Verleden jaar juli was ik een aantal dagen in de VS in een kamp voor jonge Christian Scientisten. Ik.ging mee met een groep leerlingen van de Christian Science zondagsschool in mijn stad, Rio de Janeiro, en van andere staten in Brazilië, zoals Sao Paulo en Acre, en drie begeleiders, ook van Brazilië.
Ik dacht dat de Brazilianen bij elkaar zouden blijven, misschien in twee groepen verdeeld, maar uiteindelijk kwam ik in een blokhut terecht met vier mensen uit andere landen, inclusief de leider van onze hut en ik was de enige Brazilizaan daar. Ik werd gescheiden van mijn reisgenoten vanwege mijn leeftijd, omdat in dat kamp de blokhutten naar leefttijd worden toegewezen.
Ik begon te huilen want ik was een beetje zenuwachtig omdat ik daar niemand kende. Dus ik ging praten met de leider van de blokhut en die zei, dat hij de volgende dag zou proberen me over te plaatsen naar een blokhut met andere Braziliaanse jongens.
Maar gedurende de nacht herinnerde ik me dat ik op zondagsschool had geleerd dat het God is die ons altijd op de juiste plaats houdt en met de juiste mensen. Ik bad ook om te weten dat ik nooit gescheiden kan worden van God of buiten Zijn liefde kan zijn, omdat God oneindige Liefde is en, omdat Hij oneindig is, alle ruimte vult. Ik dacht ook dat indien wij allemaal als Gods kinderen, geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis, Gods liefde tot uitdrukking brengen, ik niet gescheiden kon zijn van de liefde van vrienden. Ik voelde echt dat ik op mijn juiste plaats was en dat er daarom geen reden was voor mij om van plaats te verwisselen.
De volgende dag sprak niemand over mijn overplaatsing en ik bracht de kwestie ook niet meer ter sprake. Toen ik begon te praten met de mensen in mijn blokhut voelde ik me op mijn gemak met hun en werd vrienden met iedereen. Ik praatte met ze over Brazilië en leerde ze zelfs een paar Portugese woorden. Iedereen toonde me veel goede eigenschappen, zoals vriendelijkheid, en ik zag dit als de natuurlijke uitdrukking van Gods eigenschappen door Zijn kinderen – elk van ons.
Ik had het zo naar mijn zin dat ik zelfs niet merkte dat de tijd omvloog! Het was heel belangrijk voor me om te leren dat ik altijd ben opgenomen in de goddelijke Liefde en dat ik daarom altijd op mijn juiste plaats ben.