"Er is maar één persoon nodig die een gat in de bodem van een boot prikt, om alle anderen aan boord slachtoffer te maken", merkte een vriend op, verwijzend naar de impact die de negativiteit van een ander kan hebben op onze eigen gedachten en ons leven. Een nuttige metafoor, maar vooral een geheugensteuntje dat ons de noodzaak doet inzien om onze collectieve boot drijvend te houden door een beter begrip van de onaantastbare goedheid van God.
Dit begrip is niet iets dat in ons brein ontstaat. Het wordt geïnspireerd door de Christus, Gods geestelijk idee, die met het menselijk bewustzijn communiceert en de aanwezigheid, kracht en werkzaamheid van het goede onthult in ieder van ons, inclusief in onze mede-scheepsmaten.
Natuurlijk zijn er tegenwoordig een aantal omstandigheden die onze pogingen op dit gebied op de proef stellen: aanhoudende oorlogvoering, een hardnekkige pandemie, aantasting van de democratie, enzovoort. En wanneer dergelijke omstandigheden niet worden aangepakt door gebed – door een nederige overgave aan de Christus – kunnen ze ons het gevoel geven alsof we verdrinken in een zee van doemdenken, zoals het wordt genoemd, zelfs de overtuiging dat er nooit iets verbeterd zal worden.
Maar ook al zijn er mensen die vrezen dat de wereld aan het einde is van haar bestaan, is dat niet het einde van het verhaal. Het is niet eens het begin van het verhaal. Het is alleen maar een geloof dat God, het oneindig goede, op de een of andere manier gescheiden is of voorbestemd is gescheiden te worden van Zijn eigen oneindige weerspiegeling – gescheiden van ons. Het echte verhaal begint – en eindigt – in het eerste hoofdstuk van Genesis, waar God alles wat Hij maakte "zeer goed" noemt (Genesis 1:31).
Het was precies die erkenning van de aangeboren goedheid van de mens, onze geestelijke substantie, die Christus Jezus in staat stelde zowel fysieke als mentale uitdagingen te genezen, en ons in staat stelt hetzelfde te doen – wat wil zeggen, onszelf en anderen te zien als de wezenlijke uitdrukking van Gods liefde, die niet onder de indruk is en niet gehinderd wordt door wat de laatste nieuwskoppen en zelfs onze eigen ervaringen willen suggereren over de vooruitzichten van de wereld op het gebied van gezondheid, geluk en veiligheid.
Onlangs kreeg ik een telefoontje van iemand die zich alles behalve geliefd voelde, die zei dat ze weer zo'n "als het niet het ene probleem is dan is het wel het andere” soort week had. En mijn onmiddellijke reactie was: "Er is een God."
Misschien klinkt dit wat simplistisch. Maar soms is het alles wat nodig is om onszelf te verheffen of een ander op te beuren uit een gevoel van wanhoop en eraan herinnerd te worden dat we niet alleen zijn, dat er een God is en dat deze God eeuwig is en altijd goed.
Mary Baker Eddy, de Ontdekster van Christian Science en oprichtster van dit tijdschrift, schrijft: “Alle substantie, intelligentie, wijsheid, zijn, onsterfelijkheid, oorzaak en gevolg behoren aan God. Dit zijn Zijn eigenschappen, de eeuwige openbaringen van het oneindig, goddelijk Beginsel, Liefde. Geen wijsheid is wijs dan Zijn wijsheid; geen waarheid is waar, geen liefde is lieflijk, geen leven is Leven dan die van God zijn; er bestaat geen ander goed dan het goede, dat God schenkt” (Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, blz. 275).
Voor de persoon die me belde – en ik moet zeggen, ook voor mij – was ons gesprek over de werkelijkheid en bruikbaarheid van deze goedheid, hoe kort het gesprek ook was, meer dan voldoende om onze gedachten te verlichten. Wat mij nog wel het meest inspireerde, was de verzekering van de Christus dat er geen macht in deze wereld is en geen moeilijkheid waarmee wij geconfronteerd kunnen worden, die de almacht en alomtegenwoordigheid van God, van de goddelijke Waarheid en Liefde, werkelijk kan ontkennen.
Hoewel het op het eerste gezicht kan lijken alsof deze uitwisseling weinig meer deed dan de gedachten verlichten van iemand die overweldigd was geraakt, zelfs gebiologeerd, door zoveel ontkenningen van het goede in haar leven, ging het eigenlijk veel dieper dan dat. Door in gebed die ontkenningen te ontkennen, om het zo maar eens te zeggen – weigeren te geloven dat we in een wereld zonder God leven, buiten het bereik van de oneindige Liefde – konden wij tweeën een glimp opvangen van Gods zorg voor iedereen, inclusief degenen die in het bijzonder geconfronteerd worden met moeilijke situaties.
Dit soort gebed – dit overgeven aan Christus' openbaring van de alheid van God, het goede – zegent op natuurlijke wijze en onstopbaar meer mensen dan alleen degene die bidt. Hiervan uitgaande, kunnen we erop vertrouwen dat elke juiste en goddelijk geïnspireerde gedachte die wij koesteren een verschil maakt voor iedereen.
Eric Nelson, gastschrijver voor de redactie