“Weer zeg ik, Verblijdt u”

Verblijdt u … Uit nieuwsgierigheid heb ik onlangs naar de oorsprong van dit woord gezocht en heb meer gevonden dan ik verwachtte. Het komt uit het Oudfrans en bestond uit: re (intensieve kracht uitdrukken) en joir (blijdschap ervaren). Gecombineerd betekenen ze het veroorzaken van blijdschap, goedhartigheid en geluk. Hiervan uitgaande volgt, dat wanneer we ons verheugen, wij veroorzaken dat blijdschap wordt gezien en gedeeld. Mooi! Hebben wij dan niet nog meer redenen om ons altijd te verblijden?

Een tijdje geleden volgde ik de raad op van een vriendin mijn dag te beginnen – zoals zij het doet – niet met aan mijn lichaam te vragen hoe het ermee gaat, maar in plaats daarvan te verklaren wie en wat ik ben, te bevestigen dat ik geschapen ben naar het beeld en de gelijkenis van God. Als ik dankbaar (en verblijd) ben, erken ik dat de mens geen moment van God, de goddelijke Liefde gescheiden kan zijn. Wetend dat God alle leven bestuurt, kies ik ervoor dit dankbare gevoel van Gods aanwezigheid aan het begin van iedere dag mijn gedachten te laten bepalen. En ik heb ondervonden dat dit uitgangspunt genezing tot gevolg heeft.

Blijdschap over Gods liefdevolle zorg voor ons, keert de neerwaartse spiraal van ongelukkige herinneringen of angst voor de toekomst om, en helpt lichamelijke kwalen te genezen. Het opent onze ogen voor overvloedige bewijzen dat Gods goedheid nu aanwezig is – wat ons nog meer redenen geeft om ons te verblijden. Er komt geen einde aan het uitstralingseffect van gehoorzaamheid aan het wijze bijbelse gebod om ons te verblijden.

Ook als iemand maar zelden de Bijbel leest, zullen hem de talrijke referenties naar ‘verblijd zijn’ niet ontgaan. Deze passages kunnen zelfs worden gelezen als geboden: “ ... gij [zult] voor het aangezicht van de Heere, uw God, eten en vrolijk zijn, gij en uw huizen, over alles, waaraan gij uw hand geslagen hebt, waarin u de Heere, uw God, gezegend heeft” (Deuteronomium 12:7) of “Vrees niet, o land! verheug u, en wees blijde, want de Heere heeft grote dingen gedaan” (Joël 2:21).

Blijdschap en dankbaarheid gaan hand in hand. Jezus zei,:“Verblijdt en verheugt u; want uw loon is groot in de hemelen” (Matthéüs 5:12). Paulus droeg ons op: “Verblijdt u te allen tijd. Bidt zonder ophouden. Dankt God in alles, want dit is de wil van God in Christus Jezus over u” (1Thessalonicensen 5:16-18). Mozes en ook David, Salomo, Jesaja, Jeremia, Petrus en Johannes drongen erop aan ons te verblijden. In Filippensen schrijft Paulus, “Verblijdt u in de Heere te allen tijd; weer zeg ik: Verblijdt u (4:4).

Terwijl dit voor sommigen slechts een poëtische herhaling is, brengt vreugde praktische voordelen met zich mee.

Ik heb een levendige herinnering die de kracht, het neveneffect, van pure blijde dankbaarheid illustreert. Goede vrienden van ons adopteerden een kleine jongen uit een overzees weeshuis. Zijn nieuwe ouders, beoefenaars van Christian Science, namen hem met liefdevolle zorg op in hun warmhartige, gelukkige gezinsleven.

Enkele maanden later kwam dit gezin onze familie bezoeken. We namen deze kleine jongen met zijn nieuwe zusjes mee naar een nabijgelegen park om te spelen. Te midden van andere gelukkige kinderen die samen rondrenden en speelden, was hij het toonbeeld van blijdschap en enthousiasme.

Toen wij onze spullen inpakten om terug naar huis te gaan, rende hij op mij af, sloeg zijn armen om mij heen en omhelsde mij uit alle macht. Daarna keek hij me aan en zei  uit het diepst van zijn hart: “Dank u wel voor … park!” Achter de woorden van dit kind schuilde een oceaan van dankbaarheid en blijdschap voor zijn nieuwe leven.

Wanneer wij God eren en danken, beseffen wij in gebed dat Hij alomtegenwoordig en absoluut goed is. Dit maakt dat wij Zijn aanwezigheid in ons denken versterken en vervolgens in ons leven. Als we inzien dat God de bron en de wet is van alles, brengt dit genezing en zegent ons leven.

Zij die de Bijbel bestuderen zijn niet de enigen die de uitwerking van dankbaarheid herkennen. Uit hedendaagse studies blijkt dat dankbaarheid een positieve invloed kan hebben op mentaal en lichamelijk welzijn. Medische en menselijke opinies kunnen veranderen, maar de goddelijke Waarheid verandert niet.

