helpen.
Zodra die haak er ook uit was, liet ik de pelikaan los. Hij schudde zijn kop en zwom weg. Ik was zo dankbaar!
Ik vind het geweldig hoe God mij stap voor stap leidde en mij de moed en aanwijzing gaf die ik nodig had om de pelikaan te helpen zijn vrijheid te krijgen. Dit geeft me vertrouwen dat we ons allemaal kunnen wenden tot God als we een probleem hebben of niet weten wat we moeten doen. God is werkelijk “een hulp gebleken in benauwdheden” (Psalmen 46:1).