Kerstmis kwam eraan. Er waren zoveel dingen die ik moest doen. En ik keek helemaal niet uit naar het jaarlijks bezoek aan de grootmoeder van mijn man. Mijn man en zijn familie zagen haar en haar volwassen kinderen uit een tweede huwelijk alleen met Kerstmis. De relaties waren gespannen. Iedereen voelde zich ongemakkelijk. Meestal waren er meningsverschillen en een keer werd een oom dronken en sloeg zijn vrouw. Mijn man ging er alleen heen uit verplichting. Het was iets waar ik enorm tegenop zag.
Wij zagen ze altijd in het weekend voor Kerstmis, maar de slechte sfeer bleef over de kerstdagen hangen. Ik dacht dat Kerstmis zoveel beter zou zijn als wij dat bezoek konden overslaan.
Die dag toen ik op mijn man wachtte om mij af te halen na werk, was ik depressief over hoe de dingen zouden uitpakken. Ik probeer elk jaar het boekje What Christmas Means to Me [Wat Kerstmis voor mij betekent] van Mary Baker Eddy te lezen, een verzameling van gedachten over Kerstmis. Maar dat jaar was ik er nog niet eens aan begonnen. Omdat ik het boekje bij me had, besloot ik er iets uit te lezen terwijl ik wachtte. Ik had een beter begrip van Kerstmis nodig.
Het boekje begint met “Christmas Morn,” een gedicht van Mary Baker Eddy (zie gezang 24). Ik las het telkens opnieuw terwijl ik wachtte. Toen ik nadacht over wat het gedicht vertelde, voelde ik mij zo getroost. “Gij Christus, immer ons nabij, in eeuwigheid,” herinnerde mij eraan dat de Christus – de “straal van levend liefdelicht” – altijd hier is voor iedereen. Het maakte niet uit wat er tijdens het bezoek zou gebeuren, de Christus zou bij ons zijn en de hele familie liefhebben. Ik maakte me geen zorgen meer over het bezoek. Wat er ook zou gebeuren, ik wist dat ik liefdevol kon zijn en mij niet in gevoelens van boosheid en verdriet hoefde te laten meeslepen. Mijn gedrag en reacties konden op Liefde gebaseerd zijn.
Ik realiseerde mij ook dat ik een volmaakte Kerstmis had willen hebben. Maar Kerstmis heeft niets met activiteiten of dingen te maken. Ik begreep dat ik Kerstmis in mijn hart draag en dat dit voor iedereen geldt. Ik moest meer liefhebben en bidden en naar het kerstbezoek gaan met liefde in mijn hart, ook voor de anderen. Bij alles wat ik deed moest liefde aanwezig zijn – ook bij alle kerstactiviteiten, inkopen doen en decoreren.
Deze gewaarwording van vrede heeft mij in die kerstperiode en in de daarop volgende echt geholpen.
Sommige bezoeken aan de grootmoeder van mijn man verliepen beter dan andere, maar ik ben dankbaar dat er geen geweld meer heeft plaatsgevonden.
Soms zijn er in de kersttijd nog momenten waarop ik moet stoppen en mezelf eraan moet herinneren dat Kerstmis niets heeft te maken met wat ik fysiek aan het doen ben, maar met wat ik voel van de aanwezigheid van de Christus in mijn leven. En als ik dat bedenk, heb ik de beste Kerstmis.
Gillian Litchfield
Hanson, Massachusetts, VS.