Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Kerstmis en een zuiverder begrip van Liefde

De Christian Science Heraut - 18 november 2021

Oorspronkelijk gepubliceerd in de december 2021 editie van The Christian Science Journal.


Een tweeduizend jaar oud verhaal houdt onze moderne wereld nog steeds bezig. Wereldwijd wordt de geboorte van Jezus nog steeds erkend. Wat was er zo bijzonder aan de wijze waarop Christus Jezus zijn korte leven leidde, waardoor hij deze verheerlijking teweeg bracht, de totstandkoming van naties beïnvloedde en inspireerde tot artistieke meesterwerken, cultuur en zelfs onze huidige jaartelling?

In Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, legt Mary Baker Eddy, de Ontdekster van Christian Science, de impact van Jezus’ leven uit toen zij schreef: “Jezus hielp de mens zich met God te verzoenen, door de mens een zuiverder begrip te geven van Liefde, het goddelijk Beginsel van de leer van Jezus, en dit zuiverder begrip van Liefde verlost de mens van de wet van stof, zonde en dood door de wet van Geest – de wet van de goddelijke Liefde” (blz. 19).

Laten wij hier even bij stilstaan: Christus Jezus, de Zoon van God, liet “een zuiverder begrip van Liefde” aan de mensheid zien en deze Liefde is het goddelijk Beginsel van zijn leer. Precies daar vinden wij een eenvoudig en tevens diepzinnig antwoord op deze openingsvraag. Alle elementen van die stille en heilige geboortenacht lang geleden wezen naar deze Liefde. De herders, Maria en Jozef waren de ontvankelijke getuigen van wat aan het licht werd gebracht in de wereld – de machtigste en meest duurzame les over de aard van God als altijd aanwezige, goddelijke Liefde en de relatie van de mens met deze Liefde. Door de maagdelijke geboorte van Jezus, ontving de wereld het vaste bewijs dat deze Liefde, die de goddelijke Geest is, de stof met zijn zogenaamde bestaanswetten ongeldig verklaart. En het verschijnen van Jezus helpt ons een glimp van de eeuwigheid van Liefde als het goddelijk Leven op te vangen. Is dit waarom de engelen over vrede zongen? Is dit wat werkelijk de hemel verlichtte?

Vanaf die nederige start in de kribbe, groeide Jezus op met God, de goddelijke Liefde, op de voorgrond in zijn gedachte. De Evangeliën vertellen hoe hij opgroeide en anderen en zijn leerlingen oprecht liefhad; zelfs wanneer zij afdwaalden – zoals Johannes, die voorstelde wraak te nemen op een dorp dat Jezus en zijn leerlingen weigerde te ontvangen; Petrus, die tijdelijk zijn vriendschap met hem zou ontkennen; en Judas, die hem uiteindelijk zou verraden. Hij hield van Zacheüs, die bekend stond als een hebzuchtige belastinginner. Hij hield van en zegende de kleine kinderen, die anderen bij hem vandaan wilden houden. En hij hield van de geminachte Samaritaanse vrouw, die hij ontmoette bij een waterput.

Tijdens zijn Bergrede bracht Jezus de zaligsprekingen naar voren, waarmee hij essentiële eigenschappen om anderen lief te hebben aanprees, zoals zachtmoedigheid, reinheid, vredelievendheid en geestelijke weetgierigheid. Voor Jezus was het liefhebben van anderen niet louter aardigheid of iets wat je doet omdat je probeert een goed mens te zijn. Hij toonde ons dat liefhebben onze ware aard is als kinderen van God, dus anderen liefhebben is een vereiste, zoals Jezus benadrukte: “Een nieuw gebod geef Ik u, namelijk dat u elkaar liefhebt; zoals Ik u liefgehad heb, moet u ook elkaar liefhebben” (Johannes 13:34).

Nu Kerstmis nadert, zelfs als wij denken dat wij al weten wat Jezus leerde en ons best doen om daarnaar te leven, denken we misschien: “Ik kijk niet echt uit naar de feestdagen.” We denken misschien, dat wij niet weten hoe wij meer liefde voor en van God kunnen voelen of liefdevoller kunnen zijn naar anderen toe. Misschien weten wij niet hoe wij meer liefde kunnen opbrengen voor familieleden en vrienden die ons teleurstellen en moeilijk lijken te zijn. Wij zeggen misschien: “Ik heb gewoon de eigenschappen of zelfs het verlangen niet om lief te hebben. En eerlijk gezegd voel ik mijzelf soms geen liefde waardig.”

Hulp wordt gevonden in deze bemoedigende verklaring van Jezus: “Zoals de Vader Mij liefgehad heeft, heb ook Ik u liefgehad; blijf in Mijn liefde” (Johannes15:9). Jezus wist dat onze Vader-Moeder God de bron was van oneindige Liefde, welke hem in staat stelde anderen lief te hebben. Deze eeuwige waarheid, de “Christus, Waarheid” die Jezus leerde, is met ons en onthult dat ons vermogen om Liefde te weerspiegelen even natuurlijk en consistent is als het schijnen van de zon. Zoals de zonnestraal bestaat om licht uit te stralen, zo bestaan wij om liefde uit te stralen. Wij hoeven onszelf geen moed in te spreken om lief te hebben. Wij hoeven liefde niet voort te brengen, noch kunnen wij ware liefde achterhouden. Wij hebben lief door weerspiegeling. Als kinderen, de nakomelingen van Liefde, weerspiegelen jij en ik op natuurlijke wijze Gods onuitputtelijke liefde die universeel, allesomvattend en onwankelbaar is. De goddelijke Liefde is een werkend Beginsel, niet een optie of een persoonlijke voorkeur of een taak.

