Toen mijn zoon een jaar of 5 was, leek het erop dat hij een lui oog had. Mijn man en ik begonnen meteen te bidden voor de situatie, en omdat we zelf enkele mooie genezingen hadden gehad vertrouwden wij erop dat genezing zou volgen. Zijn onderwijzers zagen dat er iets mis was en raadden mij aan met hem naar een dokter te gaan voor behandeling. Ik gaf gehoor aan hun verzoek en maakte een afspraak met een oogspecialist.
Na het onderzoek gaf de dokter mij drie keuzes: ons zoontje kon oogoefeningen doen, een ooglapje dragen of een operatie ondergaan ... of misschien een combinatie van deze drie mogelijkheden. Op dat moment besefte ik dat het de beste oplossing zou zijn om hem te laten behandelen door een Christian Science practitioner. Een practitioner is iemand die zijn of haar volledige tijd wijdt aan geestelijke genezing, en ik voelde dat iemand met dit soort professionele ervaring ons zou kunnen helpen om een doorbraak te bewerkstelligen in wat het ook was dat de genezing leek te belemmeren.
Het contact met de practitioner had tot resultaat dat het mijn man en mij duidelijk werd dat wij beter ons best moesten doen een geestelijke atmosfeer in ons huis te handhaven die genezing zou ondersteunen. Zo waren wij het niet eens over discipline, eetgewoontes, tijdsbesteding en meerdere zaken, en deze verschillende standpunten hielpen niet bepaald bij de genezing waarvoor wij en ons zoontje hadden gebeden. Oprecht gebed van ons beiden leidde tot enige besluiten die meer harmonie brachten voor iedereen. Ook hielden we onze gedachten gevuld met Waarheid en het verlangen Waarheid te begrijpen. Dit maakte genezing een vanzelfsprekend gevolg.
In mijn eigen gebed voor deze fysieke conditie, hielp de volgende uitspraak van Jezus mij in het bijzonder: “Het licht van het lichaam is het oog: als dan uw oog oprecht is, zal heel uw lichaam verlicht zijn” (Matthéüs 6:22, volgens de King James bijbelvertaling). Voor mij betekende een oprecht oog, dat het gefocust is en volmaakt op z’n plaats zit, en dat dit zou blijken wanneer wij gehoorzaamden aan wat we op op dat moment begrepen van Christian Science.
Als een van de praktische stappen om een geestelijke atmosfeer te handhaven, besloten we elke ochtend te bidden en de bijbelles uit het Christian Science Kwartaalboekje samen te lezen. We kwamen ook overeen dat we onze stem niet zouden verheffen of argumenteren waar onze zoon bij was – twee gewoontes waarin we waren vervallen en die we nu wilden veranderen.
We baden ernstig, ook de practioner deed dat, om te beseffen dat Christian Science genezing het resultaat is van Gods wet, en dus niets te maken heeft met toeval. Geen van ons was ooit bang of had twijfels over de genezing, omdat we wisten dat het probleem zou verdwijnen onder de wetenschappelijke wetten van God.
Deel van de discipline die we aannamen was te streven naar een voortdurend vreedzame en liefdevolle atmosfeer en ons zoontje een eensgezind standpunt te tonen. We wisten dat God, het ene Gemoed, ons allen bestuurde, omdat wij het geestelijk idee van Gemoed waren. Ieder van ons was één met dit Gemoed en met elkaar als we onze gedachten in overeenstemming brachten met goddelijke wijsheid en gehoorzaam waren aan Zijn/Haar bestuur en leiding.
We baden ieder om de verleiding te weerstaan onze eigen zin door te drijven en we probeerden echt te luisteren naar Gods aanwijzingen. We leerden ook meer geduld met elkaar te hebben. Dit hield in dat we ons meer bewust werden van wat ieder van ons nodig had en meer onzelfzuchtig handelden, wat uiteindelijk ons zoontje zou zegenen.
Geleidelijk werden we onze bovengenoemde slechte gewoontes de baas en ontwikkelden een beter geestelijk begrip van onderscheidingsvermogen. We waren bereid nederig naar God te luisteren. Toen wij ons hiervoor inzetten, verbeterde de atmosfeer in huis. Er was genezing in onze verstandhouding en wij voelden ons allebei vrediger over de zorg voor ons zoontje.
In toenemende maten konden we vertrouwen op elkaars mening en beoordeling van ouderlijke plichten en eisen. We ontdekten hoe we konden stoppen met reageren en in plaats daarvan gehoor te geven aan de juiste engelengedachten en die in daden te tonen. Onze verwachting van vooruitgang nam toe en de sfeer thuis was toegewijd.
Het duurde niet lang, drie of vier weken op zijn hoogst, voordat ons zoontje een prachtige genezing had. Hij had geen lui oog meer. En in de vele jaren sinds deze genezing is zijn oog normaal gebleven. We waren enorm dankbaar. Gedurende deze tijd leerden we fundamentele lessen. Zowel de familie van mijn man als mijn familie zagen het effect van de toepassing van Christian Science. En, tot onze grote vreugde, wij begrepen opnieuw dat er echt niets is dat onze Vader-Moeder niet kan herstellen en genezen. Wanneer ons begrijpen van God duidelijker wordt en zich verdiept, moet genezing volgen.
Susan Collins is Christian Science practitioner. Zij woont in de stad New York, VS.