Hoe weet je werkelijk wanneer geestelijk wetenschappelijke genezing heeft plaatsgevonden? Kijk niet naar je lichaam; kijk naar je gedachte. Wanneer je gedachte is veranderd en meer geestelijk is geworden, kan het menselijk bewijs niet anders dan reageren met een groter gevoel van harmonie.
Een Christian Science practitioner deelde deze leidraad jaren geleden met mij, en het blijft een wegwijzer wanneer ik op zoek ben naar genezing. Het kan een uitdaging zijn om deze woorden in daden om te zetten, vooral wanneer ik alleen maar wil dat een situatie snel wordt opgelost, of wanneer lichamelijke symptomen ontmoedigend lijken. Toch heb ik geleerd dat de echte vraag is of mijn gedachte over de situatie is veranderd.
Mary Baker Eddy, de Ontdekster en Grondlegster van Christian Science, belicht deze relatie tussen gedachte en lichaam in haar leerboek Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift: "De bestanddelen en functies van het stoffelijke lichaam en van de stoffelijke wereld zullen veranderen, naarmate het sterfelijke gemoed zijn opvattingen verandert" (blz. 124-125).
Ik heb gemerkt dat wanneer mijn denken wordt opgetild naar een hoger begrip van de aangeboren volmaaktheid van de mens als beeld en gelijkenis van de volmaakte God, de al-harmonieuze Geest, ik niet langer onder de indruk ben van wat de fysieke zintuigen als waarheid rapporteren. Dit betekent niet het negeren van symptomen of treurig gestemd hopen dat ze zullen verdwijnen. Het betekent het vervangen van valse op materie gebaseerde rapporten door de werkelijke waarheden die Christus Jezus bewees over de altijd aanwezige volmaaktheid van de mens. Zoals Hij ons in de Bergrede leerde: "Weest u dan volmaakt, zoals uw Vader, Die in de hemelen is, volmaakt is" (Mattheüs 5:48).
Soms komt genezende inspiratie snel. Andere keren moeten we gestaag en consequent onze gedachten afstemmen op de Bijbel gebaseerde waarheid van de volmaakte God en de volmaakte mens. Op deze momenten heb ik ondervonden dat Jakobs voorbeeld van volharding een goed voorbeeld is om aan vast te houden.
De nacht voordat Jakob zijn van hem vervreemde broer Ezau voor het eerst in twintig jaar zou ontmoeten, worstelde hij met een engel – een goddelijke ingeving – die bij het aanbreken van de dag tot hem zei: "Laat Mij gaan, want de dageraad is aangebroken." Wetende dat hij een grondige vergeestelijking van zijn bewustzijn nodig had, antwoordde Jakob: "Ik zal U niet laten gaan, tenzij U mij zegent" (Genesis 32:26). Hij weigerde de kans op geestelijke vooruitgang te laten gaan voordat hij de volledige zegen had ontvangen. Als erkenning van deze geestelijke groei, veranderde de engel Jakobs naam in Israël. De daaropvolgende verzoening van Jakob met zijn broer bleek volkomen harmonieus te zijn.
Zo kunnen wij ook weigeren een kans op genezing voorbij te laten gaan zonder er een verheven, bewijsbaar begrip uit te putten van onze vrijheid als de belichaming, de manifestatie, van al-harmonieus Leven, God.
Dit was de ervaring van ons gezin in een mijlpaal-genezing die ons blijft zegenen.
Toen onze inmiddels volwassen zoon 23 maanden oud was, liet ik hem achter in de bekwame zorg van mijn man en mijn ouders terwijl ik naar de andere kant van het land vloog om mijn Christian Science Association bij te wonen. (Deze bijeenkomsten worden eenmaal per jaar gehouden voor leerlingen die een twee weken durende cursus over Christian Science genezing hebben gevolgd van een bevoegde Christian Science leraar). Toen ik van huis vertrok, vertoonde onze zoon lichte symptomen van koorts, maar verder was alles normaal en voelde ik me vol vertrouwen om hem voor de driedaagse reis achter te laten.
Toen ik naar huis belde nadat ik op mijn bestemming was aangekomen, hoorde ik op de achtergrond het gehuil van onze zoon. Mijn man vertelde me dat de koorts van onze zoon was verergerd. Hij en mijn moeder hadden alles voor hem gedaan wat ze konden, maar het leek erop dat hij niet getroost kon worden.
