Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Een kinderlijk accepteren van genezing

De Christian Science Heraut - 18 mei 2018

Oorspronkelijk gepubliceerd in de oktober editie van de Christian Science Journal.


Toen onze familie in Jeruzalem woonde, zag mijn vijfjarige dochter me eens op de bank liggen toen ik hevig leed aan een plotseling opgekomen ziekteverschijnsel. Ik was in staat geweest in stil gebed uit te reiken naar God voor genezing en had getracht een duidelijke gedachte te krijgen over mijn ware harmonische wezen als Gods kind. Maar eerlijk gezegd was ik nogal ontmoedigd en gebiologeerd door deze suggestie dat ik ziek was.

Mijn dochter die enige basisfeiten van Christian Science had geleerd, kwam naar me toe, legde haar arm om me heen en – ongewoon voor haar – zei niets. Ze hield alleen maar van me. De macht en aanwezigheid van de goddelijke Liefde werd zo duidelijk weerspiegeld in de zuivere, ontzelfde genegenheid die zij toonde, dat ik direct genezen was. De pijn kon niet standhouden tegenover de pure goedheid van de goddelijke Geest en verdween gewoon.

Eerlijk gezegd was ik verrast door deze plotselinge genezing. Dankbaar, maar verrast. Maar mijn dochter was helemaal niet verrast. Zoals de ontdekster van Christian Science, Mary Baker Eddy, zegt in haar boek Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift: “Als Geest of de macht van de goddelijke Liefde van de waarheid getuigt, is dat het beslissende woord, de wetenschappelijke weg en de genezing komt ogenblikkelijk tot stand” (blz. 411).

Ik wil graag een tweede genezing delen die het proces van argumenteren laat zien dat ik vaak noodzakelijk heb gevonden in Christian Science genezing. Dit biddend proces van ontkennen van specifieke dwalingen en erkennen van specifieke waarheden, pleit machtig tegen ziekte in plaats van ervoor – en weerlegt rechtstreeks de beweringen van het algemeen aanvaarde materialistisch geloof.

Zoals de Bijbel in het boek van Job, verklaart: “O, hoe krachtig zijn de rechte redenen!” (6:25). Volhardend gebed verheft de menselijke gedachte naar het punt waar het een glimp opvangt van het verheffende feit van “een volmaakte God en een volmaakte mens” (Wetenschap en Gezondheid, blz 259) en resulteert in de demonstratie van lichamelijke genezing.

In dit geval, dat plaatsvond ongeveer in de tijd dat ik bovengenoemde genezing ervaarde, bezeerde deze dochter haar voet aan een trap van rotsblokken terwijl ze met vrienden aan het spelen was tijdens een samenkomst met andere gezinnen. Ze kon totaal geen gewicht op de voet zetten en had erg veel pijn. Mijn vrouw en ik namen onze dochter mee en verlieten de groep, en keerden ons tot God voor hulp.

Terwijl ik onze dochter naar ons appartement droeg, kalmeerde ik haar en mijzelf met de waarheid van Gods alheid, die, als hij begrepen wordt, iedere vorm van dwaling verwijdert. Onze gebeden, argumenten in protest tegen deze agressieve suggestie van verwonding, waren in ernst begonnen. Om hulp te krijgen bij dit werk, belde ik een Christian Science practitioner voor bijstand in gebed. Ik herinner me dat we allemaal hardop het onzevader baden en de “wetenschappelijke verklaring van het zijn” herhaalden uit Wetenschap en Gezondheid van Mary Baker Eddy (zie blz. 468).

De woorden van de practitioner waren kort, rustig, liefdevol en absoluut. Het verheffende geestelijk bewustzijn dat in onze conversatie werd overgedragen, ging alle woorden te boven. Plotseling vroeg onze dochter of ze weer met haar vriendjes kon gaan spelen. Ik slikte mijn laatste beetje persoonlijke zin in, “ouderlijke” angsten en twijfels, en stemde toe. Ze kwam van het bed af en huppelde naar de tuin van de buren, vrij en blij en compleet genezen.

Deze genezingen en soortgelijke van onze andere twee kinderen, hebben me geïnspireerd wanneer er extra geduld, volharding, tijd, en mentaal werk vereist was voor genezing. Christus Jezus en zijn discipelen hebben ruimschoots bewezen dat wát de ervaring van ziekte of zonde of dood ook suggereert, en hoe agressief deze suggestie ook mag zijn, hij uiteindelijk absoluut geen werkelijkheid heeft. En waarom niet? Omdat het zijn oneindige, harmonische Geest is, en omdat wij allemaal de harmonische kinderen zijn van die Geest – die de onvergankelijke, volmaakte, prachtige en immense aard van Geest tot uitdrukking brengen.

De missie van de Heraut

In 1903 stichtte Mary Baker Eddy De Christian Science Heraut, met het doel: “de universele werkzaamheid en beschikbaarheid van Waarheid te verkondigen” (My 353:14). De definitie van ‘heraut’ in een woordenboek: “voorloper – een boodschapper die vooruit is gestuurd om bekend te maken wat er gaat komen”, geeft een speciale betekenis aan de naam Heraut en wijst ons bovendien op onze plicht – de plicht van ieder van ons – om te zorgen dat onze Herauten hun taak vervullen, een taak die onafscheidelijk is van de Christus en werd aangekondigd door Jezus met de woorden: “Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen” (Markus 16:15).

Mary Sands Lee, Christian Science Sentinel, July 7, 1956

Lees meer over de Heraut en zijn missie.