Hoe vaak heb je niet gewenst dat een relatie of vriend enkele van de genezende waarheden, die voor jezelf zo helpend zijn, zou omarmen? Je zou hem of haar deelgenoot willen maken van al het goede dat, zoals je weet, voor ieder beschikbaar is. Toch vinden zij dat, om de een of andere reden, vaak niet nodig of helpend.
Toen ik mij verloofde was ik nogal bezorgd over de mogelijkheid dat mijn aanstaande echtgenoot en ik verschillende kerken zouden kunnen bezoeken. Zou dit ons uit elkaar drijven? En wat als we kinderen zouden krijgen? Naar welke kerk zouden zij gaan?
Christian Science kwam wat dat betrof niet eens in aanmerking voor discussie omdat er teveel familie-vijandelijkheid was. Maar het was mijn wens dat wij een één-kerk-gezin zouden zijn als wij getrouwd waren.
Ik maakte een dierbare vriendin deelgenoot van mijn zorgen en haar enige commentaar was: “Houd maar gewoon zijn hand vast in de kerk!” Op dat moment leek dit zeker geen praktisch advies daar mijn verloofde helemaal niet naar de kerk ging. Maar hoe dan ook ik bleef veel nadenken over wat mijn vriendin had gezegd.
In een bepaalde week kwam in de Christian Science bijbelles de definitie van Kerk voor, die begint: “Het bouwwerk van Waarheid en Liefde; al wat berust op en voortkomt uit het goddelijk Beginsel.” (Wetenschap en Gezondheid, blz. 583). Terwijl ik het las realiseerde ik me dat Liefde geestelijk is en dat elke idee van God altijd besloten is in die Liefde. Daar ieders bestaan binnen het goddelijk Gemoed ligt besloten kan de ene idee nooit gescheiden worden van de andere.
Omdat ik hier elke dag over nadacht, werd dat mijn manier van bidden over de situatie. Ik wist dat mijn lieve verloofde, en al Gods kinderen, altijd besloten zijn in deze mooie idee van Kerk.
Toen werd mijn verloofde ziek vanwege zich herhalende symptomen van reumatische koorts die al waren begonnen toen hij een kind was. Zijn moeder maakte een afspraak met een arts, die zei dat zijn hart was aangetast. Hij adviseerde dat mijn verloofde niet langer zou werken of college lopen, en dat hij aan heel weinig physieke activiteiten zou deelnemen. De arts schreef ook medicijnen voor.
Toen mijn verloofde mij belde om mij deze resultaten te vertellen, zei hij dat hij het gevoel had dat zijn leven voorbij was. Hij vroeg me: “Wat zou jij doen als jij deze diagnose te horen had gekregen?” Mijn antwoord was: “Ik zou een boek lezen – Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, van Mary Baker Eddy”. Mijn verloofde kwam het boek halen en zei dat hij het zou lezen. Later die avond belde hij en zei dat het de tijd was om zijn medicijnen in te nemen. Ik zei hem dat hij zich geen zorgen hoefde te maken, maar gewoon moest blijven lezen. Dat deed hij en dat was het laatste medicijn dat hij ooit nam.
Een hele tijd later, nadat wij getrouwd waren, moest hij een medisch onderzoek ondergaan voor zijn diensttijd bij de National Guard. De arts kwalificeerde hem als “A-OK”. Mijn man vertelde hem de diagnose die de vorige arts had gesteld. De onderzoeksarts merkte op: “Ik zou zeggen óf je liegt, óf er is een wonder gebeurd!”
Mijn man en ik zijn nu al meer dan 50 jaar getrouwd. Hij is altijd Christian Science blijven bestuderen en is momenteel eerste lezer in onze kerk.
Helen Simpson woont met haar man, Cliff, in Terre Haute, Indiana, V.