Dankbaarheid heeft blijdschap tot gevolg. Christian Science legt uit waarom blijdschap, gezondheid en het goede met elkaar zijn verbonden. Het vreugdevol bevestigen dat wij het beeld en de gelijkenis zijn van God, de Schepper, opent onze ogen om groter getuigenis te zien van Zijn aanwezigheid in ons leven.

Een vriendin van mij, moeder van vier kinderen, vertelde mij eens, dat zij Christian Science toepast bij het maken van haar wekelijkse boodschappenlijst door blij haar dankbaarheid te betuigen aan het goddelijk Gemoed voor de juiste timing, aanwijzingen en voorziening. Het gevolg hiervan is dat zij zonder eerst de wekelijkse advertenties te raadplegen, vrijwel alle benodigdheden op haar boodschappenlijst in de aanbieding vindt, zodat in de behoefte van haar gezin wordt voorzien.

Zich verblijden – de echte blijdschap, die ontspringt uit een geestelijk begrijpen van liefde voor God als de ware voorziener en bestuurder – zegent ons door angst weg te nemen, klachten uit te wissen, wrok op te lossen en het vervangt ontmoediging door inspiratie.

Soms had de meester-christen, Christus Jezus, alle reden om teleurgesteld en verbitterd te zijn. Naast de kritiek van de Farizeeën, maakten zijn trouwste metgezellen hem vaak verwijten: Nadat hun broer Lazarus was gestorven, zeiden Maria en Martha van Bethanië tegen Jezus dat als hij eerder was gekomen, hun broer niet zou zijn gestorven (zie Johannes 11:21, 32). De leerlingen van Jezus, de twaalf apostelen, die hard aan het werk waren om hun boot door een storm te laveren, stelden de keuze van Jezus om rustig te slapen ter discussie (zie Markus 4:37, 38). En toen Jezus in Gethsémané hen vroeg met hem te waken, vielen zij in slaap (zie Matthéüs 26:36-45).

Zoals altijd en ook in die situaties, wendde Jezus zich vol dankbaarheid tot God. Vlak voor hij Lazarus deed opstaan uit de dood, zei hij: “Vader, ik dank U, dat Gij mij gehoord hebt. Doch ik wist, dat Gij mij altijd hoort” (Johannes 11:41, 42). De beschuldigingen die hem vaak omringden, mogen vervelend, zo niet bedroevend voor hem zijn geweest. Maar wat deed hij in het aangezicht van ondankbaarheid? Hij volhardde geduldig in het zien van het goede; hij genas en onderrichtte, wetend dat zijn missie door God werd geleid. Niets schrikte hem af. En tijdens zijn laatste momenten met zijn leerlingen, zei hij edelmoedig: “En ziet, ik ben met u al de dagen tot de voleinding der wereld,” en “zijn handen opheffende, zegende hij hen” (Matthéüs 28:20; Lukas 24:50).

De Ontdekster en Grondlegster van Christian Science, Mary Baker Eddy, maakte ontelbare persoonlijke teleurstellingen mee. Zij werd jong weduwe, zij leed in eenzaamheid aan een chronisch slechte gezondheid en ook werd haar dierbaar kind van haar weggenomen om ver van huis op te groeien. Vele jaren later, na haar ontdekking van de Wetenschap van het Christendom, doorstond zij vernederende kritiek en tegenstand van enkele ondankbare en jaloerse leerlingen. Hoe reageerde zij op deze uitdagingen? In haar woorden: “Nooit lieflijker dan vandaag, zijn voor mij, en dat zal voor u ook het geval zijn, die woorden van onze geliefde Meester: ‘Ziet, ik ben met u al de dagen, zelfs tot de voleinding.’ Moge het altijd zo zijn dat Christus ons verblijdt en troost,” en aan haar leerlingen en leden van een Church of Christ, Scientist, in Philadelphia, schreef zij: “Ik verblijd mij met u. U bent gezegend. In plaats van duisternis, is er licht gekomen” (The First Church of Christ, Scientist, and Miscellany, blz 159, 199).

Soms lijkt het alsof blijdschap afwezig kan zijn of ons ontnomen kan worden. Maar ik heb geleerd, dat wij onze gedachte op de hemel kunnen afstemmen en onze ware bron van het goede vinden. Zoals Mary Baker Eddy schrijft in Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift: “Laten wij ons verheugen, dat wij onderworpen zijn aan de goddelijke ‘machten die er zijn’. Dit is de ware Wetenschap van het zijn” (blz. 249). Een strofe uit een van haar gedichten, “ ‘Feed My Sheep,’ ” op muziek gezet in het Gezangboek van Christian Science, sluiten hier perfect bij aan:

 “Blijde volg ik ‘t ruwe spoor” – laten wij dat in ons leven aantonen!