Door zijn genezingswerk bewees Jezus herhaaldelijk dat God Zijn schepping liefheeft. Dit betekent dat God, Geest jou ook liefheeft – niet als een sterveling met defecten en zwakheden die fouten heeft gemaakt. God ziet jou en heeft jou lief zoals Hij jou heeft gemaakt – de geestelijke idee van Liefde, voortgekomen uit de volmaakt geestelijke uitdrukking van Hemzelf: lieflijk, mooi, gezond, onschuldig en schitterend in elk opzicht. Dit is het crescendo van de Kerstboodschap: dat Christus hier is, niet alleen om te openbaren dat jij gemaakt bent om lief te hebben, maar ook om liefgehad te worden en gevierd als het kind van de goddelijke Liefde! Dit begrijpen brengt genezing.

Op een winterdag kreeg ik als Christian Science practitioner een telefoontje van een vriendin met het verzoek om voor haar te bidden. Zij leed volgens haar beschrijving aan een agressieve infectie met griepachtige symptomen. Zij voelde zich miserabel en was bezorgd dat ze niet zou kunnen genieten van Kerstmis. Nadat ik had opgehangen, ging ik in gedachten opnieuw door de elementen van Jezus’geboorte, die ons aan Liefde herinneren als het goddelijk Beginsel van de leer van Jezus. Liefde is helemaal zichzelf. Liefde vult alle ruimte. Liefde is de substantie, de veroorzaker, de conditie, de motiverende en activerende kracht van alle zijn. Er is gewoon niets buiten de alheid van Liefde.

De actieve invloed van de wet van de goddelijke Liefde die werkt door Christus, Waarheid is een teken van “Emmanuël” of “God met ons.” Het bereikt ons bewustzijn en verdrijft vrees. Het bevrijdt, herstelt en verlost. De wet van Liefde verbindt oude pijn en wonden en neutraliseert alle giftige stoffen – inclusief giftig denken en giftige relaties. Het geneest ziektes – inclusief alles wat aan virussen wordt toegeschreven – misvormingen en misvattingen. Het brengt evenwicht in ons werk en in ons leven. Het begeleidt ons. Het geeft perspectief aan onze gedachten en stelt ons in staat te weten waar we ons niet druk over hoeven te maken, hoe de onbeminnelijke lief te hebben en een zachte wending aan een moeilijk gesprek te geven. Het zuivert onze gedachten over anderen. De wet van Liefde opent onze ogen voor de schoonheid van het leven en maakt er ons bewust van dat het oneindig goede voor ons beschikbaar is.

Ik bad ook om te begrijpen dat het soort hatelijk en verward denken, dat Koning Herodes ertoe bracht om de baby Jezus op te sporen, de overtuiging van Gods almacht niet kon doen wankelen. Deze Herodesgedachte, het geloof aan een macht die de Christus, Waarheid kon vernietigen, kon niet in het bewustzijn werkzaam zijn om aan deze feestdagen ziekte of stress te brengen. De goddelijke Liefde kon geen macht scheppen tegengesteld aan zichzelf. Liefde zou nooit schade en lijden autoriseren. Er is geen stoffelijke intelligentie om een virus te scheppen, dat zich kan opstellen tegen deze almachtige God en Zijn Christus. Het is onmogelijk dat de omgeving van de oneindige Liefde schadelijke stoffen bevat.

De Christus zou ook een zuiverder begrip van Liefde in de gedachte van mijn vriendin onthullen. De waarheid die zou dagen, dat Liefde Alles-in-alles is.

Binnen een uur belde zij terug en voelde zich helemaal goed. Samen dankten wij God en zij was in staat om van de feestdagen in vrijheid en gezondheid te genieten.

De rust en vrede die traditioneel wordt geassocieerd met het tafereel van de kribbe, waarvan Christenen en anderen blijven genieten, herinnert ons eraan om ons te distantiëren van alle heisa en drukte rond de feestdagen met zijn extra verwachtingen en ons te verbinden met het ware begrip van Liefde.

En wat als de ster in de kerstboom niet precies rechtop staat, als de gasten niet exact op tijd arriveren voor het kerstdiner, als het favoriete kerstgerecht een beetje doorgekookt is? Het doet er niet toe! Wat er wel toedoet, is Gods alles omvattende liefde te voelen, door de Christus, voor elk familielid, elke winkelbediende en klant die wij tegenkomen en elke automobilist waar wij de snelweg mee delen.

De tedere Christus spreekt tegen eenieder van ons, verrijkt de genegenheid van de gehele mensheid en openbaart, dat Liefde niet alleen een belangrijke factor is, maar de enige factor van het zijn. En dit ware begrip van Liefde brengt een geruststellende en diepe vrede in ons leven en in de wereld.

De missie van de Heraut

In 1903 stichtte Mary Baker Eddy De Christian Science Heraut, met het doel: “de universele werkzaamheid en beschikbaarheid van Waarheid te verkondigen” (My 353:14). De definitie van ‘heraut’ in een woordenboek: “voorloper – een boodschapper die vooruit is gestuurd om bekend te maken wat er gaat komen”, geeft een speciale betekenis aan de naam Heraut en wijst ons bovendien op onze plicht – de plicht van ieder van ons – om te zorgen dat onze Herauten hun taak vervullen, een taak die onafscheidelijk is van de Christus en werd aangekondigd door Jezus met de woorden: “Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen” (Markus 16:15).

Mary Sands Lee, Christian Science Sentinel, July 7, 1956

Lees meer over de Heraut en zijn missie.