Soms voelen wij ons persoonlijk verantwoordelijk voor onze problemen, of persoonlijk verantwoordelijk om ze te genezen. Als wij, om welke reden dan ook, gebukt gaan onder schuldgevoel of een verkeerd begrip van verantwoordelijkheid, kan ons gebed voor genezing op zichzelf al moeizaam verlopen.
Op een keer worstelde ik met een pijnlijke aandoening die mijn lopen beïnvloedde. Ik was bang dat ik ongewild, door gebrek aan wijsheid, het probleem zelf had veroorzaakt. En de vrees dat ik er zelf verantwoordelijk voor was, werkte averechts op mijn gebed om de onwerkelijkheid ervan in te zien en genezing te vinden.
Door het gebed van iemand anders die ik had gevraagd mij te helpen, kwam ik dit verkeerde verantwoordelijkheidsgevoel te boven. Ik kreeg een ruimer inzicht in het feit dat ik Gods geliefde beeld of weerspiegeling ben en altijd was geweest, en niet een sterveling die aan de pijnlijke gevolgen leed van een begane fout. Zelfs toen ik die zogenaamde fout beging, bevond ik mij onder Gods wijze en goede bestuur en daarom was ik in alle opzichten vrij en in harmonie. Door dit vernieuwd inzicht omtrent mijn geestelijke vrijheid onder de liefdevolle zorg van God, kon ik nu weer voor mijzelf bidden met een hogere verwachting. De volledige genezing bleef niet lang uit.
Ik leerde van deze ervaring dat we Gods liefde voor ons nooit moeten laten beperken door schuldgevoel of misplaatste verantwoordelijkheid. Ongeacht de oorzaak van ons lijden, kunnen wij ons altijd vol verwachting tot God wenden voor genezing en erop vertrouwen dat Zijn waarheid, zodra begrepen, ons zal genezen.
God is geen persoon die de wenkbrauwen fronst als wij een fout hebben gemaakt, of ons Zijn liefde onthoudt wanneer wij deze het meest nodig hebben. God is het onveranderlijke goddelijk Beginsel, Liefde. De goddelijke Liefde kent en handhaaft onze geestelijke goedheid en harmonie, want wij zijn de geestelijke uitdrukking van die Liefde. Wanneer wij ons in gebed tot deze waarheid wenden, voelen wij hoe dit begrijpen van ons ware wezen onze angsten over wat wij onszelf mogelijkerwijs hebben aangedaan, wegvaagt. Het gebed waarin wij ons vertrouwen in God plaatsen, vult onze gedachten met de aanvaarding van onze veiligheid en harmonie in God. Omdat God ons bestuurt, is er geen andere oorzaak die macht over ons heeft. Wij zijn Gods idee. Wij behoren God toe. Het ene goddelijk Gemoed bestuurt zijn eigen weerspiegeling, of manifestatie, de mens.
De schrijver van Psalmen richtte zich tot God met verwachting op genezing. Hij verklaarde nadenkend: “Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven; Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God” (Psalmen 42:12 HSV). Zijn stoffelijke kijk op de dingen – zich “neergebogen” en “onrustig” voelen – werd veranderd door een vernieuwd geestelijk begrijpen, hetgeen hem in staat stelde Gods liefde te ontwaren en hem hoop gaf in God als de bron van zijn gezondheid.
Zelfs als er sprake is van kolossale zonden kan men zich toch hoopvol tot God wenden. In een psalm van David lezen wij hoe hij bad, nadat hij streng was terechtgewezen voor een zwaar en vreselijk vergrijp: “Schep mij een rein hart, o God, en vernieuw in mijn binnenste een standvastige geest. Verwerp mij niet van voor Uw aangezicht en neem Uw Heilige Geest niet van mij weg. Geef mij de vreugde over Uw heil terug, ondersteun mij met een geest van vrijmoedigheid” (Psalmen 51:12-14 HVS). Zijn gebed was nederig en oprecht. Hij besefte de dringende noodzaak voor berouw en beterschap. Desondanks reikte hij toch vol hoop uit naar Gods liefde voor verlossing en genezing.
Het was de missie van Christus Jezus ons de onvoorwaardelijk reddende en genezende kracht van God te tonen, te laten zien dat wij niet kunnen afdwalen buiten Gods bestuur en Zijn vermogen ons te genezen. Jezus’ missie was liefdevol, niet veroordelend. Hij bestrafte de zonde en hij verloste de zondaar. Hij toonde aan, dat onafhankelijk van onze moeilijkheden, wij ons tot de werkelijkheid van ons volmaakte bestaan in God kunnen wenden en Zijn onveranderlijke liefde direct bij de hand hebben om onszelf te verbeteren en te herstellen.
Als wij geloven dat wij onszelf hebben buitengesloten van genezing, op welke wijze dan ook, is het bemoedigend om de heldere waarheid in de stelling van Mary Baker Eddy, de ontdekster en grondlegster van Christian Science, voor ogen te houden: “Gezondheid is niet een toestand van de stof, maar van Gemoed; evenmin kunnen de stoffelijke zinnen een betrouwbaar getuigenis over gezondheid afleggen. De Wetenschap der Gemoed-genezing toont aan, dat het onmogelijk is, dat iets anders dan Gemoed een waar getuigenis aflegt of de werkelijke staat van de mens doet zien. Daarom openbaart het goddelijk Beginsel van de Wetenschap, door het getuigenis der zintuigen om te keren, dat de mens een harmonisch bestaan heeft in Waarheid, hetgeen de enige grondslag voor gezondheid is; en zodoende ontkent de Wetenschap alle kwalen, geneest de zieken,werpt het valse getuigenis omver en weerlegt alle materialistische logica” (Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift, blz. 120).
Deze stelling was enorm bemoedigend en helpend tijdens mijn genezing – het besef dat alleen Gemoed kan getuigen over wie ik in waarheid ben. Ik voelde mij zo geliefd, wetend dat God mijn ware zijn als Zijn harmonische uitdrukking in stand houdt, en dat geen andere oorzaak of macht kon omverwerpen wat de goddelijke Liefde van mij weet. Ik voelde de waarheid hiervan en daardoor verdwenen de dwaalgedachten die zich als pijn en handicap hadden opgedrongen.
Als wij verkeerd hebben gehandeld, bewust of onbewust, of hebben toegegeven aan liefdeloze, oneerlijke of immorele gedachten en handelingen, dan moeten deze zeker worden gecorrigeerd, zodat de verderfelijke invloed hiervan op ons denken en op onze ervaringen kan worden verwijderd. In geen geval moeten wij ons laten meeslepen door de verkeerde opvatting dat wij genezing niet waard zijn. Door eerlijk en nederig gebed worden wij gevoed door de goddelijke Liefde met het begrip dat wij reeds “een harmonisch bestaan [hebben] in Waarheid” en daarom geheel zuiver en goed zijn. Geen stoffelijke logica kan dit eeuwige feit veranderen of onze genezing tegenhouden.
Zelfs op dit ogenblik verheugt God zich over ons als Zijn geliefde weerspiegeling, het bewijs van Zijn eigen goedheid. En Hij zal zich altijd blijven verheugen. Als wij ook maar een glimp opvangen van deze waarheid, stelt deze ons in staat de liefde van onze Vader te voelen en de genezing als bewijs van deze liefde te ervaren.
