In de loop der jaren zijn er duizenden geverifieerde genezingen door gebed gepubliceerd in de Christian Science Journal, Sentinel en Heraut tijdschriften. Soms zeggen degenen die genezen zijn dat het wel lijkt alsof de moeilijkheid of ziekte waarmee ze geconfronteerd werden – en waarvan ze genezen werden – “nooit gebeurde”. Fragmenten van twee van deze getuigenissen geven ons een idee van wat dat betekent in verband met een Christian Science genezing:
“ik ben al ruim twee jaar vrij van [hartaanval] symptomen. Als ik aan deze ervaring denk, lijkt het alsof het nooit gebeurde en ik weet dat ik in werkelijkheid – de werkelijkheid van Gods koninkrijk en van mijn ware geestelijke identiteit – altijd gezond en vrij ben geweest” (Andy Remec, “Courage, confidence and conviction bring healing,” Sentinel, 23 augustus 2021).
“Toen wij bij het huis van de practitioner aankwamen, wilde hij [mijn man] haar vertellen hoe [de koperkop mocassin slangenbeet] plaatsvond. Zij zei tegen hem er niet over te praten, omdat het nooit echt gebeurd was. Zij zei: ‘Als een zonnestraal door het raam op de vloer zou schijnen en een dozijn slangen hem zouden aanvallen, zouden zij de lichtstraal nooit kwaad kunnen doen, en de mens is even onlichamelijk als een lichtstraal.’ We hebben er verder niet over gesproken en het was alsof het nooit is gebeurd” (Fanny W. LaRoy, Sentinel, 16 augustus 1941).
Dus wat is er aan de hand als het probleem waarvan iemand werd genezen “nooit gebeurde”? Is het een geheugenstoornis? Een geval van ontkenning? Wel, het is geen van beide. Het tegendeel is waar: het is een bewustwording dat er iets anders is gebeurd – iets dat door alle vrees en pijn heen breekt en een nieuw, krachtig en dieper begrip van God, de goddelijke Liefde, openbaart.
Het “iets anders” dat is gebeurd, gebeurt altijd – God en Gods genezende macht. Degenen die genezing ervaren in Christian Science – zoals de twee bovengenoemde personen getuigen – realiseren zich dat we “even onlichamelijk zijn als een lichtstraal” en in Gods koninkrijk verblijven, waar we altijd “gezond en vrij” zijn geweest.
In talloze gevallen van genezing worden de inspiratie en logica van de goddelijke Waarheid zo tastbaar dat zij met hun licht alles wat niet aan God gelijk is overstralen. De nieuwe doorbraak komt als we bereid zijn te bevestigen dat genezing niet alleen een mogelijkheid is, maar zelfs het onvermijdelijke gevolg van de oneindige, altijd-actieve en werkzame Liefde. We begrijpen het geestelijk effect als we ons bewust zijn dat, zoals Mary Baker Eddy het zegt: “Waar de geest Gods is - en er is geen plaats waar God niet is – daar wordt het kwaad tot niets, het tegengestelde van het iets van Geest” (Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, blz.480).
Naarmate wij het iets van Geest begrijpen, ervaren wij de nietsheid van het kwaad – inclusief alle disharmonie en ziekte. In de mate waarin wij ons bewust zijn van de almacht van Waarheid en Liefde, zien we de machteloosheid van het sterfelijk gemoed – alles wat suggereert dat we gescheiden zijn van Liefde, God. Dit sterfelijk gemoed verliest zijn zogenaamde autoriteit om ons vrees aan te jagen, te verstoren en te beschadigen, totdat het wegslinkt in “haar natuurlijke nietsheid” (zie Wetenschap en Gezondheid, blz.91). Zonder autoriteit heeft het geen invloed en geen gevolg.
Maar wat doen we als de problemen waarvoor we staan overweldigend lijken? In ons dagelijks leven horen we misschien over, of ervaren zelfs, besmetting, ziekte, ongeluk of verlies – vergezeld door populaire meningen en met redenen omklede argumenten die beweren dat deze moeilijkheden werkelijk zijn. Hoe kunnen we met autoriteit zien dat dit “nooit gebeurde”?
