Vraag: Ik heb het gevoel dat ik in het duister tast over mijn leven – gefrustreerd, hopeloos, bang. Help.
Antwoord: Wij denken aan duisternis en licht als twee kanten van dezelfde medaille, maar is dat wel zo? Voor een planeet is het antwoord ja. Maar niet voor een zonnestraal. Voor de zonnestraal is er geen duisternis. Zijn totale identiteit is licht.
Als we het gevoel hebben dat we middenin de duisternis zitten – worstelen met twijfel, verwarring of depressie en ons verloren voelen of in paniek zijn, kan het helpen ons te identificeren met de lichtstraal. Heel veel zelfs. Jezus wist dit. Hij zei eens: “Ik ben het Licht der wereld” (Johannes 8:12) en “Ik kan van Mijzelf niets doen” (Johannes 5:30).
Zonnestralen kiezen er niet voor om zonnestralen te zijn; ze zijn het gewoon. Ze kunnen niet anders dan vol licht te zijn omdat hun bron vol licht is. En ze kunnen niet verschillen van hun bron. Zonnestralen kiezen er ook niet voor naar welke kant ze schijnen of waarop ze schijnen. De zon is die rol toebedeeld.
In deze analogie, als de zonnestraal ons, het gevolg, vertegenwoordigt, dan vertegenwoordigt de zon God, de goede “Vader der lichten, bij Wie er geen verandering is, of schaduw van omkeer” (Jakobus 1: 17). Dus al het goede dat we zijn – al het licht dat we tot uitdrukking brengen – moet stabiel, blijvend en veilig zijn, omdat God, de bron van die goedheid en dat licht, nooit verandert.
Een genezing die ik eens had, hielp om dit idee heel werkelijk voor me te maken. Ik had m’n knie bezeerd toen ik aan het dansen was. Ik was niet in staat me normaal te bewegen en zeker niet om te dansen. Eerder had ik andere genezingen gehad door gebed, dus mijn eerste reactie was om te bidden op de manier die ik in de Christian Science zondagsschool had geleerd. Ik bad veel en een Christian Science practitioner bad ook voor me. Ik las en bestudeerde alles wat zij me aanraadde, waarbij passages uit de Bijbel en Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift van Mary Baker Eddy, die allemaal erg helpend en inspirerend waren. Maar na meer dan een week leek er geen verbetering te zijn. Ik voelde me gefrustreerd en tastte in het duister over hoe ik verder moest gaan.
Uiteindelijk was ik het zat en ging toch naar de dansklas. Ik kon nog steeds mijn been niet strekken, maar ik bedacht dat ik misschien iets eenvoudigs zou kunnen doen. Toen ik daar stond met veel pijn, kwam er plotseling een verlichte gedachte bij me op: “Jij was nooit de bron van jouw bekwaamheid. Dat was altijd God. Altijd.“
Daar vanuit begon ik te redeneren dat als dit waar was, dan kon die bekwaamheid, vrijheid, kracht, flexibiliteit of gratie me niet worden ontnomen – netzomin als een zonnestraal kon besluiten om niet te schijnen. Dat gaf me moed en nederigheid en ik wist dat ik eindelijk vooruit kon gaan en van de angst en frustratie kon afkomen. Het bleek dat ik die dag de meeste oefeningen aan de bar kon doen en enkele dingen van het algemene werk. Na een paar dagen danste ik weer en gaf zelfs een uitvoering met vrijheid en kracht. Ik had geleerd een lichtstraal te zijn.
Ik vind het prachtig zoals Mary Baker Eddy in Wetenschap en Gezondheid onze met licht gevulde natuur beschrijft en de reden ervoor: “De mens is niet God, maar evenals een lichtstraal, die van de zon komt, is de mens, die uit God voortkomt, de weerspiegeling van God” (blz. 250). Dit helpt me als ik het gevoel heb dat er een donkere kant aan het leven is: gevoelens en angsten waardoor ik me afvraag of ik wel echt met God, het goede, verbonden ben. Het helpt omdat, als ik kijk naar die angst of twijfel of hopeloosheid, ik mezelf kan afvragen: “Is dat planeet- of lichtstraaldenken?”
Duidelijk dus, het is de planeetperspectief, die kijkt naar de zon in plaats van vanuit de zon; die zichzelf ziet als een onafhankelijke macht (goed en slecht) met donkere en lichte fasen. Dat is wanneer, door gebed, ik mijn denken opnieuw rechtzet en mijzelf eraan herinner dat, als God Alles is, werkelijk en waarachtig, dan heb ik zelfs de macht niet om geestelijk in een donkere plaats te zijn. In feite ben ik altijd vol licht. Vol vreugde, volharding, kracht, gezondheid. Niet alleen maar een halve dag, of hier of daar, maar altijd.
Door het planeetdenken los te laten, kunnen we zien wie en wat we werkelijk zijn en dat we totaal afhankelijk zijn van God voor ons leven, onze richting, onze hoop en ons geluk – net als een lichtstraal.