Dit gebeurde in het najaar toen ik in de tweede klas van de middelbare school zat. Die zomer was mijn familie verhuisd van New Jersey naar Missouri, een afstand van bijna tweeduizend kilometer. Vanaf het begin had ik me tegen de verhuizing verzet. Ik wist gewoon dat het vreselijk zou worden.
Hoewel ik blij was dat mijn ouders, broer, oma en hond bij me waren en dat mijn nieuwe leraren allemaal erg aardig waren, miste ik mijn oude huis en de Christian Science zondagsschool en niet te vergeten mijn andere grootouders, die nog steeds in het noordoosten van het land woonden. En ik was geïntimideerd door de gedachte dat ik nieuwe vrienden moest maken, want het leek erop dat ieders “vriendengroep” al vaststond.
Op een avond voelde ik me zo ongelukkig dat ik in mijn kamer begon te huilen. Mijn ouders die me al die tijd liefdevol hadden ondersteund kwamen me troosten. Ze spraken erover dat God eindeloze Liefde is en zeiden dat waar ik ook was in de wereld, ik me altijd kon wenden tot God en de warmte en tegenwoordigheid van Liefde daar kon voelen. Gods liefde en de vreugde van Liefde konden nooit uitgeput raken en waren beslist niet achtergelaten in New Jersey – of waar dan ook.
Dat idee sprak me aan, maar de tranen bleven komen. Het verdriet en heimwee leken zo werkelijk en overweldigend.
Toen zei mijn vader iets dat me liet schrikken – op een goede manier. Het was zoiets als: “Liz, dit ben jij niet. Het is alleen maar het sterfelijk gemoed dat zich voordoet als jouw gedachten. En je hoeft hierin niet toe te stemmen.”
Wow! Dat kwam wel even hard aan, maar in feite was het precies wat ik nodig had. Ik wist dat mijn vader niet onderschatte waar ik doorheen ging, maar me wakker schudde voor het feit dat Gods goedheid en Zijn liefde voor mij niet waren veranderd.
Een synoniem voor God is Gemoed, en omdat er maar één God is, is Hij het enige werkelijke Gemoed. De gedachten van dit liefdevolle Gemoed kunnen alleen maar goed zijn. Dit betekent dat verdrietige, eenzame, of verstoorde gedachten niet van God komen. Het zijn enkel suggesties van het sterfelijk gemoed – het geloof aan een gemoed gescheiden van God – en daarom hoeven we niet aan te nemen dat het onze eigen gedachten zijn of dat ze waar zijn.
Een van mijn favoriete beloften in de Bijbel is: “Want Ik weet de gedachten, die Ik over u denk, spreekt de Heere, gedachten des vredes, en niet des kwaads, dat Ik u geef het einde en de verwachting” (Jeremia 29:11). Ik dacht aan alle mensen die Christus Jezus genezen had, mensen die hun hart openden voor zijn boodschap van Gods liefde en vrede voor iedereen. Mijn vaders opmerking herinnerde me eraan dat ik mijn hart ook kon openstellen voor de liefdevolle gedachten van Gemoed. Ik was ervan overtuigd geweest dat mijn ongelukkige gevoelens gewoon een deel de verhuizing waren, maar nu begreep dat ik totaal niet voorbestemd was voor ellende. Wat een opluchting!
Dit was een keerpunt in de hele situatie. Vanaf die dag begon ik veel meer aandacht te besteden aan de gedachten die ik binnenliet. Het was niet altijd even gemakkelijk, maar ik hield vol. En raad eens wat, de ongelukkige gedachten begonnen af te nemen – en als ze al kwamen, in plaats van eraan vast te houden, kon ik vlug zien dat ze geen werkelijk deel van mijzelf waren en was in staat ze buiten te sluiten.
Dit hielp me om zoveel duidelijker te begrijpen dat God werkelijk van ieder van ons houdt en om Zijn liefde dieper te voelen. Ik begon ook meer van het goede te zien in mijn nieuwe thuis. Zoals gauw bleek, er was heel veel goeds – zowel op school als er buiten. Ik maakte nieuwe vrienden en begon me op mijn plaats te voelen, echt thuis en weer gelukkig.
Het beste gedeelte is nog wel, dat wat ik leerde van deze ervaring me bijgebleven is en me andere keren heeft geholpen als ik naar een nieuwe omgeving verhuisde of als ik me ontmoedigd voelde. Ik weet nu, dat zelfs als negatieve gedachten erg overtuigend lijken, het een feit is dat als ze niet goed zijn – als ze argumenteren dat we gescheiden zijn van God in plaats van dat we één zijn met God – dan hebben ze geen macht en we kunnen ze van ons afzetten. Waar we ook zijn, we kunnen een moment rust nemen en luisteren naar de inspirerende, liefdevolle gedachten van Gemoed, die ons eraan herinneren dat we van nature blij en vredig zijn.