In de eerste plaats moeten we het geloof dat het leven kwetsbaar en eindig is blootleggen – een stoffelijk gezichtspunt. Dit geloof schept zijn eigen toestanden die geen goddelijke wet achter zich hebben om ze te rechtvaardigen, geen intelligente oorsprong of oorzaak om ze te starten of te ondersteunen, en geen substantie om ze de bekwaamheid tot handelen te geven. Vreesaanjagende geloofsvormen hebben de architectuur van een zandkasteel en zijn de oorzaak van alle disharmonie. “Eens zal men inzien, dat het sterfelijk gemoed het sterfelijk lichaam uit de sterfelijke bestanddelen van dit gemoed zelf opbouwt. ... Het stoffelijk lichaam geeft slechts te zien, wat het sterfelijk gemoed gelooft, of het nu een gebroken been, ziekte of zonde is” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 402).
Dus het sterfelijk gemoed, of de dwaling, is een leugen zonder bestaansrecht – want het hecht geen geloof aan de waarheid. Alle dwaling is een ontkenning van wat werkelijk en waar is. Het is “een ontkenning omdat het de afwezigheid is van de waarheid. Het is niets omdat het de afwezigheid is van iets” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 186). Dit “iets” is het ware idee van God en de mens, dat bestond voordat er enige leugen over kon worden geformuleerd.
Ten tweede moeten we deze eeuwig ware en altijd werkzame idee begrijpen, er voorrang aan geven en eraan vasthouden. Wat is deze ware idee over ons leven – over het enige zijn? Christian Science maakt duidelijk dat God Geest is en dat de mens Gods beeld en gelijkenis is. Dus de mens – de ware aard van ieder van ons – is niet stoffelijk, maar geestelijk. En omdat de mens geestelijk is, is hij onvernietigbaar en eeuwig, onaangetast door stoffelijke condities. En dit kunnen wij demonstreren door de uitstraling van een bewustzijn dat zo gevuld is met goddelijke Liefde dat elke leugen over ons meteen wordt herkend als onwettig en machteloos om ons te beschadigen, te vernietigen of afbreuk te doen aan onze eeuwig ware geestelijke status.
Als de goddelijke Liefde, de bron van oneindige intelligentie, geen disharmonie erkent, dan is disharmonie onbekend en onkenbaar. En als disharmonie onbekend en onkenbaar is, dan is het nooit gebeurd. Hieruit volgt dat er geen reactie kan zijn op iets dat nooit gebeurd is en er geen bewijs is van iets dat nooit bestaan heeft.
Maar, zou iemand kunnen vragen, is dit niet allemaal een persoonlijke poging om de menselijke wil te gebruiken om onszelf beter te maken? Dit is niet het geval wanneer ons gebed voortkomt uit wat we leren in Christian Science, waar we niet proberen om genezing te vinden door persoonlijke wil, maar zwichten voor Gods wil – die geheel goed is. Proberen en zwichten zijn twee verschillende dingen. Iets proberen is experimenteren met een onzekere uitkomst en komt voort uit de inspanning van de menselijke wil. Zwichten is zich overgeven aan Gods oppermacht. Zwichten erkent en vertrouwt de goddelijke wil. Gods wil is bevrijdend; de menselijke wil is zelfopgelegd en beperkend.
“De menselijke gedachte moet zich vrijmaken van de stoffelijkheid en slavernij, die zij zichzelf heeft opgelegd” (Wetenschap en Gezondheid, blz.191). Christus Jezus toonde ons de weg om onszelf te bevrijden door te openbaren dat God, Waarheid de enige macht is en onze eenheid met God te demonstreren. Zijn stellige afwijzing van ziekte en disharmonie onthulde dat het verzinsels zijn – ogenschijnlijk angstaanjagend, maar uitsluitend gebaseerd op bedrieglijke stoffelijke veronderstellingen. Deze afwijzing ging samen met zijn heldere overtuiging van de almacht van God, het goede, over het kwaad. Jezus deed een rechtstreekse aanval op gevestigde geloofssystemen die verkondigden dat de mens kwetsbaar is en hij bleef het bewijs leveren dat de geestelijke wet van harmonie de enige werkelijkheid is die ervaren kan worden.
Wij kunnen Jezus’ leiding volgen. Wij zijn geestelijk en “even onlichamelijk als een lichtstraal” zoals in bovenstaande getuigenis staat. We kunnen verklaren dat Gods koninkrijk binnenin ons is – waar ziekte, verwonding, kwalen of ongelukken nooit kunnen voorkomen – en tot de genezende conclusie komen dat de goddelijke Liefde en haar oneindig durende schepping het enige is dat ooit gebeurt.