Ik wist niet wat ik moest doen. Hoe graag ik ook mijn vergadering wilde bijwonen en geloofde dat dit een juiste activiteit was, een groot deel van mij wilde zich terug naar het vliegveld haasten en de eerste vlucht naar huis nemen. Agressieve angst en negatieve "wat als" scenario's overspoelden mijn gedachten.
Dus belde ik mijn Christian Science leraar en stortte mijn zorgen uit. Zijn kalme verzekering van de bescherming van onze zoon onder de constante zorg van zijn Vader-Moeder Liefde, herinnerde mij eraan dat de ware, geestelijke Moeder van onze zoon – de goddelijke Liefde, God – elk moment bij hem was. Ik hoefde niet ergens heen te gaan om hem de aanwezigheid en troost van dit geestelijk moederschap te laten voelen.
Wetenschap en Gezondheid verwijst naar God als zowel Vader als Moeder en geeft de geestelijke interpretatie van het “Gebed des Heren” door de eerste regel: "Onze Vader die in de hemelen zijt," te verlichten met deze woorden: "Onze Vader-Moeder God, algeheel harmonisch" (blz. 16). Dit geestelijk begrip van moederschap – uitgedrukt in voortdurende liefde, tedere zorg, geduld, moed, volharding, zachtmoedigheid en geestelijke kracht – gaf onze zoon de perfecte zorg die hij nodig had. Mijn leraar stelde ook voor dat ik een Christian Science practitioner in de omgeving van onze woonplaats zou vragen om onze zoon te bezoeken. Ik zag dat dit een verstandig idee was en deed het onmiddellijk.
Wanneer er nog steeds angstige gedachten leken te zijn, was deze verklaring in Wetenschap en Gezondheid zeer helpend: "Alle functies van de werkelijke mens worden bestuurd door het goddelijk Gemoed" (blz. 151). Gebaseerd op deze waarheid, bad ik op deze manier: "De temperatuur, eetlust, activiteit en rust van onze zoon worden in stand gehouden door de alwetende, al-liefhebbende, onveranderlijke goddelijke intelligentie. Geen enkel element van zijn ware wezen kan weigeren zijn natuurlijke functie uit te oefenen in gehoorzaamheid aan de tedere wet van Liefde." Het was mijn taak om te getuigen van dit feilloze concept daar waar de fysieke zintuigen beweerden dat er koorts en abnormale functies waren. Ik bevestigde de woorden van de Psalmist in zijn gebed tot God: "In Uw boek werden al mijn ledematen geschreven" (Psalmen 139:16; vertaald uit de King James Bijbel).
Ik bad met deze op de Bijbel gebaseerde waarheden totdat ik de diepste vrede voelde die ik ooit heb gekend. Ik wist zonder enige twijfel, dat onze zoon veilig was in de armen van zijn Vader-Moeder Liefde. God was bij hem en alles was goed. Meer hoefde er niet gezegd of gedaan worden.
De volgende morgen toen ik naar huis belde, was onze zoon helemaal in orde. Hij had een normaal ontbijt gehad en was buiten met papa aan het basketballen. Toen ik die dag mijn Association bijwoonde, bleef ik helder en standvastig bij de waarheden van de wet die ieder van ons bestuurde. Ook mijn man en ouders hielden de hele dag vast aan de geestelijke feiten.
Deze genezing is een mijlpaal geweest voor mijn familie en voor mij. Tot op de dag van vandaag blijft de vredige, geestelijke zekerheid die ik die nacht ervoer een anker.
Wanneer we geconfronteerd worden met een probleem, staat ieder van ons in feite op de drempel van het onderscheiden van nieuwe geestelijke waarheden. Wij kunnen God nederig danken voor de gelegenheid om ons geestelijk inzicht te vergroten en, zoals Jakob, te weigeren om los te laten totdat wij die zegen ontvangen.
Mary Baker Eddy zegt: "Het lied van Christian Science is: 'Werk-werk-werk-waak en bid'" (Boodschap aan De Moederkerk voor 1900, blz. 2). Zij minimaliseerde niet de noodzakelijkheid van toegewijde inspanning. Maar o, de glorieuze zegeningen van geestelijk inzicht en genezing! Deze vestigen ons stevig op de rots van Waarheid en blijven voor altijd lichtbakens in onze ervaring. De beloning van geestelijke vrede en genezing is zeer zeker de moeite waard.